உரைப்பார் உரைப்பவை எல்லாம் இரப்பார்க்கொன்று

குறள் 232

உரைப்பார் உரைப்பவை எல்லாம் இரப்பார்க்கொன்று

ஈவார்மேல் நிற்கும் புகழ்

[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், புகழ்]

பொருள்
உரை - urai   n. உரை&sup4;-. [K. ore, M. ura.]1. Speaking, utterance; உரைக்கை உரைமேற்கொண்டு (திவ். இயற். 1, 25). 2. Word, expression,saying; சொல் (திவா.) 3. Explanation, interpretation, commentary, exposition, gloss; வியாக்கியானம் உரையாமோ நூலிற்கு நன்கு (நாலடி, 319).4. Sound of a letter; எழுத்தொலி. (பிங்.) 5.Fame, reputation; புகழ் உரைசால் பத்தினிக்கு(சிலப். பதி 56). 6. Sacred writings, holy writ;ஆகமப்பிரமாணம். (சி. சி அளவை, 1.) 7. Roar,loud noise; முழக்கம் குன்றங் குமுறியவுரை (பரிபா.8, 35). 8. Mantra recited aloud; பிறருக்குக்கேட்கும்படி செபிக்கும் வாசக செபம் (சைவச.பொது. 151.)  

உரைப்பார் - உரைப்பவர்கள்; வியக்கியானம் செய்பவர்கள்; முழக்கமிடுவோர்

உரைப்பவை - உரைக்கை - விரித்துச்சொல்லுகை 

எல்லாம் - ellām   n. [T. K. ella, M. ellām.]1. Whole; முழுதும் (திருக்கோ. 351. உரை ) 2.All, personal as well as impersonal. அவர்கள்எல்லாம் போனார்கள்; அவை எல்லாம் போயின.

இரத்தல் - குறையிரத்தல்; பிச்சைகேட்டல்; வேண்டுதல்

இரப்பார்க்கு - (பொருள்) வேண்டுபவர்க்கு

ஒன்று - ஒன்றுஎன்னும்எண்; மதிப்பிற்குரியபொருள்; வீடுபேறு; ஒற்றுமை; வாய்மை; அறம்; அஃறிணையொருமை.

ஈவு - கொடை; நன்கொடைப்பொருள்; பங்கிடுகை; பிரித்துக்கண்டபேறு; ஒழிகை.

ஈவார் - கொடை அளிப்பவர்

மேல் - mēl   [T. K. mēlu, M. mēl.] n. 1.That which is above or over; upper side; surface; மேலிடம். ஒலை . . . தொட்டு மேற்பொறியை; மேலிடம்; அதிகப்படி; வானம்; மேற்கு; தலை; தலைமை; மேன்மை; உயர்ந்தோர்; உடம்பு; இடம்; மேலெழுந்தவாரியானது; முன்புள்ளது; பின்புள்ளது; அதிகமாக; முன்; பற்றி; அப்பால்; இனி; ஒருமுன்னொட்டு; ஏழனுருபு.

நிற்கும் - நிற்பது - niṟpatu   n. நில்-. The immoveables, as the vegetable kingdom; தாவரம் நிற்பதுஞ் செல்வது மானோன் காண்க (திருவாச. 3, 53).  

புகழ் - துதி; கீர்த்தி; அருஞ்செயல்; அகத்தி; வாகை.

முழுப்பொருள்

உரைப்பவர்கள் என்றால் முழக்கமிடுபவர்கள், எழுத்தின் மூலமாகவும் பறைசாற்றுபவர்கள் என்று அர்த்தம். அத்தகையவர்கள் பிறரிடமும் ஊர்மக்களிடமும் வரும் சந்ததியினரிடமும் மற்றொருவரைப் பற்றி கூறுவது ஒன்றை மட்டும் தான். அவர் செய்த கொடையை பற்றி மட்டும் தான். ஒரு பொருள் அல்லது உதவி வேண்டி இரந்தவருக்கு (இரக்கும் முன்னரே கூட) உதவி செய்து (கொடை அளித்து) செய்யும் கொடை வள்ளல் பற்றியே உரைப்பவர்கள் புகழ் பாடுவார். ஆதலால் பிறருக்கு உதவி செய்பவர்களின் மேல் என்றும் புகழ் வானம் போல் நிற்கும்.

பரிபாடல் திரட்டில் ஈவார்மேல் புகழ் நிற்றலை இவ்வாறு கூறப்படுகிறது: “ஈவாரைக் கொண்டாடி ஏற்பாரைப் பார்த்துவக்கும் சேய்மாடக்கூடல்”. “இருள் பொழியும் குற்றம் பலவரினும் யார்க்கும் பொருள் பொழிவார் மேற்றே புகழ்”. தண்டியலங்காரத்தில் மேற்கோள் பாடலாகச் கீழ்கண்ட செய்யுள் சொல்வது இக்கருத்தைத்தான்.

“வெய்ய குரல்தோன்றி, வெஞ்சினஏறு உட்கொளினும்,
பெய்யும் மழைமுகிலைப் பேணுவரால்; – வையத்து,
 இருள்பொழியும் குற்றம் பலவரினும், யார்க்கும்
 பொருள்பொழிவார் மேற்றே புகழ்”

புகழ் என்பது “உரையும்,பாட்டுமென” இருவகைப்படும். “உரையும் பாட்டும் உடையோர் சிலரே” என்னும் புறநானூற்று வரியும் அதையே சொல்கிறது. சொல்வழக்கில் சொல்வதும், புலவோர் பாடிப் புகல்வதும் புகழே என்பதால், பரிமேலழகர், “பாடுவார் பாடுவன எல்லாம் புகழாம் என்பதூஉம் பெற்றாம்” என்பார்.

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை

”உரைப்பார் உரையுகந்து” (சுந்தரர்.அவிநாசி 4)

“ஈவாரைக் கொண்டாடி ஏற்பாரைப் பார்த்துவக்கும்

சேய்மாடக் கூடல்” (பரிபா.திரட்டு 11)

“கொடைப்பெரும் புகழார்” (திருவாய் 8.4:9)

“இருள்பொழியும் குற்றம் பலவரினும் யார்க்கும்

பொருள்பொழிவார் மேற்றே புகழ்” (தண்டி.47 மேற்)

பரிமேலழகர் உரை

உரைப்பார் உரைப்பவை எல்லாம் - உலகத்து ஒன்று உரைப்பார் உரைப்பன எல்லாம், இரப்பார்க்கு ஒன்று ஈவார் மேல் நிற்கும் புகழ் - வறுமையான் இரப்பார்க்கு அவர் வேண்டியது ஒன்றை ஈவார் கண் நிற்கும் புகழாம். (புகழ்தான் உரையும் பாட்டும் என இருவகைப்படும்(புறநா.27) அவற்றுள் 'உரைப்பார் உரைப்பவை' என எல்லார்க்கும் உரிய வழக்கினையே எடுத்தாராயினும்,இனம் பற்றிப் புலவர்க்கே உரிய செய்யுளும் கொள்ளப்படும், படவே 'பாடுவார் பாடுவன எல்லாம் "புகழாம் என்பதூஉம் பெற்றாம். ஈதற்காரணம் சிறந்தமை இதனுள்ளும் காண்க. இதனைப் பிறர்மேலும் நிற்கும் என்பார். தாம் எல்லாம் சொல்லுக ; புகழ் ஈவார் மேல் நிற்கும்' என்று உரைப்பாரும் உளர். அது புகழது சிறப்பு நோக்காமை அறிக.).

மணக்குடவர் உரை

சொல்லுவார் சொல்லுவனவெல்லாம் இரந்துவந்தார்க்கு அவர் வேண்டியதொன்றைக் கொடுப்பார்மேல் நில்லாநின்ற புகழாம்.

மு.வரதராசனார் உரை

புகழ்ந்து சொல்கின்றவர் சொல்பவை எல்லாம் வறுமையால் இரப்பவர்க்கு ஒரு பொருள் கொடுத்து உதவுகின்றவரின் மேல் நிற்கின்ற புகழேயாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை

சொல்வார் சொல்வன எல்லாம், இல்லை என்று வருபவர்க்குத் தருபவர்மேல் சொல்லப்படும் புகழே.