Search This Blog

Disclaimar

This blog is totally for learning purposes. Non-commercial. In many of the posts, many snippets have been taken from various thirukkural blogs, books available online freely only for learning purpose without any intention of plagiarism or to make money. I have given due credit, link wherever possible. If you want your content to be removed, or you want more credit to be provided, please do let me know in the comment section of any of the posts. ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம் பேரறி வாளன் திரு (குறள் 215)
Showing posts with label ஊக்கமுடைமை. Show all posts
Showing posts with label ஊக்கமுடைமை. Show all posts

உரமொருவற்கு உள்ள வெறுக்கைஅஃ தில்லார்


குறள் 600
உரமொருவற்கு உள்ள வெறுக்கை அஃ தில்லார்
மரம்மக்க ளாதலே வேறு
[பொருட்பால், அரசியல், ஊக்கமுடைமை]

பொருள்
உரம் - வலிமை; திண்மை திடம் மரவயிரம்; எரு மார்பு அறிவு ஊக்கம் படைவகுப்பின்முன்னணி; குழந்தைகளுக்குவிழும்சுளுக்குவகை; மதில் உள்ளத்தின்மிகுதித்தன்மை; விரைவு

ஒருவற்கு -  ஒரு மனிதனுக்கு

உள்ள - uḷḷa   adj. உள்¹. 1. Who is, whichis; இருக்கிற. அங்கே உள்ள மனிதன் 2. True,actual; உண்மையான. உள்ள சமாசாரம் இது  

வெறுக்கை - அருவருப்பு; வெறுப்பு; மிகுதி; செல்வம்; பொன்; வாழ்வின்ஆதாரமாயுள்ளது; கையுறை; கனவு.

அஃது - அஃறிணைஒருமைச்சுட்டு; அது அப்படி

இல்லார் - இல்லாதவர்

மரம் - உள்வயிரமுள்ளதாவரம்; அறுக்கப்பட்டமரம்; மூலிகை; தொழுமரம்; மரக்கலம்; காண்க:இயமரம்; உழுதவயலைச்சமப்படுத்தும்பலகை.

மக்கள் - மானுடவினம்; ஐம்பொறியுணர்வோடுமனவறிவுடையஉயிர்கள்; பிள்ளைகள்.

ஆதலே - ஆதல் - ஆவதுஎனப்பொருள்படும்இடைச்சொல்; நூல் கூத்து தரிசனம் நுணுக்கம் ஆசை உண்டாதல் நிகழ்தல் முடிதல் இணக்கமாதல்; வளர்தல் அமைதல் ஒப்பாதல்

வேறு - பிறிது; பிரிந்தது; கூறுபாடு; பகைமை; எதிரிடையானது; புதிது; தீங்கு; சிறப்புடையது; தனி; செய்யுள்வேறுபாட்டினைக்குறிப்பதற்குஇடும்தலைப்புச்சொல்.

முழுப்பொருள்
ஒருவர் உள்ளத்தில் கொள்ளும் உரமே ஊக்கமே வலிமையே திண்ணிய அறிவே உண்மையாக அவர்க்கொள்ளும் செல்வமாகும்.  அதுவே அவரது வாழ்விற்கு ஆதாரமாகும். அந்த ஊக்கம் இல்லாதவர் மனிதர் என்று கருதப்படமாட்டார். அவர் மரத்திற்கே ஒப்பாவர். 

ஏன் மரத்திற்கு ஒப்பாவர்?
ஏனெனில் மரங்கள் மழையினை / நீரினை நம்பி இருகின்றன. அம்மழை பொய்த்து வறண்டுப்போனால் கடுஞ்வறட்சிக்காலங்களில் மரங்களும் பட்டுப்போகும் ஏனெனில். மரங்கள் தண்ணீர் தேடி வேறு எங்கும் செல்ல முடியாது (செல்லாது). அதுவே மனிதராக இருந்தால் வேறு இடத்திற்கு தண்ணீர் தேடி செல்ல முடியும். மனிதருக்கு அந்த ஊக்கம் உண்டு. அந்த திண்ணிய அறிவு உண்டு. அவர் போராடி தண்ணீர் தேடி அலைந்து கண்டுபிடித்து உயிர்வாழ்வார். அதுவே மரம் போல் அங்கேயே இருந்தால் அவரும் உயிர் இழப்பார்.

ஔவை மூதுரையில் எழுதப்படிக்கத் தெரியாதவரை (அதுவும் கூட ஊக்கமின்மையினால்தான்), இழிவாகச் சொல்லுகையில் நகைச்சுவையோடு சொல்லுகிறார் இவ்வாறு. நல்ல என்ற சொல் கறுப்பு என்ற பொருளில் ஆளப்படுகிறது இப்பாடலிலும், கறுத்து, காய்ந்த மரங்கள் பயனற்ற முதிய மரங்கள். அவையாகிலும், பிறந்து, வளர்ந்து, வாழ்ந்து, பலருக்குப் பயனாகி, வாழ்விறுதியில் காய்ந்து கறுத்தன, அவற்றையும் விட பயனில்லாதவன் வாசிக்கத்தெரியாதவன் என்று இழித்து, இடித்து உரைக்கிறார் ஔவையார். அப்பாடல்:

“கவையாகிக் கொம்பாகிக் காட்டகத்தே நிற்கும்
அவையல்ல நல்ல மரங்கள் – சவைநடுவே
நீட்டோலை வாசியா நின்றான் குறிப்பறிய
மாட்டா தவன்நல் மரம்.”


மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
ஒருவற்கு உரம் உள்ள வெறுக்கை - ஒருவற்குத் திண்ணிய அறிவாவது ஊக்கமிகுதி; அஃது இல்லார் மரம் -அவ்வூக்க மிகுதி இல்லாதார் மக்களாகார், மரங்களாவார்; மக்களாதலே வேறு - சாதி மரங்களோடு இம்மரங்களிடை வேற்றுமை வடிவு மக்கள் வடிவே: பிறிது இல்லை.
(உரம் என்பது அறிவாதல், 'உரனென்னுந் தோட்டியான்' (குறள், 24) என்பதனானும் அறிக. 'மரம்' என்பது சாதியொருமை. மக்கட்குள்ள நல்லறிவும் காரிய முயற்சியும் இன்மைபற்றி 'மரம்' என்றும் மரத்திற்குள்ள பயன்பாடின்மை பற்றி 'மக்களாதலே வேறு' என்றும் கூறினார். பயன், பழம் முதலியவும், தேவர் கோட்டம், இல்லம், தேர்,நாவாய்கட்கு உறுப்பாதலும் முதலியன. இவை மூன்று பாட்டானும் ஊக்கமில்லாதாரது இழிபு கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
ஒருவனுக்கு அறிவாவாது உள்ளமிகுதியுடைமை: அஃதில்லார் மரமென்று சொல்லப்படுவர்: மக்கள் வடிவாதலே மரத்தின் வேறாகத் தோன்றுகிறது. இஃது அறிவும் இதுதானே யென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
ஒருவனுக்கு வலிமையானது ஊக்க மிகுதியே, அவ்வூக்கம் இல்லாதவர் மரங்களே, (வடிவால்) மக்களைப் போல் இருத்தலே வேறுபாடு.

சாலமன் பாப்பையா உரை
ஊக்க மிகுதியே ஒருவனுக்குத் திண்ணிய அறிவு. அவ்வூக்கம் இல்லாதவர் வடிவத்தால் மக்கள்; மனத்தாலோ வெறும் மரமே.

பரியது கூர்ங்கோட்டது ஆயினும் யானை

 

குறள் 599
பரியது கூர்ங்கோட்டது ஆயினும் யானை
வெரூஉம் புலிதாக் குறின்
[பொருட்பால், அரசியல், ஊக்கமுடைமை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
பரியது - பெரிய உடம்பு பெற்றது

கூர்ங் - மிகுதி; கூர்மை; கூர்நுனி; குயவன்சக்கரத்தைத்தாங்கும்ஓர்உறுப்பு; இலையின்நடுநரம்பு; கதிர்க்கூர்; காரம்; குத்துப்பாடானபேச்சு; மிக்க; சிறந்த.

கோட்டது - கோட்டம் - வளைவு; வணக்கம்; நடுநிலைதிறம்புகை; மனக்கோணல்; பகைமை; பொறாமை; நாடு; நகரம்; தோட்டம்; கரை; யாழ்; மாக்கோலம்; உண்பன; பசுக்கொட்டில்; பசுக்கூட்டம்; குளம்; வயல்; நீர்நிலை; குரங்கு; வெண்குட்டம்; அறை; கோயில்; ஒருமணப்பண்டவகை; மாறுபாடு; சிறைச்சாலை; இடம்; வாசனைச்செடிவகை; குராமரம்; பாசறை; பச்சிலை.

கூர்ங்கோட்டது – கூரிய கொம்புகளை (தந்தங்களை) கொண்டது

ஆயினும் - ஆனாலும்; ஆவது உம்மைப்பொருளில்வரும்எண்ணிடைச்சொல்.

யானை - துதிக்கையுடையவிலங்குவகை; ஆனைமரம்.

வெரூஉம் - வெரூஉ - அச்சம்
வெரூஉதல் - மருண்டஞ்சுகை; verūutal   n. id. Beingafraid, startled; மருண்டஞ்சுகை. அலமர லரயிடைவெரூஉத லஞ்சி (குறிஞ்சிப். 137).

புலி  - ஒருவிலங்குவகை; ஒருமுனிவன்; வேங்கைமரம்; சிங்கம்; சிம்மராசி'நால்வகைச்சாந்தினுள்ஒன்று; மயிர்ச்சாந்து; உண்ணாக்கு; சூதுகருவியுள்ஒன்று.

தாக்குறின் - தாக்குதல் - எதிர்த்தல்; மோதுதல்; முட்டுதல்; பாய்தல்; தீண்டுதல்; அடித்தல்; வெட்டுதல்; பற்றியிருத்தல்; எண்கூட்டிப்பெருக்கல்; குடித்தல்; சரிக்கட்டுதல்; உறைத்தல்; கடுமையாதல்; பழிவாங்குதல்; தலையிட்டுக்கொள்ளுதல்; பலித்தல்; பெருகுதல்; பாரமாதல்; நெளித்துப்போதல்.

முழுப்பொருள்
மிக பெரிய உடலை கொண்டிருந்தாலும், கூரிய தந்தங்களை கொண்டிருந்தாலும் ஒரு யானையினை ஒரு மிக சிறிய புலி கண்டு அஞ்சுவதில்லை. ஏனெனில் புலி தனது உறுமலால் யானையை அச்சம் கொள்ள வைக்கமுடியும் என்று நம்புகிறது. புலி பின்வாங்கவில்லை. புலி உறுமினால் யானையை அச்சம் கொள்கிறது.

புலியிடம் உள்ள அந்த ஊக்கமே ஒருவருக்கு வேண்டும். நம் முன் ஒரு யானை போன்ற பெரிய பிரச்சனையோ அல்லது கூரிய அபாயம் கொண்ட ஒரு பிரச்சனை இருந்தால் அதனை கண்டு அஞ்சாமல், பின்வாங்காமல் போராட வேண்டும்.

அளவு வலிமை ஆயுதங்களை விடவும் உள்ளத்து ஊக்கமும் முயற்சியும் மிக அவசியம் என்று கூறுகிறார் திருவள்ளுவர். 

மேலும், பல உரைகள் யானைக்கு ஊக்கம் இல்லை ஆதலால் யானையால் புலியை வீழ்த்த முடியாது என்று கூறியுள்ளனர். அது தவறு என்பதே எனது பணிவான கருத்து. ஏனெனில் பெரிய யானையிடம் புலியின் ஒரு பாகம் சிக்கினாலும் புலி யின் மீது தன் காலை வைத்து நசுக்கிவிடும். ஆயினும் இறக்கும் முன் புலி தனது போர் குணத்தால் யானையை பிராண்டியோ கடித்தோ யானைக்கு பலத்த காயம் ஏற்படுத்திவிடும். மேலும் அந்த காயங்கள் சீழ்ப்பிடித்து யானை அல்லல் பட (சிகிழ்ச்சை கிடைக்கவில்லை என்றால் இறக்க) வாய்ப்பு இருக்கிறது.

An elephant would win in a tiger vs elephant fight. The tiger is undoubtedly a fierce beast, and it might stand the best chance out of all other land-dwelling animals of successfully hunting an adult elephant. Yet, the elephant’s size and power are simply indomitable.

Let’s imagine that the tiger stalks the elephant, which can smell and hear the tiger but not until the tiger has already leaped onto its back and dug in with its claws and teeth. The tiger is strong, but a lone cat can’t deal fatal damage to an elephant before the elephant ends the right.

An elephant can shake the tiger off and withstand the initial slam of the tiger into its body. Yet, the elephant will knock the tiger over or run it through at some point. Tigers are not agile enough to avoid an elephant forever.

All it takes is a piece of the tiger’s body to get caught under the elephant’s weight and the fight is over. The tiger will be crushed or stabbed to death. However, the chances are good that the elephant will be in bad shape after the fight. Enough deep gashes could leave them open to infection and lingering disabilities. A tiger could kill a juvenile elephant, though.

யானைகள் ஏன் இப்படி புலிகளுக்கும் மற்ற சிறிய உயிரினங்களுக்கும் பயப்படுகின்றன? என்பதை கீழே காணலாம்
Source: Encyclopedia
It’s actually because they are a mammal.  Most mammals have brains that are programmed to jump back or be startled by critters that scurry by in a hurry.  Elephants, regardless of how big they are, are also startled by things that move by them fast, like mice.  According to elephant behavior experts, they would be scared of anything moving around their feet regardless of it’s size..

Elephants are not alone in their fear of mice and other rodent like creatures.  Most animals jump back or appear startled when they happen upon something they weren’t expecting.  Just like a human, an elephant may be frightened if a mouse runs right by them, but so would any other animal.  Animals are usually startled by the presence of another animal unless they have been tracking them or already know they are there.  Humans do this too.  After seeing evidence of a mouse, the human is less likely to be startled by seeing it scurry by.

சாந்தி பாஸ்கரசந்திரன் அவர்கள் "குழந்ததைகளின் பேருலகம்" என்ற ஒரு புத்தகத்தை எழுதி உள்ளார். அதில் "விடாமுயற்சியும் தன்னம்பிக்கையும்" என்ற ஒரு கட்டுரையில் விடாமுயற்சி எவ்வளவு முக்கியம் என்று கூறியுள்ளார். 

மாணவ மாணவிகள் எப்போதும் நம்மால் முடியும் என்ற நம்பிக்கையோடு வெற்றியை நோக்கி உழைக்க வேண்டும். நம்மால் முடியாது என்ற எண்ணமோ, சுயப்பச்சாதாபமோ ஒருபோதும் வந்துவிடக் கூடாது. எத்தனை முறை தோற்றாலும் அடுத்த முறை வெற்றி பெற்றுவிடலாம் என்ற தன்னம்பிக்கையோடு முயற்சிக்க வேண்டும். இல்லாவிட்டால், எவ்வளவு திறமை இருந்தும் பயன் இல்லாமல் போய்விடும்.

உருவத்தில் மிகப்பெரிய, பலம் மிக்க யானையை ஒரு சிறு கயிறு அல்லது சங்கிலியைக் கொண்டு ஒரே ஒரு காலில் மட்டும் கட்டி வைத்து எப்படிக் கட்டுப்படுத்த முடிகிறது என்று யானைப் பாகனிடம் கேட்டார்களாம். அதற்கு அந்த பாகன் சொன்னது இதுதான்; ‘யானை குட்டியாக இருக்கும்போது கயிற்றைக் கொண்டு ஒரு காலில் கட்டிவைத்துவிடுவோம். அப்போது அது முண்டியடித்து கயிற்றை அறுக்கப் பார்க்கும்... ஆனால், அது குட்டியாக இருப்பதால் கயிற்றை அறுக்க முடியாது. தினந்தோறும் அதேபோல் முயற்சி செய்து பார்த்து முடியாமல் தோற்றுப் போய்விடும்.

ஒரு கட்டத்தில் நம்மால் இந்தக் கயிற்றை அறுக்கவே முடியாது என்ற மனநிலைக்கு யானை வந்துவிடும். அதுவே வளர்ந்து பெரிய யானையாக ஆன பிறகு அந்த எண்ணம் மாறாமல் அப்படியே இருப்பதால் கயிற்றை அறுக்க யானை ஒரு சிறு முயற்சிகூட செய்யாது. அதுதான் மனிதர்களுக்கு சாதகமாக ஆகிவிடுகிறது. அவ்வளவு பெரிய யானையையும் மனிதர்களால் அடக்கி ஆள முடிகிறது என்றால், அது மனிதனின் பலமல்ல.. முயற்சியைக் கைவிட்ட யானையின் பலவீனம்!’

எவ்வளவு திறமையும், பலமும் இருந்தாலும் நம்மால் முடியாது என்ற எண்ணத்தோடு முயற்சி செய்யாமல் தன்னம்பிக்கை இழந்து கிடந்தால் வெற்றி பெற முடியாது என்பதற்காகச் சொல்லப்படும் கதை இது. 

அதேநேரத்தில் தன்னம்பிக்கையோடு விடாமுயற்சி செய்தால் கண்டிப்பாக வெற்றி கிட்டும் என்பதற்கு நம் கண் முன்னால் பார்க்கும் ஓர் உதாரணம் .. கலோனல் ஹார்லன் சான்டர்ஸ் ( Colonel Harland Sanders) கதை. .. உலகம் புறக்கணிக்கிறது என்பதற்காக நம்முடைய முயற்சிகளை நிறுத்தக் கூடாது. வெற்றிகிட்டும் வரை முயற்சிக்களை கைவிடக் கூடாது. அப்படிச் செய்தால் வெற்றிகிட்டும் என்பதற்கான உதாரணம்தான் கே.எப்.சி (KFC - Kentucky Fried Chicken) உரிமையாளரின் கதை

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை
“கொடுவரி தாக்கி வென்ற வருத்தமொடு
நெடுவரை மருங்கில் துஞ்சும் யானை
நனவில் தான்செய்தது மனத்த தாகலின்
கனவில் கண்டு கதுமென வெரீஇ” (கலி.49:1-4)

“அரண்தரு திரள்தோள் சால உளவெனின் ஆற்ற லுண்டோ
.....
திரண்டதோள் வனத்தை யெல்லாம் சிறியதோர் பருவம் தன்னில்
இரண்டுதோள் ஒருவ னன்றோ மழுவினால் எறிந்த தென்றான்” (கம்ப.சடாயு உயிர் 63)

பரிமேலழகர் உரை
பரியது கூர்ங்கோட்டது ஆயினும் - எல்லா விலங்கினும் தான் பேருடம்பினது, அதுவேயும் அன்றிக் கூரிய கோட்டையும் உடையது ஆயினும்; யானை புலி தாக்குறின் வெரூஉம் - யானை தன்னைப் புலி எதிர்ப்படின் அதற்கு அஞ்சும்.
(பேருடம்பான் வலி மிகுதி கூறப்பட்டது. புலியின் மிக்க மெய்வலியும் கருவிச் சிறப்பும் உடைத்தாயினும் யானை ஊக்கம் இன்மையான் அஃதுடைய அதற்கு அஞ்சும் என்ற இது, பகைவரின் மிக்க மெய்வலியும் கருவிச் சிறப்பும் உடையராயினும், அரசர் ஊக்கமிலராயின், அஃதுடைய அரசர்க்கு அஞ்சுவர் என்பது தோன்ற நின்றமையின், பிறிது மொழிதல்.).

மணக்குடவர் உரை
யானை, பெரிய உடம்பினதாய்க் கூரியகோட்டையும் உடைத்தாயினும் புலி பொருமாயின் அஞ்சும். இஃது உள்ளமுடைமை யில்லாதார் பெரியராயினும் கெடுவார் என்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
யானை பருத்த உடம்பை உடையது, கூர்மையானக் கொம்புகளை உடையது, ஆயினும் ஊக்கமுள்ளதாகியப் புலி தாக்கினால் அதற்கு அஞ்சும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
யானை பெரிய உடம்பையும் கூர்மையான கொம்பினையும் உடையது என்றாலும் புலி தாக்கினால் பயப்படும்.

Thirukkural - Management - Motivation
Staying motivated is not in the size of the person. The art of staying motivated is in the heart of the person who faces hardships and challenges. Kural 597 is an appreciation of the determination of an elephant in a battlefield. However, the same determined elephant may fumble, stumble, and tremble when it faces a tiger, as in Kural 599. A tiger very small compared to the mammoth size of an elephant, attacks the elephant confidently.

Huge and sharp-tusked though he be
An elephant fears a tiger.

Though a tusker has a huge physique and powerful tusks, will be afraid of a tiger that is fearless. Therefore, just external size does not matter to stay motivated.

What matters for motivation is internal stuff. Recollect Mark Twain's motivation and stay motivated, “It's not  the  size of the dog in the fight; it's the size of the fight in the dog.“ How big is the size of your fight?

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
Elephant is big in size, it has two long sharp tusks. However, with Tiger has to combat an elephant, Tiger doesn't run away easily.  Tiger has self belief and perseverance to fight. Hence, a tiger's terrifying roar will send elephants (and other animals) scampering before a fight begins.
Hence, like a tiger, a person should have perseverance and self belief that he/she can combat big(elephant) sized problems and come out of danger. 

There is a wrong interpretation for this kural that elephant that doesn't fight with tiger. Any day if an elephant catches a part of the tigers' body, then it the fight is over. But  chances are that elephant will be in a bad shape. after the fight. Enough deep gashes could leave them open to infection and lingering disabilities. A tiger could kill a juvenile elephant, though.

Questions that I ask to the kid
A tiger doesn't fear an elephant. Why? Explain

வெள்ளத் தனைய மலர்நீட்டம் மாந்தர்தம்

 

குறள் 595
வெள்ளத் தனைய மலர்நீட்டம் மாந்தர்தம்
உள்ளத் தனையது உயர்வு
[பொருட்பால், அரசியல், ஊக்கமுடைமை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
வெள்ளத்து -  வெள்ளம்  - நீர்ப்பெருக்கு; பெருக்கம்; கடல்; கடலலை; நீர்; ஈரம்; மிகுதி; ஒருபேரெண்; உண்மை.

அனைய -  அத்தன்மையான; ஒத்த.

மலர் - பூ; தாமரை; ஒருபேரெண்; ஆயுதம்முதலியவற்றின்மேற்குமிழ்; வெண்பாவின்இறுதிச்சீர்வாய்பாடுகளுள்ஒன்று; மும்மலமுடையவர்.

நீட்டம் - நீளம்; ஓசையின்நீட்சி; நீட்டுகை; தாமதம்.
நீடுதல் - நீளுதல்; பரத்தல்; செழித்தல்; மேம்படுதல்; நிலைத்தல்; இருத்தல்; தாமதித்தல்; கெடுதல்; தாண்டுதல்; பொழுதுகடத்துதல்; தேடுதல்; பெருகுதல்

மாந்தர் - மனிதர்; ஆடவர்; ஊர்காவலர்.

தம் - ஒருசாரியைஇடைச்சொல்; மூச்சடக்குகை; மூச்சு.

உள்ளத்தினில் - உள்ளத்தின் உள்ளே

உள்ளத்து - உள்ளம் - மனம்; உள்ளக்கருத்து; சொற்றொடரின்கருத்து; எண்ணம்; ஞானம்; அகச்சான்று; ஆன்மா; ஊக்கம்; முயற்சி; உல்லம்; உல்லமீன்வகை.

அனையது -  அத்தன்மையான; ஒத்த.

உயர்வு - மிகுதியாதல்; உயர்ச்சி உயரம் விருத்தி, மேன்மை வருத்தம் உயர்வுநவிற்சியணி

முழுப்பொருள்
நீர் மலர்களான ஆம்பல், அல்லி, தாமரை முதலியவை அதன் நீர் மட்டத்தின் உயர்த்திற்கு ஏற்ற அளவிற்கு ஏற்றார்ப்போல் வளரும். நீர் மட்டம் உயரமாக இருப்பின் தண்டின் உயரமும் அதிகமாக இருக்கும் மலரும் பெரிதாக இருக்கும். நீர் மட்டம் குறைவாக இருப்பின் தண்டின் உயரமும் சிரிதாக இருக்கும் மலரும் சிரிதாக இருக்கும். (மலரை தாங்கும் தண்டு உயரமாக இருந்தால் தான் பெரிய மலர்களை தாங்க முடியும் என்பதுக்கூட காரணமாக இருக்கலாம்). அதுப்போல ஒருவரின் உள்ளத்து ஊக்கத்தின் அளவிற்கே அவரது உயர்வும் / உயர்ச்சியும் இருக்கும் என்று கூறுகிறார் திருவள்ளுவர். நீரின் மேல் அலைகள் இருக்கும். ஆழத்தில் அசைவுகள் இருக்காது. நம் ஊக்கத்திலும் அசைவுகள் இருக்கக் கூடாது.

ஆதலால், ஒருவர், தான் வாழ்வில் பெரிய இடத்திற்கு செல்வோம் பெரிய சாதனைகள் படைப்போம் என்று நம்பிக்கையாக இருப்பார் என்றால் அதற்கு உழைத்தார் என்றால் அவர் பெரிய இடத்திற்கு செல்லக்கூடும். 

பி.கு: பல உரைகள் நீரின் அளவு உயரமாக இருந்தால் மலரும் உயரமான இடத்தில் மலரும் (அல்லது நீரின் உயரம் தண்டின் உயரம்) என்று பொருள் உரைத்துள்ளன. ஆனால் உயரத்தில் மலர்வதை மட்டும் திருவள்ளுவர் கூறவில்லை. நீர் உயரத்திற்கு ஏற்ப மலரின் அளவும் பெரிதாகும் என்பதே கூறவந்தது. உயர்வைப் பற்றிச் சொல்வதால் நீளம் மட்டுமே போதுமான உவமை என்று எடுத்துக்கொள்கின்றன. மலர்ச்சி என்றால் மலர்களில் சிறிதாக மலர்பவையும், பெரிதாக மலர்பவையும் அழகே. கொண்டாடப்படுபவையே! இன்னும் சுருக்கமாகச் சொல்லப்போனால், திருக்குறளெல்லாம் மனோரஞ்சிதப் பூவைப் போன்றவை எனலாம். ஆனால் அத்தகைய விளக்கம் எனக்கு ஏற்புடையதாக இல்லை. 

ஏனெனில் பெரிதாக பூக்கக்கூடிய மலர் பெரிதாக பூத்தால் தானே அழகு? சிறிதாக பூத்தால் காண்போரின் மனம் மலர் சிரிதாகவேனும் பூத்ததே என்று மகிழ்ச்சி அடைந்தாலும் அதன் முழு வீர்யம் காண்பவர்க்கு தெரியும் தானே?

மேலும் நீட்டம் என்றால் நீடுதல் (அகராதி:: நீளுதல்; பரத்தல்; செழித்தல்; மேம்படுதல்; நிலைத்தல்; இருத்தல்; தாமதித்தல்; கெடுதல்; தாண்டுதல்; பொழுதுகடத்துதல்; தேடுதல்; பெருகுதல். ) 

வெள்ளம் (நீர்) - ஊக்கம்
மலர் (பூ) - உயர்வு

நீர் அதிகமாக இருந்தால் தண்டு தானாகவே அதிகமாக இருக்கும். ஆதலால் மலர் நன்றாக மலரும். நாம் எல்லோரும் காண்பது மலரை தான். நீர் (ஊக்கம்) தான் தண்டு (உழைப்பு) வளர முக்கியமான காரணம். நாம் வெளியே காண்பது மலர் (என்னும் உயர்வு). 

மேலும், ”மலர்” நீட்டம் என்று தானே வள்ளுவர் கூறுகிறார். தண்டு நீட்டம் என்று சொல்லவில்லையே.  

இரண்டாவதாக ஒரு செம்பருத்தி செடியினை ஒரு 1.5 அடி ஜாடியில் வைத்தால் அது ஒரு 2-3 அடியளவு உயரம் வளரும். அதுவே தரையில் வைத்தால் 5-6 அடி வளரும். இங்கே நாம் முதலில் வைப்பது ஜாடி (ஊக்கத்தையே). வேர் (உழைப்பு) ஆழ பாய்வது அதன் பின்பு தானே? வேர் ஆழம் பாயிந்தால் செடியும் நன்றாக வளரும். அதன் பூக்களும் அதிக எண்ணிக்கையில் இருக்கும். மேலும் பெரிய ஜாடியாக இருப்பினும் தரையில் இருப்பினும் அச்செம்பருத்திக்கு தண்ணீர் போதுமானதாக இல்லையேல் அம்மலர்கள் சும்பிபோய் சிறிதாக பூக்கவும் கூடும். (எங்கள் வீட்டில் தண்ணீர் கம்மியாக இருந்த நாட்களில் மலர்கள் முழுவதுமாக மலரமால் சிறிதாக பூத்ததனால் என் மனம் வாடிய நினைவுகள் உண்டு)

ஆதலால் திருவள்ளுவர் தண்டை விட மலரை உயர்வாக கூறி இருக்கவே வாய்ப்பு அதிகம் என்று நினைக்கிறேன். 





Standard-size lotus grow well in containers that are 3 to 4 feet in diameter, while smaller or dwarf-size lotuses can be planted in smaller, bushel-size vessels. Again, though, the largest and deepest possible pot is preferred.

When choosing a size, ask yourself, “How much room do I have? How big do I want my lotus to be?” Lotus can be found in many sizes, from tiny Exquisite of Bowl Lotus (also called micro lotus) between 6 and 8 inches tall, to small or dwarf lotus (1 to 2 feet tall), to medium lotus (2 to 4 feet tall), to large/tall lotus (giant plants standing more than 4 feet tall).

ஔவை மூதுரையில் நுண்ணறிவு கற்ற நூல்களின் அளவே இருக்கும் என்பதற்கு இதைப்போன்ற ஒரு எடுத்துக்காட்டைச் சொல்லுகிறார் – “நீரளவே ஆகுமாம் நீராம்பல் தான்கற்ற நூலளவே ஆகுமாம் நுண்ணறிவு”. இவ்வரிகளும் இக்குறளின் கருத்தை ஒட்டியிருப்பதைக் காணவும்.

“வெள்ளத்தனைய மலர் நீட்டம் மாந்தர் தம்
உள்ளத்தனையது உயர்வு”

இக்குறளில் மரபான வாசிப்பு இரண்டாம் பகுதிக்கு அதிக அழுத்தம் தந்து, அதற்கான உதாரணமாக முதல் பகுதியை, அவ்வுவமையை, கண்டு வந்தது. நவீன வாசிப்பு வெள்ளத்தை ஒரு படிமமாக [poetic image] எடுத்துக் கொள்ளும். அப்போது அப்படிமம் சர சரவென்று வளர்ந்து காட்சிகளை உருவாக்கியபடியே போகும். வெள்ளத்தின் அலை, ஆழம், அதன் நிழற் கோலங்கள், அதில் ஊடுருவும் ஒளி, அதன் அடிப்பரப்பின் சேற்றுத் தடம், அங்கு வேர் விட்டு மேலெழுந்த மலர்… அம்மலர் எது என்ற கற்பனை அவனை மேலதிக கவிதைக் கற்பனைகளுக்கு இட்டுச் செல்லும். உள்ளத்தின் அடியாழத்தில் வேர் கொண்டு மேலெழுந்து, அலைகளில் ததும்பி நின்றாடி, விண் நோக்கி மலர்ந்து, ஒளி உண்டு, மிளிரும் அம்மலர் அவன் மனதிலும் விரியக் கூடும்.அக்கணமே கவிதையின் மெய்க் கணம்.

இங்கிருந்து நீங்கள் விழையும் செல்வம் அனைத்தையும் கொண்டு செல்லலாம்” என்றாள் நந்தை. “வடக்கின் அரசன் அளித்த அம்பு அன்றி வேறேதும் கொண்டுசெல்லப்போவதில்லை” என்றான் அர்ஜுனன்.

“வீரரே, நீரின் தலைவனை வென்றுகடக்கும்பொருட்டு கிளம்புகிறீர்கள்.  நீரின் உண்மை இரண்டு. ஒளிப்பரப்பாக அலையடிக்கும் மேல்தளம் அதன் முகம். இருண்டு இருண்டு செல்லும் அசைவற்ற ஆழம் அதன் அகம்” என்றாள் மீனாட்சி. “நீர்முகத்தில் மலர்ந்திருக்கும் தாமரைகளின் தேவி பதுமை. நீராழத்தில் படிந்திருக்கும் சங்குகளின் அரசி சங்கினி. சங்கு ஆழத்து வெண்தாமரை. வெண்தாமரை அலைமேல் மலர்ந்த சங்கு.”

“சங்கும் தாமரையும் ஏந்திய வருணன்” என்றாள் மீனாட்சி. “
மேலும்: அஷோக் உரை

பரிமேலழகர் உரை
வெள்ளத்து அனைய மலர் நீட்டம் - நின்ற நீரின் அளவினவாம் நீர்ப்பூக்களின் தாளினது நீளங்கள்; மாந்தர் தம் உள்ளத்து அனையது உயர்வு - அது போல மக்கள்தம் ஊக்கத்தளவினதாம் அவர் உயர்ச்சி.
('மலர்' ஆகுபெயர். நீர்மிக்க துணையும் மலர்த்தாள் நீளும் என்பதுபட 'வெள்ளத்து அனைய' என்றார். இவ்வுவமையாற்றலான் ஊக்கம் மிக்க துணையும் மக்கள் உயர்வர் என்பது பெறப்பட்டது. உயர்தல் - பொருள் படைகளான் மிகுதல்.).

மணக்குடவர் உரை
புகுந்த நீரின் அளவினது பூக்களது வளர்ச்சி; அதுபோல மாந்தரது உள்ளத்தின் அளவினது ஊக்கம். இஃது ஊக்கம் இதனானே உண்டாமென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
நீர்ப்பூக்களின் தாளின் நீளம் அவை நின்ற நீரின் அளவினவாகும், மக்களின் ஊக்கத்தை அளவினதாகும் வாழ்க்கையின் உயர்வு.

சாலமன் பாப்பையா உரை
நீர்ப்பூக்களின் அடிக்காம்பின் நீளம் நீரின் அளவே. அது போல மக்களின் உயர்வும் அவர்களின் மன ஊக்கத்தின் அளவே. 

Thirukkural - Management - Thoughts
Positive thoughts are an everlasting wealth. Let us see what a person's thoughts can do to his 
success. Valluvar uses a simile in Kural 595.

The lotus rises with the water,
And a man as high as his will

The length of the root of a lotus plant depends on the depth of the water in which it grows. Similarly, the height of a person's success, personal and professional, depends on the depth of his thoughts. That thought establishes the connection between a person's thoughts and his personal and professional achievements.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
The taller the water tank the taller the stem of the lotus. The taller the stem of the lotus, more the flower blossoms. Similarly the more a person has will power and perseverance, and relentlessly puts efforts, the more the growth would be

Questions that I ask to the kid
When and how will your growth be high?
What does Lotus flower signify you?

ஆக்கம் அதர்வினாய்ச் செல்லும் அசைவிலா

குறள் 594
ஆக்கம் அதர்வினாய்ச் செல்லும் அசைவிலா
ஊக்க முடையா னுழை
[பொருட்பால், அரசியல், ஊக்கமுடைமை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
ஆக்கம் - ஆக்கக்கிளவி; அமைத்துக்கொள்ளுகை; கைகூடுகை; உண்டுபண்ணுகை; படைப்பு செல்வம் பொன் பெருக்கம் இலாபம் ஈட்டம் கொடிப்படை திருமகள் மங்களகரம் வாழ்த்து

அதர் - வழி; முறைமை புழுதி நுண்மணல் ஆட்டின்கழுத்திலேதொங்கும்உறுப்பு.

வினாய்ச் - வினவுதல் - உசாவுதல்; விசாரணைசெய்தல்; பிறர்சொல்லக்கேட்டல்; கேள்விப்படுதல்; நினைதல்.

செல்லும் - செல்லுதல் - நிகழ்தல்; வீழ்தல்; ஆதல்; பரவுதல்; பயனுறுதல்; நிலைத்திருத்தல்; செலாவணியாதல்; வேண்டியதாதல்; பொருந்துதல்; விரும்பிஏற்றுக்கொள்ளப்படுதல்; அடைதற்குரியதாதல்; கழிதல்; தணிதல்; கெடுதல்; இறத்தல்; கிட்டுதல்; அடைதல்; போதல்.

அசைவு - ஆட்டம்; சலனம், அசைதல் சஞ்சலம் சோர்வு, தளர்வு வருத்தம் உண்கை.

இலா -  இல்லாத / இல்லாமல்

ஊக்கம் -  மனத்திடம்; ஊக்கம் எனப்படுவது உள்ளத்தில் உருவாகும் உள்ளம் சார்ந்தப் பண்பு. ஆதலால் ஊக்கம் நிலை நிற்கும்

உடையான் - உடையவன்; உரிமைக்காரன் அரசன் தலைவன் கடவுள்

ழை - இடம்; பக்கம்; யாழின்ஒருநரம்பு; மான்; பசு; பூவிதழ்; ஏழனுருபு; உவர்மண்; விடியற்காலம்; கதிரவன்மனைவியருள்ஒருத்தி; வாணாசுரன்மகள்; இடைச்சுரம்.

முழுப்பொருள்
சற்றும் சலனனும் சோர்வும் தளர்வும் வருத்தமும் இல்லாமல் ஊக்கத்துடன் ஒருவன் ஒரு செயலில் (அல்லது வாழ்வில்) ஈடுபடுவான் என்றால் அச்செயலின் பலன் (பொன் /செல்வம்/ வினைப்பயன்) அவனுடைய வீட்டின் வழியை தேடிச்செல்லும். 

சலனமற்ற சோர்வற்ற ஊக்கத்துடன் செயல்படுவோர்க்கு பயன் நிச்சயமாக கிட்டும். ஒருவன் ஊக்கத்தோடு முன்நோக்கி செல்லும் பொழுது பயனும் (அவன் ஊக்கத்திற்காக) அவனை நோக்கி வந்தால் அவன் அடையவேண்டிய பயனை விரைவிலேயே அடைவான் என்பதையும் நாம் இங்கு காணலாம். 

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை
“அசைவில் நோன்தாள்” (அகநா.29:1)
“தாழ்வில் உள்ளம்” (அகநா.4)

“மடியிலா மன்னவன் எய்தும் அடியளந்தான்
தாஅய தெல்லாம் ஒருங்கு” (குறள் 610)

“முயற்சி திருவினையாக்கும்” (குறள் 616)

“மடியிலான், தாள் உளாள் தாமரையினாள்” (குறள் 617)

“மடியிலான் செல்வம்போல் மரம்நந்த” (பெருங் 3.5:20)

“ஊக்க வேந்தன் ஆக்கம் போல” (பெருங் 3.5:20)

“பொருள் ஊர்க்கே, வரும்வழி வினாய் உழந்து” (சீவக.2556)


 “ஆற்றல்மிக்க எண்ணக்குவையென இங்கிருந்தீர், வசுஷேணரே. அங்கே உங்களில் ஒரு துளியே வெளிப்பட்டது. எஞ்சியவை இங்கு மீண்டன. அவற்றின் எடையே இங்கு உங்கள் இருப்பு.”

“ஆனால் நான் பெரும்வில்லவனாக இருந்தேன். கல்விப்பெருமையும் கொடைச்சிறப்பும் கொண்டிருந்தேன்” என்று வசுஷேணர் சொன்னார். “மண்ணிலுள்ள அத்தனை விதைகளும் காடென்று எழும் வாய்ப்புள்ளவையே. கோடிகளில் சிலவே முளைத்தெழுந்து கிளைபரப்பி பூத்துக் காய்த்து காடாகின்றன” என்றான் சுகாலன். “முளைக்காதவை தெய்வங்களால் கைவிடப்பட்டவை.” வசுஷேணர் சினத்துடன் “நான் உலகை வெல்லும் ஆற்றல் கொண்டிருந்தேன்” என்று கூவியபின் அச்சொல்லின் வெறுமையை உணர்ந்து பெருமூச்சுவிட்டார்.


பரிமேலழகர் உரை
அசைவு இலா ஊக்கம் உடையான் உழை - அசைவில்லாத ஊக்கத்தை உடையான்மாட்டு; ஆக்கம் அதர்வினாய்ச் செல்லும் - பொருள் தானே வழி வினவிக் கொண்டு செல்லும்.
(அசைவு இன்மை - இடுக்கண் முதலியவற்றான் தளராமை. வழி வினவிச் சென்று சார்வார் போலத்தானே சென்று சாரும் என்பார், 'அதர்வினாய்ச் செல்லும்' என்றார். எய்திநின்ற பொருளினும் அதற்குக் காரணமாய ஊக்கம் சிறந்தது என்பது, இவை நான்கு பாட்டானும் கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
அசைவில்லாத ஊக்கமுடையான்மாட்டு ஆக்கம், தானே வழி கேட்டுச் செல்லும். நினைத்ததனாலே ஊக்கமுண்டாமோ- என்றார்க்கு இது கூறப்பட்டது.

மு.வரதராசனார் உரை:
சோர்வு இல்லாத ஊக்கம் உடையவனிடத்தில் ஆக்கமானது தானே அவன் உள்ள இடத்திற்கு வழிக் கேட்டுக்கொண்டு போய்ச் சேரும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை:
தளராத ஊக்கம் உள்ளவனிடம், செல்வமானது தானே அவன் முகவரியை அறிந்து செல்லும்.

Thirukkural - Management - Perseverance
“Perseverance,” according to Oxford Advanced Learner's Dictionary (1996, p. 862), “is continued steady effort to achieve an aim.” 

Three challenges for a superior in an organization are: 1) to motivate his direct reports for superior performance,2) to sustain their motivation and 3) he himself has to stay motivated. All three challenges demand perseverance. What will happen to a piece of iron in a place where gold can rust? For sure, that piece of iron will be eroded fast. A superior is like gold and his direct report is similar to a piece of iron. At least to sustain the motivation of his direct reports, a superior has to persevere.

There are evidences to support the power of motivation and determination to achieve things of  significance. There are also many tools and techniques to motivate others for superior performance. This Practice has included eleven Kurals to help us understand the concepts and practices related to motivation, sustaining motivation and staying motivated.

Wealth goes in search of and knocks at the doors of a person who has high energy and unswerving determination to achieve greater things, assures Kural 594.

To a man of unshaken vigour 
Wealth will ask and find its may.

A motivated person need not go in search of wealth since wealth goes in search of him. He is motivated just for the sake of motivation. For him wealth is the byproduct of his persistent efforts. A great thing about wealth is wealth believes in cause and effect relationship. Motivation to persevere is the cause and obtaining wealth is the effect of that cause. 

The belief 'overnight success' is an illusion. Overnight success takes twenty years. It is true that behind the success of every person there are many unsuccessful years. Perseverance is the pedal that helps you push through those unsuccessful years. Look around there are hundreds of examples of people who succeeded with sheer perseverance. Perseverance is also called grit. Grit is the attitude of not giving up.


English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
Results/ Wealth / Success would find a way and go towards the person who consistently puts efforts and does his job with perseverance and unshaken vigor to achieve greater things in life. The belief 'overnight success' is an illusion. Overnight success takes twenty years. One has to do his job like a penance. Also remember, wealth is the byproduct of persistent efforts 

Questions that I ask to the kid
Where does results/wealth/success find a way and go?

ஆக்கம் இழந்தேமென்று அல்லாவார் ஊக்கம்

குறள் 593
ஆக்கம் இழந்தேமென்று அல்லாவார் ஊக்கம்
ஒருவந்தம் கைத்துடை யார்
[பொருட்பால், அரசியல், ஊக்கமுடைமை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
ஆக்கம் - அமைத்துக்கொள்ளுகை; கைகூடுகை; உண்டுபண்ணுகை; படைப்பு; ஈட்டம்; விளைவிக்க கூடியது செயல்

இழந்தேம் - இழத்தல் -  இழத்தல் - தவறவிடுதல்; சாகக்கொடுத்தல்; கைவிடுதல்

என்று - எந்தநாள், எப்போது, என்றைக்கு; என்றுசொல்லி; ஓர்இடைச்சொல்; சூரியன்.

அல்லா-த்தல் - allā   12 v. intr. 1. To suffer, to be in distress; துன்பமுறுதல். வயவுநோய் நலிதலி னல்லாந்தார் (கலித். 29). 2. To rejoice, to beglad; மகிழ்தல் அதனெதிர் சொல்லே மாதலி னல்லாந்து கலங்கி (குறிஞ்சிப். 143).

அல்லாவார் - துன்பப்படாதவர்

ஊக்கம் - மனத்திடம்; உள்ளக்கிளர்ச்சி, மனவெழுச்சி; உள்ளத்தின்மிகுதி; முயற்சி; வலிமை; உயர்ச்சி; மேற்கொண்டஎண்ணம்; உண்மை.
ஊக்கம் - ஊக்கம் எனப்படுவது உள்ளத்தில் உருவாகும் உள்ளம் சார்ந்தப் பண்பு. ஆதலால் ஊக்கம் நிலை நிற்கும்;

ஒருவந்தம்  - உறுதி; ஒருதலை; நிலைபேறு; சம்பந்தம்; ஒற்றுமை; தனியிடம்

கைத்து - கையிலுள்ளபொருள்; பொன்; செல்வம்; வெறுப்பு.

கை - ஓர்உயிர்மெய்யெழுத்து(க்+ஐ); கரம்; யானைத்துதிக்கை; கதிர்; செங்கல்முதலியவற்றைஎண்ணும்ஒரளவு; அபிநயக்கை; பக்கம்; கட்சி; கைமரம்; இரயில்கைகாட்டி; சட்டையின்கை; கைப்பிடி; விசிறிக்காம்பு; சிறகு; படையுறுப்பு; சேனை; இடம்; கைப்பொருள்; செய்யத்தக்கது; ஒப்பனை; ஆற்றல்; கையளவு; ஆள்; சிறுமை; உலகவொழுக்கம்; ஒழுங்கு; தங்கை; தொழிற்பெயர்விகுதி; ஒருதமிழ்முன்னொட்டு; குற்றம்.

உடையார் - உடையவர்கள் ; uṭaiyār   n. id. Hon. pl. 1.Lord, master; சுவாமி உடையார் . . . திருவிழாவில் (S.I.I. ii, 306). 2. Title of certain castesof cultivators; சிலசாதியாரின் பட்டப்பெயர் 3.A village official in North and East Ceylon;இலங்கையில் ஒரு கிராம உத்தியோகஸ்தன் 4. Pl.The rich, as those who have world's goods;செல்வர். உடையார்மு னில்லார்போல் (குறள், 395).

முழுப்பொருள்
ஊக்கத்தையும் மனஉறுதியையும் தன் கையில் செல்வமாய் கொண்டவர்கள் பொருட்செல்வைத்தையோ அல்லது தான் இயற்றியப் படைப்பையோ இழந்தால் இழந்ததை நினைத்து வருந்தி துன்பப்பட்டு அத்துன்பத்தில் உழலமாட்டார்கள். கை என்ற சொல்லுக்கு ஆற்றல் என்று பொருள். ஆதலால் ஊக்கத்தை ஆற்றலாய் கொண்டால் எதுவும் இழப்பல்ல. தன்னுடைய கவனத்தை செயலில் ஈடுப்பதி மீள்வர்.

சம்பந்தர் பெருமான் பக்தி செய்வதில் அத்தகைய உறுதியிலே நின்றதை, “இடறினும் தளரினும் எனதுறு நோய் தொடரினும் உனகழல் தொழுதெழுவேன்” என்று வரும் பதிகப்பாடல் குறிப்பதைக் காணலாம்.

மேலும்: அஷோக் உரை

எழுத்தாளர் தேவதேவனின் ஒரு கவிதை நினைவிற்கு வருகிறது. 
ஒரு புல்லின் உதவி கொண்டு
பூமியிலொரு பச்சைக் கம்பளம் விரித்தேன்
ஒரு மரக்கிளையின் உதவிகொண்டு
புள்ளினங்கள் கொஞ்சுமோர்
பள்ளத்தாக்கை எழுப்பினேன்
ஒரு கூழாங்கல்லின் உதவிகொண்டு
மலையடுக்குகளையும் அருவிகளையும் உருவாக்கினேன்
ஒரு தேன்சிட்டின் ஆலோசனை கொண்டு
விண்ணிலோர் மாளிகை அமைத்தேன்
ஒரு கண்ணீர்த் துளி கொண்டு
வானமெங்கும் கார்மேகங்களைப் படரவிட்டேன்
-- தேவதேவன்

எழுத்தாளர் ஜெயமோகனின்’ வெண்முரசு-கிராதம்-16 இல் கைகள் நமது உள்ளத்து விசையுடன் ஒப்பிட்டு சில வரிகள் வருகின்றன. தொடர்புடைய சில பத்திகள்

ஆற்றல் உள்ளோர் ஒரு புல்லை வைத்துக்கொண்டு ஒரு புல்லின் உதவி கொண்டு பூமியிலொரு பச்சைக் கம்பளம் விரிக்கமுடியும் என்று படித்தால் இக்கவிதை மேன்மேலும் வளரும் என்று நினைக்கிறேன். இழந்ததை நினைத்து வருந்துவதை விட இருப்பதை வைத்து நாம் செய்யக்கூடியவை ஏறாலம். 

மலைகளிலிருந்து இறங்கி சீர்நிலத்திற்கு வரும் வழியிலேயே அர்ஜுனன் அவன் மேலே செல்லும்போது விட்டுச்சென்ற ஒவ்வொன்றையும் திரும்ப பெற்றுக்கொண்டான். அவன் கைவிட்டுச் சென்ற இடங்களிலேயே அவை அவனுக்காக கல்லென உறைந்து தவம் செய்தன. நெடுந்தொலைவிலேயே அவன் காலடி ஓசை கேட்டு விழியொளி கொண்டு உடலில் உவகை அசைவுகளுடன் எழுந்தன. அவனைக் கண்டதும் கைவிரித்தோடி வந்து பற்றிக் கொண்டன.

முதலில் வந்தவள் ஓநாயின் முகம் கொண்டவளாகிய ஜடரை. மெல்லிய முனகல் ஓசையுடன் எழுந்து காற்றென வந்து அவன் உடலைத் தழுவி அவனை முத்தமிடத்தொடங்கினாள். குளிர்ந்த மூக்கின் முத்தங்களால் அவன் உடல் சிலிர்த்துக் கூசியது. அவள் வாயிலிருந்து வெம்மைகலந்த மூச்சு ஊன் மணத்துடன் எழுந்தது. அனலென அவன் வாய்க்குள் புகுந்து வயிற்றில் குடிகொண்டாள். அவன் முன்னால் நடந்தபோது உடலெங்கும் அவள் எரிவதை உணர்ந்தான்.

மூவேளை பசியென  அவன் உடலில் அவள் எழுந்தாள். அவன்  வாழ்ந்தகாலத்தை மூன்றென பகுத்தாள். அவன் உடலை எரிவதும் அணைவதுமென இரு செயல் கொண்டதாக ஆக்கினாள்.  அவன் நோக்கிய அனைத்தையும் உண்ணத்தக்கதும் அல்லதுமாக பிரித்துக்காட்டினாள். அவன் கால்களில் ஆற்றலாகவும் கைகளில் விசையாகவும் எண்ணங்களில் ஒளியாகவும் ஆனாள்.


 “கை கை” என்றபோது கடைவாயில் பால் வழிந்தது. “நரம்புகள் இழுபட்டுள்ளன, இளவரசே. சீராக சிலநாட்களாகும்” என்றார் அவர். அவன் தன் உடலே எண்ணங்களுக்குத் தொடர்பின்றி கிடப்பதை உணர்ந்தான். “ஆனால் உடல் துடிக்கிறது. அது நன்று. உள்ளத்தை உந்தி அதற்குள் செலுத்திக்கொண்டே இரு. அது உயிர்கொள்ளும்” என்றார் அவர்.

அர்ஜுனன் தலையை அசைத்து கண்களை மூடிக்கொண்டான். அவனில் கண்ணீர் வழியத் தொடங்கியது. “காய்ச்சல் நின்றிருக்கிறது. புண்கள் ஆறத் தொடங்குகின்றன என்று பொருள்” என்றார் பூசகர். “முன்பென என் கை செயல்கொள்ளுமா?” என்றான். “கை என்பது சித்தத்தின் கருவி” என்றார் பூசகர். அவன் மீண்டும் பெருமூச்சுவிட்டான். “நீ ஆற்றவேண்டியவை பல உள்ளன, இளவரசே” என்று பூசகர் சொன்னார். “நேற்று நான் அறிந்தவை அனைத்தையும் உன்னிடம் சொல்லவேண்டும்.”

மானுட உடலில் ஒவ்வொரு உறுப்புக்கும் பொருளுண்டு. தலை அறிதல். முகம் மகிழ்தல். கைகள் ஆற்றுதல். நெஞ்சு எதிர்கொள்ளல். தோள்கள் சுமத்தல். வயிறு எரிதல். தொடைகள் தாங்குதல். விழைவு தலையென்றாகிறது. ஆற்றல் தோளென்றாகிறது. இளவரசே, ஆணவமே தொடையென்றாகிறது.” அவன் “எவருடைய ஆணவம்?” என்றான். “எவருடையதென்றிலாது எங்கும் நிறைந்திருப்பவை உணர்வுகள். மானுடர்கள் அவற்றை எதிரொளிக்கமட்டுமே செய்கிறார்கள்.”

பரிமேலழகர் உரை
ஆக்கம் இழந்தேம் என்று அல்லாவார் - இழந்தாராயினும் யாம் கைப்பொருளை இழந்தேம் என்று அலமரார்; ஒருவந்தம் ஊக்கம் கைத்து உடையார் - நிலைபெற்ற ஊக்கத்தைக் கைப்பொருளாக உடையார்.
('ஆக்கம்' ஆகுபெயர். ஒருவந்தம் ஆய ஊக்கம் என்க. கைத்து - கையகத்தாய பொருள்: 'கைத்துண்டாம் போழ்தே கரவாது அறம் செய்ம்மின்' (நாலடி.19) என்றார் பிறரும். அல்லாவாமைக்கு ஏது, வருகின்ற பாட்டால் கூறுப.).

மணக்குடவர் உரை
செல்வத்தை இழந்தோமென்று அலமரார்; உள்ள மிகுதியை ஒரு தலையாகத் தம்மாட்டுடையார். இது பொருட்கேடுவரினுந் தளராரென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
ஊக்கத்தை உறுதியாகத் தம்கைப் பொருளாக உடையவர், ஆக்கம்( இழந்து விட்டக்காலத்திலும்) இழந்து விட்டோம் என்று கலங்க மாட்டார்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
ஊக்கத்தைத் தம் கைவசம் கொண்டவர், செல்வத்தை இழந்தாலும், இழந்து விட்டோமோ என்று மனம் கலங்க மாட்டார்.

Thirukkural - Management - Motivation
One of the challenges for employees in work place setting today is their ability to stay motivated  and for the managers and the leaders is to stay motivated and to keep their people stay motivated. “Motivation is a human psychological characteristic that contributes to a person's degree of commitment. It includes factors that cause, channel, and sustain human behavior in aparticular committed direction,” (Stoner, 1995). Motivation is a steam for accomplishment of tasks. Valluvar motivates us to stay motivated through his thoughts on motivation.Kurals that help us gain knowledge on the power of motivation for superior performance.

Kural 593 is too inspiring that if a person possesses motivation as a resource or weapon he will not regret even when he loses his personal possessions. Motivation is a possession that helps him regain his lost possessions. A motivated person will not give up at the face of adversities, assures Kural 593. 

Those who have vigor will not lament
The loss of goods.

Adversities and challenges strengthen a person to become better and achieve more. At times even for a motivated person, discouraging words from others is motivating. A motivated person perceives a demotivator as a motivator. 

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
When a person loses wealth or his/her work or fails in an effort or faces a setback, he/she will not worry or have pain about it if he/she has perseverance and determination as he/she will firmly believe that he has hands to do work and recover. Hands is a sign of capability and discipline. Because he/she will get over it, learn from the mistakes and focus on the next work.  A person who has perseverance will not dwell over failures. Also, this kural doesn't say that that person will not worry about the failure or worry about the mistakes. It only means, one will not dwell about failures much. A determined person acknowledges and accepts failure/mistakes. A determined person learns from mistakes/failure and gets better. 

Questions that I ask to the kid
When one loses wealth or faces failure, what should one do ?
What does hand signify you? Explain in detail.

உள்ளம் இலாதவர் எய்தார்

குறள் 598
உள்ளம் இலாதவர் எய்தார் உலகத்து
வள்ளியம் என்னுஞ் செருக்கு
[பொருட்பால், அரசியல், ஊக்கமுடைமை]

பொருள்
ஊக்கம் - மனத்திடம்; ஊக்கம் எனப்படுவது உள்ளத்தில் உருவாகும் உள்ளம் சார்ந்தப் பண்பு. ஆதலால் ஊக்கம் நிலை நிற்கும்

உள்ளம் - ஊக்கம், மனத்திடம்; அறிவு, நினைவு, உணர்ச்சி, மனத்திடம், கற்பனை, சிந்தனை, ஊக்கம்; ஊக்கம் எனப்படுவது உள்ளத்தில் உருவாகும் உள்ளம் சார்ந்தப் பண்பு.

இலாதவர் - இல்லாதவர்

எய்தல் - அடைதல், சேர்தல்; அம்பைச்செலுத்தல்; நிகழ்தல்; சம்பவித்தல்; பெறுதல்.

எய்தார் - அடையமாட்டார்கள்.


உலகத்து - உலகத்தினுடைய

உலகத்தும் - உலகு, உலகப்பொது, பூமி நிலப்பகுதி; உலகுயிர்கள்; திக்கு மக்கள்தொகுதி; உலகிலுள்ளஉயர்ந்தோர்ஒழுக்கம்; உயர்ந்தோர் உயர்குணம்; வானம்

வள்ளியம் - வள் - வளம்; பெருமை; நெருக்கம்; கூர்மை; வாள்; வார்; வாளுறை; கடிவாளம்; காது; படுக்கை; வலிமை; வலிப்பற்றிரும்பு

என்னும் - என்கிற

செருக்கு -  cerukku   s. pride, vanity, haughtiness, arrogance, self-impartance, அகங்கா ரம்; 2. exultation, excessive joy, களிப்பு; 3. ostentation, இடம்பம்; 4. mettle, intrepidity, rashness, ஆண்மை; 5. infatuation, illusion, மருள், மயக்கம், 6. aspiration, high hope, மனோராச்சியம்.

முழுப்பொருள்
வள்ளியம் என்றால் பெருமை, வளம். இந்த பெருமையை, தான் என்னும் தற்பெருமையை, தன்னிடம் இருக்கின்றது என்ற செருக்கை  மயக்கத்தை ஆண்மையை ஒருவர் அடையலாம். அதனை தவறு என்று வள்ளுவர் கூறவில்லை. ஆனால் மிக எச்சரிக்கையாக ஒரு வார்த்தையை சேர்கிறார். அது உலகத்து வள்ளியம். உலகத்து வள்ளியம் எனப்படுவது உலகில் உயர்ந்தோர் உலகில் ஒழுக்கம் உடையவர்கள் வானம் அளவு உயர் குணம் கொண்டவர்கள் என்று பொருள். அத்தகையவர்கள் கொண்டுள்ள முக்கியமான குணம் ஊக்கம் எனும் மனத்திட்பம். 

ஆதலால் ஊக்கம் என்னும் உள்ளம் சார்ந்த பண்பினை இல்லாதவர்கள் உலகத்தில் வானம் அளவு உயர்ந்த குணத்தை உடையவர்கள் கொண்ட கர்வத்தை அது தரும் இனிய மயக்கத்தை களிப்பை என்றும் அடையமாட்டாரகள்.  

சுருங்க சொன்னாலால் ஊக்கம் இல்லாதவர்கள் உயர் குணத்தை அது தரும் களிப்பை என்றும் அடைய முடியாது. 

மேலும்: அஷோக் உரை

படைக்கலத்தேர்ச்சி என்பது உள்ளம் தேர்வதே. சொல்லோ அம்போ வெறும் கருவிதான்

உள்ளம் இலாதவர் எய்தார் உலகத்து
வள்ளியம் என்னும் செருக்கு.
‘ஊக்கம் இல்லாதவர் இந்த உலகத்தில் பெருமிதமாக நிமிர்ந்து நிற்கும் வாய்ப்பைபெறமாட்டார்’ என்ற எளிய நீதிக் கருத்தைச் சொல்லும் குறள் இது. குறளின் மென்மையான நீதிக்கூற்று முறைக்குச் சிறந்த உதாரணம். ஊக்கம் உடைமை என்ற அதிகாரத்தில் வருவது இக்குறள்.
நான் வலியேன் என்ற செருக்கு என்பது பெரும்பாலும் எல்லா நீதிநூல்களிலும் கடிந்து விலக்கப்பட்டிருக்கக் காணலாம். ஆனால் தண்டனைகளைப் பற்றிப் பேசும் நீதிநூல்கள் அதை ஒரு தண்டனைக்குரிய குற்றமாக முன்வைக்கின்றன. சமயச் சார்புடைய நூல்கள் அதை ஒரு பாவமாக கூறுகின்றன. இறைவனால் தண்டிக்கப்படக்கூடிய ஒரு பிழையாக அதைச் சொல்கின்றன. குறைந்தபட்சம் வள்ளியம் என்னும் செருக்கு நம்மை அழித்துவிடும் என்ற கடும் எச்சரிக்கையாவது அதில் இருக்கும்.
ஆனால் ஊக்கம் உடையவர்களுக்கு கிடைக்கும் ஒரு வெகுமதியாகவே வள்ளுவர் அதைச் சொல்கிறார் என்பது வியப்புக்குரியது. ஆனால் இக்குறளை ஊக்கமுடைமை என்ற அதிகாரத்தின் தொடர்ச்சியில் வைத்து நோக்கும்போது இதன் பொருள் மேலும் விரிவதைக் காண்கிறோம். ‘ஊக்கம் உடையவரே உடையவர்கள், பிறர் எது இருந்தாலும் இல்லாதவரே’ என்று தளர்விலாத செயலூக்கத்தைச் சொல்லி மேலே பேச ஆரம்பிக்கிறது இந்த அதிகாரம். ‘ஊக்கம் கொண்ட உள்ளம் உடைமையே உடைமை ,பொருள் உடைமை நில்லாது நீங்கிவிடும்’ என்று மேலும் விளக்குகிறது. இவ்வாழ்க்கையில் வாழவேண்டுமென்ற ஊக்கமும் வெல்லவேண்டுமென்ற துடிப்பும் கொண்டவர்களுக்கே செல்வமும் வெற்றியும் அமைகிறது என்று வலியுறுத்திச் செல்கிறது வள்ளுவரின் கூற்று. செல்வமும் வெற்றியும் ஊக்கமுடையவனை நோக்கி வழிகேட்டுச்செல்லும்.

பரிமேலழகர் உரை
உள்ளம் இல்லாதவர் - ஊக்கம் இல்லாத அரசர்; உலகத்து வள்ளியம் என்னும் செருக்கு எய்தார் - இவ்வுலகத்தாருள் வண்மையுடையேம் என்று தம்மைத்தாம் மதித்தலைப் பெறார்.
(ஊக்கம் இல்லையாகவே முயற்சி, பொருள், கொடை, செருக்கு இவை முறையே இலவாம் ஆகலின், 'செருக்கு எய்தார்' என்றார். கொடை, வென்றியினாய இன்பம் தமக்கல்லாது பிறர்க்குப் புலனாகாமையின் தன்மையால் கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
உள்ளமிகுதியில்லாதார் உலகின்கண் வண்மையுடைமை யென்னுங் களிப்பினைப் பெறார். இஃது உள்ளமிகுதி யில்லாதார்க்குப் பொருள்வரவு இல்லையாம் ஆதலான் அவர் பிறர்க்கு ஈயமாட்டாரென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
ஊக்கம் இல்லாதவர் இவ்வுலகில் யாம் வண்மை உடையேம் என்றுத் தம்மைத் தான் எண்ணி மகிழும் மகிழ்ச்சியை அடையமாடடார்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
ஊக்கம் இல்லாதவர் பிறர்க்கு உதவும் வள்ளல் யாம் என்னும் மன உயர்வைப் பெறமாட்டார்.

உடையர் எனப்படுவது ஊக்கம்

குறள் 591
உடையர் எனப்படுவது ஊக்கம் அஃதில்லார்
உடையது உடையரோ மற்று
[பொருட்பால், அரசியல், ஊக்கமுடைமை]
(For meaning in English, scroll to the bottom of this post)

பொருள்
உடையர் - உடையவர்கள் ; செல்வம் கொண்டவர்கள்

எனப்படுவது - என்று என்பது

ஊக்கம் - மனத்திடம்; ஊக்கம் எனப்படுவது உள்ளத்தில் உருவாகும் உள்ளம் சார்ந்தப் பண்பு. ஆதலால் ஊக்கம் நிலை நிற்கும்

அஃது - aḵtu   pron. அ That. used beforewords commencing with a vowel, as in அஃதாவது; அது (தொல். எழுத். 423, உரை ) ; அஃறிணைஒருமைச்சுட்டு; அது அப்படி

இல்லார் - இல்லாதவர்கள்

உடையது - செல்வமாக கொண்டது

உடையரோ - ஊக்க கொண்டவர்கள் உடையதாக நினைக்காத

மற்று - மற்ற எல்லா செல்வங்களும்

முழுப்பொருள்
எவரிடம் செல்வம் உண்டு என்று பொருள் கொள்ள வேண்டும்? எவரிடம் ஊக்கம் என்னும் செல்வம் இருக்கிறதோ  அவரே செல்வந்தர். அவரே செல்வம் உடையர். அப்படி ஊக்கம் இல்லாதவர்கள் செல்வமாக கருதுவது ஊக்கம் உள்ளவர்கள் செல்வமாக கருதாத நிலையில்லா பொருட்ச்செல்வம். ஏனெனில் பொருட்ச்செல்வம் எப்பொழுது வேண்டுமானாலும் நம்மை விட்டு போகும். ஆனால் ஊக்கம் என்பது நமக்கு உள்ளே உள்ள செல்வம். உள்ளே உள்ள செல்வதை வைத்து வெளியே உள்ள பொருட்ச்செல்வத்தை ஈட்டலாம். ஆனால் வெளியே உள்ள பொருட்ச்செல்வத்தை வைத்து உள்ளே உள்ள ஊக்கத்தையும் ஈட்டமுடியாது பொருளையும் ஈட்டமுடியாது. இவ்வாழ்க்கையில் வாழவேண்டுமென்ற ஊக்கமும் வெல்லவேண்டுமென்ற துடிப்பும் கொண்டவர்களுக்கே செல்வமும் வெற்றியும் அமைகிறது என்று வலியுறுத்திச் செல்கிறது வள்ளுவரின் கூற்று. செல்வமும் வெற்றியும் ஊக்கமுடையவனை நோக்கி வழிகேட்டுச்செல்லும்

உதாரணமாக ஒரு தொழிலை தொடங்கியவர் பல சந்தை காரணங்களால் தொழிலை மூடும் நிலைக்கு தள்ளப்படுவார். அவருக்கு ஊக்கம் இருந்தால் அதே தொழிலை முன்னுக்கு கொண்டுவந்தோ அல்லது புதிய தொழிலை முன்னுக்கு கொண்டுவந்தோ இழந்த செல்வதை ஈட்டிவிடுவார். ஆனால் ஊக்கம் இல்லாதவர் ஒரு தடவை பங்கு சந்தையில் நஷ்டம் ஏற்பட்ட  பிறகு மறுபடியும் எவ்வித ஆராய்ச்சியும் செய்யாமல் எவ்வித முதலீடும் செய்யாமல் இருப்பார். அவருக்கு தன்னிடம் இருக்கும் செல்வம் மட்டுமே செல்வம். நம்பிக்கை இல்லாதவர். அதற்கு தேவையான ஆக்கம் இல்லாதவர். இது தொழில் என்று இல்லை விளையாட்டு, கலை, மருத்துவம் ஆராய்ச்சி என்று எல்லாவற்றிருக்கும் பொருந்தும்.

ஊக்கம் கொண்டவரே செல்வம் கொண்டவர்கள். ஊக்கம் இல்லாதவர்கள் எவ்வித ஒரு செல்வத்தையும் கொள்ளாதவர்கள் என்று பொருள்.

மேலும்: அஷோக் உரை

ஒப்புமை
”ஊக்கமது கைவிடேல்” (ஆத்திசூடி)

பரிமேலழகர் உரை
உடையர் எனப்படுவது ஊக்கம் - ஒருவரை உடையர் என்று சொல்லச் சிறந்தது ஊக்கம்; அஃதில்லார் மற்று உடையது உடையரோ - அவ்வூக்கம் இல்லாதார் வேறு உடையதாயினும் உடையராவரோ, ஆகார்.
('வேறு உடையது' என்றது, முன் எய்திநின்ற பொருளை. 'உம்' மை விகாரத்தால் தொக்கது. காக்கும் ஆற்றல் இலராகலின் அதுவும் இழப்பர் என்பதாம்.).

மணக்குடவர் உரை
ஒற்றரையுடைமை யென்று சொல்லப்படுவது ஊக்கமுடைமை: அஃதிலாதார் மற்றுடையதாகிய பொருளெல்லாம் உடையராகார்.

மு.வரதராசனார் உரை
ஒருவர் பெற்றிருக்கின்றார் என்று சொல்லத்தக்க சிறப்புடையது ஊக்கமாகும், ஊக்கம் இல்லாதவர் வேறு எதைப் பெற்றிருந்தாலும் அதை உடையவர் ஆவரோ.

சாலமன் பாப்பையா உரை
ஊக்கம் உடையவரே எல்லாவற்றையும் உடையவர்; ஊக்கம் இல்லாதவர் வேறு எதை உடையவர் என்றாலும் உடையவர் ஆவாரே?.

English Meaning - As I taught a kid - Rajesh
A person is considered to own something(wealth) only if he has and owns perseverance, motivation/drive. If one doesn't not possess perseverance and motivation then despite having money and other financial assets one is not considered owning wealth. Because all these financial wealth can leave us anytime and we can earn them back if we have perseverance/motivation. But if we lose motivation and perseverance, we can get the financial wealth and can't protect it too. Also, wealth goes to the person who has motivation and perseverance. 

Questions that I ask to the kid
Who is considered as a person who has wealth? 
When he is not considered to be not owning wealth despite having money in bank?

சிதைவிடத்து ஒல்கார் உரவோர்

குறள் 597
சிதைவிடத்து ஒல்கார் உரவோர் புதையம்பிற்
பட்டுப்பா டூன்றுங் களிறு
[பொருட்பால், அரசியல், ஊக்கமுடைமை]

பொருள்
சிதை - கீழ்மை
சிதைவு - அழிகை, குற்றம்; கேடு; அழிய; தவற 
இடத்து - இடம்; வாய்ப்பு,  இடம் கொடுத்தால்; தருணம்;  கொடுத்தால்
சிதைவிடத்து - (கவனம்) சிதைய,அழிய வாய்ப்பு, இடம்,தருணம் கொடுத்தல்

ஓல்குதல் - தளர்தல்; மெலிதல்; குழைதல்; நுடங்குதல்; சுருங்குதல்; அசைதல்; ஒதுங்குதல்; அடங்குதல்; வளைதல்; குறைதல்; வறுமைப்படுதல்; மேலேபடுதல்; மனமடங்குதல்; கெடுதல்; நாணுதல்; எதிர்கொள்ளுதல்.

ஒல்கார் - தளராதவர், அசையாதவர், மனமுடையாதவர்

உரவு - Strength, force, firmness, hardness, வலி
உரவோர் - அறிஞர் (The wise, the learned), மூத்தோர் (Persons of respectability, gravity, age, &c., chief persons)

புதை - சரீரம்

அம்பு - அத்திரம்; மூங்கில்

பட்டு- (அம்பினால்) அடிப்பட்டு

பாடு - நிலைமை, பெருமை, உண்டாகை; நிகழ்ச்சி; அனுபவம்; முறைமை; நிலைமை; செவ்வி; கடமை; கூறு; பயன்; உலகவொழுக்கம்; குணம்; பெருமை; அகலம்; ஓசை; உடல்; உழைப்பு; தொழில்; வருத்தம்; படுக்கைநிலை; விழுகை; தூக்கம்; சாவு; கேடு; குறைவு; பூசுகை; மறைவு; நீசராசி; இடம்; பக்கம்; அருகு; ஏழாம்வேற்றுமையுருபு.

ஊன்றுதல் - நிலைபெறுதல்; சென்றுதங்குதல்; நடுதல்; நிலைநிறுத்துதல்; பற்றுதல்; தீண்டுதல்; தாங்குதல்; முடிவுசெய்தல்; அமுக்குதல்; தள்ளுதல்; உறுத்துதல்; குத்துதல்;

ஊன்றும் - சார்பு, இறுகப்பிடி,  தாங்கு, நிலைபெறு

களிறு
- ஆண்யானை; ஆண்பன்றி; ஆண்சுறா; அத்தநாள்
 Related image 
முழுப்பொருள்
போர்களத்தில் ஒரு யானைக்கு அம்பினால் உடம்பில்(புதை) அடிப்படும்.  துன்பம் நேரும். அத்தகைய துன்பத்தினால் யானை தளராது. அடிப்பட்டு விட்டோமே என்று களத்தை விட்டு வெளியே வராது. தன் கனத்த கால்களால் ஊன்றி உழைத்து தன்னை நிலைநிறுத்துக்கொள்ளும். தொடர்ந்து அஞ்சாமல் போர்களத்தில் போராடும்.  அதுவே அதனுடைய குணமாகும்.

குறிப்பு: அக்பரின் ஒரு யானை 82 அம்புகளை தாங்கிக் கொண்டது.
[Snippets from Page 218 of War Elephants : According to Akbar's biographer, one of his elephants survived eighty-two arrow strikes and another beast with fifty-five].

அத்தகைய யானை போன்று ஒருவன் தன் வாழ்வில் வரும் துன்பங்களை எதிர்க்கொள்ள வேண்டும். ஒருவன் வாழ்வில் முன்னே செல்லும் பொழுது பல இடர்களும், சோதனைகளும் வரும். நமக்கும் இப்படி வந்துவிட்டதே என்று எண்ணுவோர் கீழோர். அவர்கள் நீலிகண்ணீர் வடித்துக்கொள்வர். தன் கடமையில் இருந்து விலகிவிடுவர். ஆனால் வலியவர்களோ (ஊக்கம் உடைய உள்ளம் உடையவர்களோ) பிர்ச்சனையை கண்டு மனம் தளரமாட்டர்கள். மனம் தளர வாய்ப்பு தரமாட்டார்கள். அதில் இருந்து எப்படி மீண்டு வரலாம் என்று பார்ப்பார்கள். அஞ்சாமல் முன் நகர்ந்து செல்வார்கள்.  அப்படிப்பட்ட ஊக்கத்துடன் முன்செல்பவர்களே அறிஞர்கள்.  வெற்றியை காண்பர்.

Guitar ப்ரச்சன்னாவுடன் ஒரு நேர்காணல் [நன்றி: NDTV Hindu]
Obviously it is difficult to bring the vocabulary of Carnatic music into the Guitar. But at the same time it was challenging and interesting because I was playing guitar anyways before playing Carnatic music... I don't know if it is difficult or easy .. I don't think about in those terms. I only think about the music. Can I communicate the essence of this music in the instrument? What all do I have to do to make sure it sounds like Carnatic music.


எழுத்தாளர் ஜெயமோகன் உரை (நன்றி)
‘தன் தசையின் அம்பு புதைந்தபோதும் அஞ்சாமல் முன்னால் பாயும் மதயானையைப்போல நெஞ்சுரம் கொண்டவர் வீழ்ச்சியிலும் கூட அஞ்சாமல் முன்செல்வார்’ என்று சொல்லி அதற்கு அடுத்தபடியாகவே முதலில் சொல்லபப்ட்ட குறளை முன்வைக்கிறார் வள்ளுவர்.

ஊக்கத்தின் எல்லையில்லாத வல்லமையைச் சொல்லிவந்த அதிகாரம் இது. மானுடவாழ்க்கை என்பது மன ஊக்கம் என்னும் நீரில் மிதக்கும் மலர் மட்டுமே என்ற மென்மையான உவமைக்குப் பின்னர் உயிர்கொல்லும் தாக்குதலுக்கு ஆளாகியும்கூட கொம்புகுலுக்கி, துதிக்கை சுழற்றி, பிளிறி அம்பு எய்தவனை நோக்கியே பாய்ந்துசெல்லும் யானையின் மூர்க்கத்தையும் வேகத்தையும் உவமையாக ஆக்குகிறார். அந்த உச்சகட்டச் சித்தரிப்புக்குப் பின்னர்தான் இவ்வரி வருகிறது. ஊக்கம் இல்லாதவர்களுக்கு வலியவன் என்னும் நிமிர்வு கிடையாது.

மேலும் அஷோக் உரை (நன்றி) 

பரிமேலழகர் உரை
களிறு புதை அம்பின் பட்டுப்பாடு ஊன்றும் - களிறு புதையாகிய அம்பால் புண்பட்ட இடத்துத் தளராது தன் பெருமையை நிலைநிறுத்தும்; உரவோர் சிதைவிடத்து ஒல்கார் - அதுபோல ஊக்கமுடையார் தாம் கருதிய உயர்ச்சிக்குச் சிதைவுவந்த இடத்துத் தளராது தம் பெருமையை நிலை நிறுத்துவர்.' (புதை - அம்புக்கட்டு : பன்மை கூறியவாறு. 'பட்டால்' என்பது 'பட்டு' எனத் திரிந்து நின்றது. ஒல்காமை களிற்றுடனும், பாடு ஊன்றுதல் உரவோருடனும் சென்று இயைந்தன. தள்ளினும் தவறாது உள்ளியது முடிப்பர் என்பதாம். இவை மூன்று பாட்டானும் ஊக்கம் உடையாரது உயர்ச்சி கூறப்பட்டது.)

மணக்குடவர் உரை
தளர்ச்சி வந்தவிடத்துத் தளரார் உள்ள மிகுதியுடையார்: மெய் புதைந்த அம்பினுட்பட்டும் பாடூன்றும் களிறுபோல.
இஃது உயிர்க்கேடு வரினுந் தளரார் என்றது.

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
களிறு புதை அம்பிற் பட்டுப் பாடு ஊன்றும்-போர்யானை தன் உடம்பில் ஆழப்பதிந்த அம்பினாற் புண்பட்ட விடத்துந் தளராது தன் பெருமையை நிலை நிறுத்தும் ; உரவோர் சிதைவிடத்து ஒல்கார் -அதுபோல ஊக்க முடையோர் தாம் கருதிய வெற்றிக்குத் தடையாகத் துன்பம் நேர்ந்தவிடத்தும் தளராது தம் பெருமையை நிலைநாட்டுவர்.

உவமமும் பொருளுங் கொண்ட அடைகள் இரண்டிற்கும் பொதுவாதலின், ஒல்காமை களிற்றுடனும் பாடூன்றுதல் உரவோருடனுஞ் சென்றியைந்தன. தாம் மேற்கொண்ட வினைக்குத் தடையாகப் பேரிடுக்கண் நேரினும், தளராது தாம் கருதியதை முடிப்பர் என்பது ,உவமத்தாற் பெறப்படும்.முந்தின குறள் ஊழால் தடைப்படும் வினையையும், இக்குறள் இடையூற்றால் தடைப்பட்டு விடா முயற்சியால் வெல்லப் படும் வினையையும் குறித்தன வென வேறுபாடறிக.

மூ.வ உரை
உடம்பை மறைக்குமளவு அம்புகளால் புண்பட்டும் யானைத் தன் பெருமையை நிலைநிறுத்தும், அதுபோல் ஊக்கம் உடையவர் அழிவு வந்தவிடத்திலும் தளர மாட்டார். 

சாலமன் பாப்பையா உரை
தன்மீது அம்புகள் புதைந்து புண்பட்டபோதும் யானை தளராமல் தன் பெருமையை நிலைநிறுத்தும்; இதுபோல ஊக்கம் உடையவர் தமக்கு கேடு வந்த போதும் ஊக்கம் இழக்கமால் தம் பெருமையை நிலைநிறுத்துவர்.

Thirukkural - Management - Motivation
Valluvar, as always known for best use of similes, employs a simile in Kural 597 to highlight further the power of motivation. An elephant, though severely wounded by the arrows shot by opponents in a battlefield, can tolerate the pain, withstand  the onslaughts of the soldiers, and march ahead with determination. Similarly, a highly motivated person will  march ahead courageously and relentlessly to achieve success even if he experiences personal losses.

The strong-willed  are not daunted by failure-
Pierced  with arrows an elephant stands.

உள்ளுவ தெல்லாம் உயர்வுள்ளல்

குறள் 596
உள்ளுவ தெல்லாம் உயர்வுள்ளல் மற்றது 
தள்ளினுந் தள்ளாமை நீர்த்து
[பொருட்பால், அரசியல், ஊக்கமுடைமை]

பொருள்
உள்ளுதல்  நினைதல்; ஆராய்தல்; நன்குமதித்தல்; மீண்டும்நினைத்தல்; இடைவிடாதுநினைத்தல்.

உள்ளுவது - நாம் எண்ணுவது /சிந்திப்பது 
எல்லாம் - முழுதும்

உயர்வு - மிகுதியாதல்; உயர்ச்சி உயரம் விருத்தி, மேன்மை வருத்தம் உயர்வுநவிற்சியணி

உள்ளல் - உள்ளான்குருவி; உள்ளான்மீன்; உள்ளுதல்; நினைத்தல், எண்ணுதல்; மகிழ்தல்; கருதல்; எண்ணியிரங்கல்.

உள்ளல் - உள்ளுதல்  நினைதல்; ஆராய்தல்; நன்குமதித்தல்; மீண்டும்நினைத்தல்; இடைவிடாதுநினைத்தல்.

உயர்வுள்ளல் - உயர்வான எண்ணங்களை மட்டுமே கொள்ளுதல் 

மற்றது - மற்றவை, ஏனையது

தள்ளு-தல் - taḷḷu-   5 v. [K. taḷḷu, M.taḷḷuka.] intr. 1. To be removed; விலகுதல் உறுநோய்கள் தள்ளிப்போக (தேவா.). 2. To belost; to fail; தவறுதல் கள்வார்க்குத் தள்ளு முயிர்நிலை(குறள், 290). 3. To shrink, diminish; குன்றுதல் தள்ளா விளையுளும் (குறள், 731). 4. To be unconscious; to be forgetful; மறப்பாற் சோர்தல் தள்ளியும் வாயிற் பொய்கூறார் (நாலடி, 157). 5. Tostagger, reel, stumble; தடுமாறுதல் தள்ளித்தளர்நடையிட்டு (திவ். பெரியாழ். 2, 10, 6). 6.To be able; to be capable of; வலியுடைத்தாதல் அவன் அது செய்யத் தள்ளவில்லை. 7. To emerge,come out, protrude; வெளியேறுதல் வாயில்நுரை தள்ளுகிறது.--tr. 1. To push, forceforward, shove away; முன்செல்லுமாறு தாக்குதல் 2. To expel; to cast off, excommunicate;புறம்பாக்குதல். சாதியினின்று தள்ளப்பட்டான்.3. To forsake, abandon, relinquish, renounce;கைவிடுதல். சுவாமி என்னைத் தள்ளாதிரும். (W.)4. To reject, disapprove; அங்கீகரியாதிருத்தல்.தள்ளியுரைசெய்யா முன்னர் (திருவாலவா. 57, 22).5.  

தள்ளினும் - கை கொடுக்காமல் போனாலும் 

தள்ளாமை -  தளர்ச்சி; இயலாமை; இல்லாமை. - taḷḷāmai   n. id. +. id. +. 1.Inability, impotence, infirmity through oldage; தளர்ச்சி Colloq. 2. Poverty; இல்லாமை (யாழ். அக.)  ; 

தள்ளாமை - கை விடா கூடாது 

நீர்த்தல் - நீராதல்; ஈரமாதல்.

நீர்த்து நீர் - தண்ணீர்; கடல்; இரசம்; பனிநீர்; உடல்இரத்தம்; பித்தநீர்முதலியநீர்மப்பொருள்; பூராடநாள்; பூரட்டாதிநாள்; ஈரம்; மணியின்ஒளி; குணம்; நிலை.

நீர்த்து- நீர்த்து போவது ,செயலில்லாமல் போவது 

முழுப்பொருள்
எப்பொழுதும் (அரசன், தலைவன்) எண்ணுவது எல்லாம் உயர்ந்த எண்ணங்கள் மட்டுமே ஆக இருக்க வேண்டும். அந்த எண்ணங்கள் சில நேரம் கை கூடி பலன் அளிக்க கூடும். சில நேரம் செயலற்று, பயனில்லாமல் போக கூடும். அது கை கூடாத தருணங்களில் கூட, நாம் ஊக்கத்தோடு, உயர்வாக எண்ணுவதை விட்டு விடாமல் இருக்க வேண்டும் என்பதே இக்குறளின் கருத்தாகும்.

எண்ணங்கள் உயர்வாக உள்ள பொழுது அது நம் செயலில் பிரதிபலிக்கும்.அது நம்மிடமும், நம்மை சுற்றி உள்ளோரிடமும் ஒரு நல்ல ஆரோக்கியமான சூழ்நிலையை உருவாக்கும் .அதுவே நம் வெற்றிக்கும் அடிக்கோளாக அமையும். சில சூழ்நிலைகளில் வெற்றி கை கூடாமல் போகும் பொழுது, நாம் தளர்வடையாமல் எதிர்மறை சிந்தனைகள் நம்மை அட்கொள்ளாமல், உயர்ந்த எண்ணங்கள் நீர்த்துப் போகாமல் காக்க வேண்டும்.

நீ எதுவாக நினைக்கிறாயோ அதுவாகவே ஆகிறாய்” என்றார் சுவாமி விவேகானந்தர்.

ஒரு செயலை நினைத்தால் தான் துவங்கி அதனை முடிக்க முடியும். (”நினைத்ததை நடத்தியே முடிப்பவன் நான் நான்” என்ற பாடல் ஞாபகம் வரும்!) நினைப்பது உயர்வாக இருந்தால் முடிவும் உயர்வாக இருக்கும்.  

வெற்றி பெற வேண்டும் என்ற சிந்தனை நமக்கு முதலில் இருக்க வேண்டும். நமக்கே வெற்றி பெறுவோமா என்று சந்தேகமாக இருந்தால் வெற்றி கிடைப்பது கடினம் தான். 

ஏதேனும் ஒரு இலட்சியத்தை வைத்துக் கொள்ளுங்கள். அதைத் தீவிரமாக எண்ணுங்கள். அந்த ஒரு எண்ணம் உங்கள் மனதில், உணர்வில், நாடி நரம்புகளில் முறுக்கேற வேண்டும். அப்போது அந்த இலட்சியம் நிறைவேறும்! இந்த உலகமே அந்த இலட்சியம் நிறைவேறத் துணை புரியும்! என்று சுவாமி விவேகானந்தர் கூறியுள்ளார்.

"Take up one idea. Make that one idea your life; dream of it; think of it; live on that idea. Let the brain, the body, muscles, nerves, every part of your body be full of that idea, and just leave every other idea alone. This is the way to success, and this is the way great spiritual giants are produced"

நாம் யார் என்பதை நம் எண்ணங்களே வரையறுக்கின்றன.
நம் எண்ணங்கள் சொற்களாக உருவெடுக்கின்றன.
சொற்கள் செயல்களாக உருவெடுக்கின்றன.
செயல்கள் பழக்கங்களாக உருவெடுக்கின்றன.
பழக்கங்கள் பண்புகளாக உருவெடுகின்றன.
பண்புகள் நாம் யார் என்பதைத் தீர்மானிக்கின்றன.

அதனால் தான் நல்ல எண்ணங்களைத் தேர்வு செய்து அவற்றையே நினைக்க வேண்டும். நல்ல எண்ணங்கள் இருந்தால்தான் நாம் நல்ல மனிதனாக இருப்போம். 

உயர்ந்த குறிக்கோளை வைத்துக்கொண்டு, அயராது உழைத்தால் நாம் எண்ணியது எல்லாம் நடக்கும். 

இக்குறளை ஒற்றி பாரதியின் பாடல் ஒன்றும் நினைவுக்கு வருகிறது .

" தேடிச் சோறு நிதந்தின்று-பல
சின்னஞ்சிறு கதைகள் பேசி-மனம்
வாடித் துன்பமிக உழன்று-பிறர்
வாடப் பலசெயல்கள் செய்து- நரை
கூடிக் கிழப்பருவம் எய்தி - கொடுங்
கூற்றுக் கிரையெனப்பின் மாயும்- பல
வேடிக்கை மனிதரைப் போலே-நான்
வீழ்வேனென்று நினைத்தாயோ? "

அதாவது சின்னச் சிறு கதைகள் பேசி சிறுமையான செயல்களை செய்யாமல் , உயர்வானவற்றை மட்டுமே எண்ணுதல் வேண்டும்.

எழுமின், விழிமின், குறிக்கோளை அடையும்வரை நில்லாது உழைமின்” என்று கடந்த நூற்றைம்பது ஆண்டுகளுக்குள்ளாக வாழ்ந்து மறைந்த வீரமிக்க துறவியாம் விவேகானந்தர் மொழிந்ததை வள்ளுவர் இரண்டாயிரம் வருடங்களுக்கு முன்பு சொன்ன குறள்தான் இது.

பராசக்தியை வேண்டும் பாரதியும், “எண்ணிய முடிதல் வேண்டும்; நல்லவே எண்ணல் வேண்டும்; திண்ணிய நெஞ்சம் வேண்டும் ;தெளிந்தநல் லறிவு வேண்டும்” என்றல்லவோ வேண்டுகிறார்? திண்ணிய நெஞ்சம் வேண்டுமென்று உறுதியை வேண்டுகிறார். மனவுறுதியை இவ்வாறும் வேண்டுகிறார். “மனதிலுறுதி வேண்டும், வாக்கினிலே இனிமை வேண்டும்; நினைவு நல்லது வேண்டும், நெருங்கின பொருள் கைப்பட வேண்டும் ; கனவு மெய்பட வேண்டும், கைவசமாவது விரைவில் வேண்டும்” இப்பாடலும், உள்ளுவது உயர்வாயிருத்தலையும், அதற்கான உறுதியின் தேவையையும் ஒருங்கே தெளிவாகச் சொல்லுகிறது.

Amazon நிறுவனத்தின் தலைப்பண்புகள் உள்ளுவதெல்லாம் உயர்வுள்ளல் என்பதை கொண்டது
Few of Amazon Leadership Principles
Think Big
Thinking small is a self-fulfilling prophecy. Leaders create and communicate a bold direction that inspires results. They think differently and look around corners for ways to serve customers.

Insist on the Highest Standards
Leaders have relentlessly high standards — many people may think these standards are unreasonably high. Leaders are continually raising the bar and drive their teams to deliver high quality products, services, and processes. Leaders ensure that defects do not get sent down the line and that problems are fixed so they stay fixed.

Ownership
Leaders are owners. They think long term and don’t sacrifice long-term value for short-term results. They act on behalf of the entire company, beyond just their own team. They never say “that’s not my job."

Deliver Results
Leaders focus on the key inputs for their business and deliver them with the right quality and in a timely fashion. Despite setbacks, they rise to the occasion and never settle.

பரிமேலழகர் உரை: 
உள்ளுவது எல்லாம் உயர்வு உள்ளல் - அரசராயினார் கருதுவதெல்லாம் தம் உயர்ச்சியையே கருதுக; அது தள்ளினும் தள்ளாமை நீர்த்து - அவ்வுயர்ச்சி பால்வகையாற் கூடிற்றில்லையாயினும், அக்கருத்துத் தள்ளாமை நீர்மையுடைத்து. (உம்மை, தள்ளாமை பெரும்பான்மையாதல் விளக்கிற்று. தள்ளிய வழியும் தாளாண்மையில் தவறின்றி நல்லோரால் பழிக்கப் படாமையின், தள்ளா இயற்கைத்து என்பதாம். மேல் 'உள்ளத்து அனையது உயர்வு' என்றதனையே வற்புறுத்தியவாறு.). 

மணக்குடவர் உரை
நினைப்பனவெல்லாம் உயர்வையே நினைக்க: அந்நினைவு முடியாமல் தப்பினும் முயன்று பெற்றதனோடு ஒக்கும்.
இது தப்பினும் பழிக்கப்படா தென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
எண்ணுவதெல்லாம் உயர்வைப்பற்றியே எண்ண வேண்டும், அவ் வுயர்வுக் கைகூடாவிட்டாலும் அவ்வாறு எண்ணுவதை விடக்கூடாது.

சாலமன் பாப்பையா உரை
நினைப்பது எல்லாம் உயர்ந்த நினைப்பாகவே இருக்கட்டும். அவ்வுயர்வான எண்ணம் ஒருவேளை வேறு காரணங்களால் நிறைவேறாது போனாலும், பெரியோர் நம்மைப் பாராட்டுவர். ஆகவே, அது நிறைவேறியதாகவே கருதப்படும்.

தென்கச்சி சுவாமிநாதன் அவர்களின் இன்று ஒரு தகவலில் இருந்து ஒரு கதை
ஒருவன் வாழ்வில் கற்பனையில் காலத்தை கடந்து கொண்டு இருந்தானாம். ஒரு நிலையில் உணவு இல்லாமலேயே உணவு உண்பது போன்று கற்பனை செய்துக் கொண்டு கையினை வாயிற்கு கொண்டு செல்வானாம். இதனை ஒரு துறவி பார்த்தார்.

ஒரு நாள் உணவில் காரம் அதிகமாக போட்டது போல் கனவு கண்டு உண்டானாம். காரம் அதிகமாக இருந்ததால் தண்ணீர் குடித்தானம் (எல்லாம் கற்பனையிலும் செய்கையிலும்). இதனை பார்த்தார் துறவி.  அவனிடம் சொன்னாராம்கற்பனையில் இனிப்பு உண்பது போல் கனவு காணலாமே என்று அவனிடம் என்று கேட்டாராம்.

ஏன் எனில் துன்பத்தை நினைத்தால் துன்பம் வரும். இன்பத்தை நினைத்தால் இன்பம் வரும். ஆதலால் கற்பனை என்றாலும் அதில் எண்ணங்கள் உயர்வாக இருத்தல் வேண்டும்!

Conditioning your mind to experience more positive emotions
You are what you think about most of the time For thousands of years mystics have told us we are the results of our thoughts. 
Buddha allegedly said, “What you think, you become.” 
The essayist and poet, Ralph Waldo Emerson, said, “We become what we think about all day long”.
Mahatma Gandhi said, “A man is but the product of his thoughts.”

Let a man radically alter his thoughts, and he will be astonished at the rapid transformation it will effect in the material conditions of his life. Men imagine that thought can be kept secret, but it cannot; it rapidly crystallizes into habit, and habit solidifies into circumstance. ​— ​James Allen

Thirukkural - Management - Thoughts
It is ideal to have higher order thoughts to achieve higher things in life since the connection between one's thoughts and one's growth has been established strongly. The importance of higher order thoughts is idealized in Kural 596.

Always aim high-failure then
Is as good as success.

Have high ideals and always think lofty thoughts. Even if your thought does not become a reality 
immediately, you must not give up. All your positive thoughts and the determined efforts will 
result
in reality one day. Remember Robert Browning's “Ah, but a man's reach should exceed his grasp. Or 
what's a heaven for?”


"ஆற்றல்மிக்க எண்ணக்குவையென இங்கிருந்தீர், வசுஷேணரே. அங்கே உங்களில் ஒரு துளியே வெளிப்பட்டது. எஞ்சியவை இங்கு மீண்டன. அவற்றின் எடையே இங்கு உங்கள் இருப்பு.”

“ஆனால் நான் பெரும்வில்லவனாக இருந்தேன். கல்விப்பெருமையும் கொடைச்சிறப்பும் கொண்டிருந்தேன்” என்று வசுஷேணர் சொன்னார். “மண்ணிலுள்ள அத்தனை விதைகளும் காடென்று எழும் வாய்ப்புள்ளவையே. கோடிகளில் சிலவே முளைத்தெழுந்து கிளைபரப்பி பூத்துக் காய்த்து காடாகின்றன” என்றான் சுகாலன். “முளைக்காதவை தெய்வங்களால் கைவிடப்பட்டவை.” வசுஷேணர் சினத்துடன் “நான் உலகை வெல்லும் ஆற்றல் கொண்டிருந்தேன்” என்று கூவியபின் அச்சொல்லின் வெறுமையை உணர்ந்து பெருமூச்சுவிட்டார்.

கர்ணன் கால்மடித்து அமர்ந்துகொண்டு தலையை தாழ்த்தினான். பெருமூச்சுகள் அவன் நெஞ்சை உலைத்தபடி எழுந்தன. இளைய யாதவர் அவன் முகத்தை நோக்கியபடி புன்னகை மாறா முகத்துடன் சொல்லலானார். மிக அண்மையில் செவிக்குள் என அவர் சொற்கள் ஒலிக்க அவன் கைகளைக் கோத்தபடி கேட்டிருந்தான்.

அங்கரே, எளியோருக்கும் பெரியோருக்கும் இல்லை இந்த அகக்குழப்பம். நீங்கள் எளியோர் என துயர் கொள்கிறீர்கள். அறிந்தோர் போல் பேசுகிறீர்கள். அறிக, துயரின்மையே மெய்மை எனப்படும். இறந்தவர்க்கோ இருப்பவர்க்கோ துயர்கொள்ளார் அறிவர்.

ஒருநோக்கில் ஒருதருணத்தில் ஒருவருக்கென நிகழ்வது மெய்யல்ல என்று உணர்க. அனைத்துநோக்கில் காலப்பெருக்கில் எவருக்குமென நிகழ்வதே மெய்மை. ஒருவர் அதை அறிந்துணர வழி ஒன்றே. அறிந்தவற்றை தொகுத்தல். முரண்கொள்வனவற்றை இணைத்தல். ஒன்றென்றாக்கி மேலேறிச்செல்லுதல். இணைப்பறிவே யோகம் எனப்படும்.

தனக்கென ஒருவர் அறிவதும் அனைவருக்கென அனைவரும் அறிவதும் ஒன்றென்று அமையும் நிலையே யோகம். இணைத்தறிக! தனித்திருந்தறிக! யோகம் எதிரெதிர் நிற்கும் இருமுனையிலும் ஒன்றே நிலைகொள்வது.

யோகமென்று அறிந்தவை மட்டுமே மெய்யென்று அமையும். ஆகவே அங்கரே, யோகம் புரிக. யோகத்தமைக. யோகமில்லாதவருக்கு மெய்மையும் உளமேன்மையும் இல்லை. அமைதியும் மகிழ்வும் அவரிடம் அமைவதில்லை.

ஒவ்வொன்றும் வகுக்கப்பட்டே மானுடனுக்கு அளிக்கப்பட்டுள்ளன. ஏனென்றால் அவன் உடல் வடிவம் வகுக்கப்பட்டுள்ளது. அவன் உள்ளமும் எல்லை வகுக்கப்பட்டது. அவனுக்கான களமும் வாய்ப்புகளும் மட்டும் வகுக்கப்படாதமையவேண்டும் என்று எப்படி கோரமுடியும்?

வகுக்கப்பட்ட களத்தையே சாமானியம் என்றனர். அங்கே நிகழும் எல்லைக்குட்பட்ட மெய்மையை சாமானிய ஞானம் என்றனர். அது உங்களுக்கு மட்டுமே உரியது. உங்கள் கிணற்றில் ஊறும் கடல். துளியும் கடலே.

வகுக்கப்படாத வெளியில் திகழ்வது விசேஷ ஞானம். முடிவிலியில் நீள்வது அது. இயல்வெளியும் தனிவெளியும் என இவை அறியப்படுகின்றன. இயல்வெளியில் திரள்வது தனிவெளி. தனிவெளியின் மெய்மையின் ஒரு துளித்தோற்றமே இயல்வெளியின் உண்மை.

இயல்உலகின் வினாக்களுக்கு தனிமெய்மையை விடையெனக் கொண்டு இங்கு பேசினீர்கள். அலகிலா தனிமெய்மையை உங்களுக்கான இயலுண்மை என மயங்கியதே உங்கள் முதற்பிழை. அறிக, மெய்யறிதலில் முதற்பிழை நிகழ்ந்தால் வாயில்கள் அங்கேயே மூடிவிடுகின்றன. பிறகெப்போதும் அவை திறப்பதே இல்லை.

உங்களுக்கு வகுக்கப்பட்ட களம் உங்களுக்கான வாய்ப்பென்று கொள்க. உங்களுக்கு  அளிக்கப்பட்ட ஆற்றலும் அந்த எல்லைக்குட்பட்டதே. அவ்விரண்டும் முரண்கொண்டு முடைந்துகொண்டு மட்டுமே உங்கள் வாழ்க்கையை உருவாக்க முடியும். உங்கள் எல்லைக்குட்பட்ட ஆற்றல்களுடன் எல்லையின்மை முன் எப்படி நிற்பீர்கள்? கடுவெளிமுன் நறுமணம் என கரைந்தழிவீர்கள்.

உடலால், உள்ளத்திறனால், பிறப்பால், சூழலால் வகுக்கப்படாது இங்கு வரும் மானுடர் எவருமில்லை. தனக்கு அளிக்கப்பட்ட அனைத்தையும் திரட்டி உச்சமென வெளிப்பட்டு தன் களத்தில் நின்றாடுபவன் நிறைவடைகிறான். அவனுக்கு இங்கே வெற்றியும் தோல்வியுமில்லை. ஏனென்றால் வெளிப்படுகையிலேயே அவன் வென்றவனாகிறான். அவன் அடைவன அவனுக்கு வெளியே இல்லை.

வேழங்களைத் தடுக்கும் பெருங்கிளைகளை கீரிகள் அறிவதேயில்லை. சிறுதவளைகள் சிம்மங்களுக்குமேல் ஏறிவிளையாடுகின்றன. உங்களுக்கு அமைந்த களத்தின் அனைத்து எதிர்விசைகளும் உங்கள் ஆற்றலைக் கோரியே அப்பேருருக் கொண்டன என்று உணர்க!

உங்களுக்கு எதிரான ஒவ்வொரு சொல்லும் உங்கள் பெருமையின் விளைவாக எழுந்தவைதான். உங்களை நோக்கிவரும் அத்தனை அம்புகளும் உங்கள் புகழ்ச்சொற்களாக மறுபிறப்பு கொள்ளவிருக்கின்றன. அளிக்கப்பட்டுள்ளது உங்கள் களம் என்பதன் பொருள் அனைத்தும் அளந்தமைக்கப்பட்டுள்ளன என்பதே.

வெல்க, வெல்லும்பொருட்டு களம்நின்று பொருதுக! இழப்பதனால், வீழ்வதனால் எவரும் தோற்பதில்லை, முற்றாக வெளிப்படாமையால் மட்டுமே தோற்கிறார்கள் என்று உணர்க!

கொல்லாதொழியும் எவரும் வெல்லாதொழிவர். உயிர்க்கொலை ஒன்றே கொலையல்ல. உணர்வுக்கொலை, ஆணவக்கொலை, கருத்துக்கொலையென கொலைநிகழா கணமே இங்கில்லை. அங்கரே, உங்கள் உறவுகளைக் கொல்வதை எண்ணி கலங்குகிறீர்களா? அன்புடையோனுக்கு இவ்வுலகே உறவு அல்லவா? அறத்தோனுக்கு அனைத்துயிரும் நிகரல்லவா?

நீங்கள் காப்பவருக்காக எதிர்ப்பவரை கொல்கிறீர்கள் என்றால் கடமையை செய்தவராகிறீர். நீங்களும் கொல்லப்படக்கூடும் களம் என்றால் அறத்தையே இழைத்தவராகிறீர். ஒருகணமும் திரும்பி எண்ணி வருந்தமாட்டீர் என்றால் நற்செயலையே இயற்றுகிறீர்கள்.

இங்கு நிகழும் நன்றுக்கு நீங்களே பொறுப்பென்று எண்ணுவது ஆணவம். தீதுக்கு நீங்களே பொறுப்பென்று எண்ணுவது மேலும் ஆணவம். இங்கு உங்களை எதிர்த்து நின்றிருப்போரின் வாழ்வை நீங்கள் அமைத்தீர்களா என்ன? இங்குவரை அவர்கள் தெரிந்து வந்தமைந்த வழியை வகுத்தீர்களா? முடிவுக்கு மட்டும் நீங்கள் எவ்வண்ணம் பொறுப்பேற்கிறீர்கள்?

இங்கனைத்திலும் நிறைந்திருக்கும் அழிவற்ற ஒன்றின் அலைகளே இவையென்று உணர்ந்தவன் துயரோ களிப்போ கொள்வதில்லை. எழுவதே அமையும். எரிவதே அணையும். எனவே இருமைகளற்று துலாமுள் என நிலைகொள்பவனுக்கு சோர்வென்பதில்லை.

அங்கரே, உணர்வுகளில் உயர்ந்தது அஞ்சாமை. மானுடரில் சிறந்தவன் வீரன். தன் செயல்களில் ஐயமற்று, முழுவிசையுடன் வெளிப்படுவதே வீரம் எனப்படுகிறது. இருத்தலில் முழுமைகொள்பவன் என்பதனால் வீரனுக்கு சாவுமில்லை.

வில்லவர் அனைவரும் அறிந்த ஒன்றுண்டு. அம்பில்தான் அவர்களின் திறன் செல்கிறது. இலக்குகளை தெய்வங்கள் ஆள்கின்றன. ஆனால் அதை எண்ணி வில் தாழ்த்துவோர் கோழைகள் என்றோ அறிவிலிகள் என்றோ அழைக்கப்படுவர். இயற்றும் பொறுப்பே மானுடருக்கு, எய்துவது முடிவிலியை ஆளும் வல்லமையின் ஆணையால்.

விழைவினால் அல்ல, வெறுப்பினால் அல்ல, செயலாற்றும் பொருட்டு இங்கு வந்திருக்கிறீர்கள் என்பதனால் செயலாற்றுக! தசைகளில் உள்ளது தோளின் செயல். கால்களில் உள்ளது நடத்தல். பிறிதொன்றுக்காக அவை இங்கு எழவில்லை. அவற்றுக்குரிய விசையை அளிப்பதே நம் உள்ளத்தின் அறம்.

இங்குள்ள ஒவ்வொரு பொருளும் தனக்கென்று ஓர் செயல்வழியும் இலக்கும் கொண்டுள்ளது. அதுவே அதன் தன்னறம். அதிலேயே அதன் முழுவிசையும் வெளிப்படுகிறது. அதன் ஒவ்வொரு அணுவும் அப்போது மட்டுமே செயல்படுகிறது. அதை இயற்றுகையிலேயே நிறைவடைகிறது. நிறைவுக்கு மறுபெயர் மகிழ்வு.

அங்கரே, உங்கள் தன்னறம் எங்கு உங்கள் தோள்களும் விழிகளும் நெஞ்சமும் பிறிதொன்று தேராது நின்றிருக்குமோ அங்கு உள்ளது. தன்னறத்தை ஆற்றுபவர் தன்னில் மகிழ்கிறார். அறிக, மகிழ்வென்பது வெளியே எதிலிருந்தும் எழவியலாது! தன்னுள் தான் முற்றிலும் நிறைவதே மகிழ்வென்று உணரப்படுகிறது.

இல்லத்தில் தொலைத்ததை பள்ளிச்சாலையில் தேடுகிறீர்கள். இங்கு, இப்பொழுதில் உள்ளது உங்கள் இடர் என்றால் பிறிதெங்கு நோக்குகிறீர்கள்? இயல்தளத்தில் நிலைகொள்பவர் நீங்கள். உங்கள் மெய்மையும் இங்கு எழுவதாகவே அமையலாகும்.

தோற்கடிக்கப்பட்டோர், வீழ்த்தப்பட்டோர், அடக்கப்பட்டோர் அனைவருக்கும் இதுவே என் சொல். தோற்றீர்கள் எனில் வெல்க! வீழ்ந்தீர்கள் எனில் எழுக! அடக்கப்பட்டிருந்தால் ஆள்க! சிறுமைப்படுத்தப்பட்டீர்கள் என்றால் விரிக! அதற்குரிய இயலறிவே உங்களுக்குரியது. தனியறிவு அதற்கு உகந்தது அல்ல. கூரியதென்றாலும் ஒளியைக் கொண்டு காலில் தைத்த முள்ளை அகழ்ந்தெடுக்கவியலாது.

இங்குள்ளவை அனைத்தும் மீறவியலாதன என்றால் உங்கள் தோள்களுக்கு ஆற்றல் ஏன் அளிக்கப்பட்டது? உங்கள் சொற்களுக்கு ஏன் அனல் கூடுகிறது? களத்தை அமைத்த அதுவே கைகளையும் ஆக்கியது என்று உணராதவர் பேதைகளே.

பேதைகளே கட்டுண்டிருக்கிறார்கள். மெய்யுணர்ந்தோர் ஒவ்வொரு கணமும் விடுதலையை நாடுகிறார்கள். அறிவு என்பது விடுதலை என்றே பொருள்படும். எவ்வண்ணம் எவர் உரைத்தாலும் அறிவு விடுதலையை அன்றி பிறிதொன்றை அளிக்காது. அறிவினால் விடுதலை அமைவதில்லை, அறிதலே விடுதலையாகும்.

அங்கரே, அறிவில் தீயது, பயனற்றது என்றொன்றில்லை. அறியப்படாத அறிவுகளே பயனற்றவை. குறையாக அறியப்பட்டவையே தீங்கிழைப்பவை. அவை அறிவென கொள்ளப்படுவதில்லை.

விலங்கு நிலையிலிருந்து மானுடரை விடுதலை செய்தது என் முன்னோடிகளின் அறிவு. இருபாற்பிரிவு நோக்கிலிருந்து விடுதலை செய்வது என் அறிவு. நாளை எழும் அறிவோ இன்மையும் இருப்பும் ஒன்றென்று எழும் பேரறிவாகும். அதை கல்கி என்றும் மைத்ரேயர் என்றும் உரைப்பர் நூலோர்.

இங்கு திகழ்வது அறமென்பதனால்தான் இன்னும் மானுடர் எஞ்சியிருக்கிறார்கள். இன்னமும் வினாவும் விடையுமென அறம் ஆராயப்படுகிறது. அங்கரே, மீண்டும் மீண்டும் அது வெவ்வேறு இடங்களில் உருவுகளில் கண்டடையப்படுகிறது.

இங்கு திகழ்வது அறமென்பதனால்தான் இங்கு ஒவ்வொன்றும் நிலைகொள்கின்றன. மானுடர் இணையாமல் எதுவும் எழுந்து வளர்ந்து நீடிக்காதென்று அறிக! அறத்தின்பொருட்டன்றி எதன்பொருட்டும் மானுடர் இன்றுவரை ஒருங்குதிரண்டதில்லை. அறமென்பது அவர்கள் ஒருங்குதிரட்டுவதே. அவர்கள் ஒவ்வொருவரிலும் வாழ்வது அது.

அழிக்கப்படுகையில், கைவிடப்படுகையில், சிறுமைகொள்கையில் பிறிதொன்றை நோக்கி உதவிகோருபவன் தன்னை அறியாதவன். அழைக்கப்படாத தெய்வமொன்று இருண்ட ஆலயத்தில் துயருடன் அவனுக்காக காத்திருக்கிறது.

இவ்வறம் அவ்வறம் என்று நோக்குவோர் அறத்தை காண்பதில்லை. முழுதும் காணப்படாத அறம் மறமென்று தோன்றலாகும். முழுதறத்தை உணர்ந்தவர் மறமும் அறத்தின் கருவியென்றே உணர்வர். எங்கும் திகழும் ஒன்றின் ஆடலை எதிலும் நோக்குபவரே யோகத்தமர்ந்து அறிந்தவர்.

முன்பொருமுறை இனிய புலரியில் குடில்விட்டு வெளியே வந்த தொல்வியாசர் குருவியின் மென்குஞ்சை தன் கூரலகால் கிழித்து உண்டுகொண்டிருந்த கழுகொன்றை கண்டார். புவிபேணும் பசியெனும் தெய்வத்தின் பேருருவைக் கண்டவராக மகிழ்ந்து கைகூப்பினார்.

பிறிதொருநாள் காட்டில் செல்கையில் கௌதமர் என்னும் முனிவர் தன் குருளையைக் கொன்று தின்றுகொண்டிருந்த அன்னைப் பெரும்பன்றியை கண்டார். அதன் முலைகளை முட்டிக்குடித்துக்கொண்டிருந்தன பிற குட்டிகள். அன்னையே, எத்தனை கனிந்திருந்தால் தன்னையே உண்டு உருக்கி உணவாக்குவாய் நீ என்று அவர் உவகையில் கண்ணீர் விட்டார்.

பறவைச் சிறகெரித்து புழுக்குலம் அழித்து மரங்களில் நாசுழற்றி மூண்டு எரிந்தெழும் காட்டுத்தீயைக் கண்டு தொல்முனிவராகிய காசியபர் கூறியதை அறிக! அனலவனே, மென்மையான புதிய பசுந்தளிர் புற்களின் காவலனே, உன் அருளுக்கு வணக்கம் என்றார் அவர்.

பற்றுகொண்டோன் நோக்குகையில் அனைத்தும் பற்றினாலேயே பொருள்கொள்ளப்படும். இருள்விழைவோன் இருளை அடைகிறான். மருள்விழைவோனை அதுவே அணைகிறது. ஒளிநாடும் புட்கள் மட்டுமே புலரியை அறிகின்றன. வணங்கும் வடிவில் வந்தணைகிறது தெய்வம்.

முற்றிலும் பற்றறுத்த முனிவருக்கே முழுமை புலனாகும். குந்தியின் மைந்தரே, முனிவரிலும் முழுதமைந்த தவம்கொண்டோர் சிலரே. முழுமையறிவு உலகவாழ்வுக்கு எவ்வகையிலும் பயனற்றது என்பதனால் முழுதறிந்த பின்னரும் அதை சிறிதாக்கிக்கொள்பவரும் முனிவருள் உண்டு.

இப்புவியில், விழைவுகளுடன் நிற்பவர்களுக்கு அக்களத்திற்குள் அமையும் உண்மையே உகந்ததாகும். அது பசிக்கையில் உணவென்றும், அஞ்சுகையில் அரண் என்றும், போரில் படைக்கலமென்றும், தனிமையில் துணையென்றும், துயரில் உறவென்றும் வந்தமையவேண்டும். அதை நாடுக!

உணவில் பகிர்தலாக, இடரில் நட்பாக, எளியோர் முன் அளியாக, அவையில் நெறியாக, போரில் சினமாக, நோக்கில் நடுநிலையாக, குடிகளுக்குமேல் ஆணையாக, குலங்களுக்குமேல் நம்பிக்கையாக, விண்ணவருக்கு முன் அறமாக அது வந்தமைக! அதை அடைபவர் வெல்வர்.

ஒவ்வொருவருக்கும் அது தன் முகம் காட்டுகிறது. எதன்பொருட்டு வந்தீர்களோ அதை முழுதியற்றுக! கைவிரல்களைக் கண்டவன் அவற்றின் செயலென்ன என்று அறிந்துகொள்வான். தன்னை நோக்குபவன் தன் இலக்கென்ன என்று தெளிவுகொள்வான்.

அவ்வறிதலை செயலென்றாக்குக! செயல்கள் ஒவ்வொன்றும் மறுசெயல்களால் ஆனவை. செயலாற்றுக, விளைவை கொள்க! அறிக, செயல் விடுதலையென்றாகவேண்டும்! கட்டுறுத்தும் செயல் அரைச்செயலே. முழுமை நம்மை அதை கடந்துசெல்ல வைக்கும்.

வெல்லுங்கள், ஆனால் வென்றவருக்கு அருள்கையிலேயே கடந்துசெல்கிறீர்கள். கொள்க, எனில் கொடுக்கையில்தான் நிறைவுறுகிறீர்கள்! சினம் கொள்க, ஆயின் கனியும்போது மட்டுமே முழுமை அமைகிறது!

அங்கரே, மானுடர் அடைந்த எதையும் இழப்பதில்லை. அறியாமையை, ஐயத்தை, சினத்தை, துயரைக்கூட அவர்கள் உடைமையென்றே கொள்கிறார்கள். கைவிட மறுக்கிறார்கள். இழக்க அஞ்சுகிறார்கள். கைவிடப்படாத எதுவும் சுமையே. இழக்கப்படாத எதுவும் தளையே.

நிகர்கொண்ட வேலே இலக்கடைகிறது. உணர்வுகளால், ஐயத்தால், மிகைவிழைவால் நிலையழியாது இயற்றும் செயல் வெல்கிறது. தோள்விசையை முழுதும் பெற்ற அம்புகளே நெடுந்தொலைவை கடக்கின்றன.

எழுக! உங்கள் தோள்களில் வெல்லும்விழைவு நிறைக! உங்கள் ஆற்றல் முழுமையும் களத்தில் நிகழ்க! வெற்றியால் இவ்வுலகனைத்தையும் அடைவீர்கள். சிறுமைகளை அத்திருவால் நிரப்புவீர்கள். வீழ்ந்தால் அச்சிறுமைகளை பெரும்புகழ் எழுந்து அழிக்கும்.

இறுதிமூச்சையும் இசையாக்கிய பின்னரே குயில் வானில் முழுதெழுகிறது . எச்சமின்றி விட்டுச்செல்வதன் விடுதலை உங்களுக்கு அமைக! ஆம், அவ்வாறே ஆகுக!

இளைய யாதவர் சொல்லி முடித்த பின்னரும் கைகட்டி அமர்ந்திருந்த கர்ணன் நெடுநேரம் உளம் மீளாமல் தலை குனிந்திருந்தான். பின்னர் நீள்மூச்சுடன் எழுந்து கைகூப்பினான். “ஒரு வினாவும் எஞ்சாது நிறைவுற்றேன், யாதவரே. விடுதலை நோக்கிய நேர்ப்பாதையை என்முன் காண்கிறேன்” என்றபின் திரும்பி முதற்புலரி எழுந்துவிட்டிருந்த முற்றத்தில் இறங்கி நடந்தகன்றான்.

அனைத்தையும் சுவைத்த பின்னும் தனக்கென சுவையேதுமில்லாதிருக்கும் நாக்கு அவன். புதுச் சுவையை நாடுபவன். இனிமையில் முற்றிலுமாகத் திளைக்க அறிந்தவன். தன்னில் தான் இன்புறுபவன்.

அவன் தன்னில் தான் நிறைவுகொள்பவன். தன்னிலே தான் உவகையடைபவன். தானன்றி பிறிதிலானுக்கு செயலென்று ஏதுமில்லை. அவனே முடிவிலாது செயலாற்றுபவன். புடவியில் பிரம்மம் என உயிர்களில் அவன் உறைகிறான்.

பிறரை மட்டுமே எண்ணி அளிக்கையில், தன்னை மட்டுமே எண்ணி அன்புகொள்கையில், இரண்டும் எண்ணாமல் அறம்புரிகையில் செயல் வேள்வி என்றாகிறது. அனைத்தையும் அவியாக்கும் வேள்வி. அனைத்து தெய்வங்களும் பேணப்படும் வேள்வி. வேள்வியல்லா செயலனைத்தும் வீணே. வேள்வியன்னம் அல்லாதவை உணவே அல்ல.

செயலினூடாக செயலை கைவிடுக! செயல்நிறைவென்பது செயல்கடத்தலென்றாகுக! செயலில் எழும் அறிவும் செயல்மிச்சமே. எஞ்சாச் செயலே வீடுபேறளிக்கும் என்று அறிக!

செய்யப்படாத செயல் துன்பத்தை அளிக்கிறது. செய்துமுடித்த செயல் புதிய துன்பத்தை கொண்டுவருகிறது. செயலை அறியாமல் செயலாற்றுபவனே அத்துன்பத்தை தவிர்க்கிறான். முற்றிலும் நிகர்கொண்ட படையாழியே முழுவிசையில் சுழலும். தன்னை ஏந்தும் சுட்டுவிரல் அறியாதபடி எடையற்றிருக்கும்.

இங்கு செயல், மறுசெயல், தொடர்செயல் என இயங்கும் இந்தப் பெரும்பொறியை அமைத்த சிற்பி அதில் ஓசையின்றி உராய்வின்றி தான் எண்ணியதை முற்றியற்றும் உறுப்பையே விரும்புகிறான். அதை தன் வெற்றியென்று கொள்வான்.

அப்பொறியின் அமைப்பையும் இயக்கத்தையும் இலக்கையும் அவ்வுறுப்பு முழுதறியவியலாது. முற்றமைந்தால் அறியமுடியாது. பிறழ்வதனூடாகவே அதை அறியமுடியும். பிறழ்கையில் அது அமைந்திருக்கும் இடமே அதன் சிறையென்றாகும். அப்பொறியின் அனைத்து பிற உறுப்புகளாலும் அது உரசப்பட்டு அனல்கொள்ளும். அப்பொறியின் முழு எடையையும் தாங்கி உடைந்தழியும்.

தன் பணியை முற்றியற்ற அது அமையுமென்றால் அது அமைந்திருக்கும் இடமே முற்றிலும் உகந்ததென அறியும். அனைத்துறுப்புக்களும் அதற்கு உதவுவதை காணும். முழுமையுடன் பொருந்துவதனால் முழுமையின் ஆற்றல்கொண்டதாக மாறும்.

ஒரு செயல் அனைத்துச் செயல்களுடனும் முற்றிணைகையில் அது யோகம் என்றாகிறது. யோகமென அமைந்த செயலே செயல்களில் தூயது. செயல் சிறையிடுவது. யோகச்செயல் விடுவிப்பது.

ஆகவே அறிவமைந்தவளே, செயலில் அமைக! செயலால் எழுக! செயல் யோகமென்றாகுக!


சிகண்டியின் அசையா விழிகளை நோக்கியபடி இளைய யாதவர் சொன்னார் “பாஞ்சாலரே, எது செயல் எது செயல் அல்ல என்ற வினாவுக்கு முன் ஞானியரும் உளமயக்கு கொள்கிறார்கள். அறிபவர்களுக்கு செயலின் இயல்பு தெரிந்திருக்கவேண்டும். அதற்கும் மேலாக செயற்கேட்டின் இயல்பு தெரிந்திருக்கவேண்டும். செயலின்மையை மேலும் நுணுகியறிந்திருக்கவேண்டும். செயலின் வழி மிகவும் இடர்மிக்கது. எளிதில் எண்ணி எய்தமுடியாதது.”

இந்த நைமிஷாரண்யத்திலமர்ந்து இரண்டு நாட்களாக செயலைப் பற்றியே சொல்லாடிக்கொண்டிருக்கிறேன். செயலின் விளைவை அஞ்சியவராக அங்கநாட்டரசர் இங்கு வந்தார். அவருக்கு செயல் எனும் போரைப் பற்றி சொன்னேன். செயல்மேல் தயக்கம் கொண்டவராக பீஷ்மர் நேற்று வந்தார். அவருக்கு செயலெனும் யோகத்தைப் பற்றி சொன்னேன். எய்துவனவற்றை அங்கருக்கும் இயற்றுவதன் முழுமையைப்பற்றி பீஷ்மருக்கும் கூறினேன். பாஞ்சாலரே, செயல்மேல் ஐயம் கொண்டவராக நீர் வந்திருக்கிறீர். செயலெனும் அறிதலைப் பற்றி வினவுகிறீர்.

தழல் தான் தொடும் அனைத்தையும் தானென்றே ஆக்கிவிடுகிறது. அறிவு அனைத்தையும் அறிவென்றாக்குகிறது. தழல் தூயது, ஒளிகொண்டது. அனைத்தையும் தழலாக்குவதையே வேள்வி என்கிறோம். ஞானத்திலமைந்தவன் செயலனைத்தையும் வேள்வியாக்குகிறான். சிலர் அனலில் வேள்விசெய்கிறார்கள். சிலர் அலகிலா அனலை ஓம்புகிறார்கள். அவர்களையே ஞானிகள் என்கிறோம்.

எது பிற அனைத்தும் தானே எனக் காட்டுகிறதோ, பிற அனைத்துக்கும் மாற்றென தான் நின்றுகொள்கிறதோ அதுவே அறிவு. விதையை தன் தோளிலேற்றிக்கொண்டு முளைத்தெழுகிறது சிறுசெடி. நோக்குபவனாக தான் ஆகும் ஆடி. அறிபவன் அறிவே அனைத்துமென்றும் அதில் தான் ஒரு துளியே என்றும் உணர்கிறான். அறிபவனை அறிவென்றாக்குவதே அறிவு. முழுமையற்றது அறிவல்ல. அறிவனைத்தும் முழுமையின் ஒரு துளியே. அனைத்து நீர்த்துளிகளும் கடல்நோக்கியவையே.

முழுமைதேடும் செயல்களெல்லாம் வேள்விகளே. ஆனால் பொருட்களால் ஆற்றப்படும் வேள்விகளைவிட அறிவால் இயற்றப்படும் வேள்வி சிறந்தது. அனைத்துச் செயல்களும் அறிவுச்செயல்பாடுகளே. நதியைவிட முகில் விரைவுகொண்டது. விண்ணில் அலையும் கடல்கள் எடையற்றவை. அறிவின் பாதை பயின்று மேம்பட்டு அடையவேண்டியது. நீந்தியபடியே பிறக்கின்றன மீன்கள். பிறந்ததுமே ஓடுகின்றன கால்கள் கொண்டவை. பறவைக்குஞ்சு அன்னையிடமிருந்தே சிறகுகளைப் பற்றி அறிகிறது. சிறகுகளினூடாக வானை பயில்கிறது. நீந்தியும் ஓடியும் தாவியும் கற்றவற்றைக் கொண்டே உயிர்கள் பறவைகளாயின.

வணங்கியும் எட்டுத்திசையும் வினாவெழுப்பியும் தொண்டுசெய்தும் அறிந்துகொள்க! உண்மை காணும் ஞானிகளே உமக்கு ஞானத்தை அளிக்கவியலும். ஞானத்தை அடைந்தபின்னர் இந்த ஐயங்கள் இயல்பாக அழிந்துவிடும். அனைத்து உயிர்களையும் உம்முள்ளே காணச்செய்வதே அறிவு. எனவே அனைத்துக்கும் விடையென்றாகி நின்றிருப்பதே அதன் இயல்பு. பழி, இழிவு, துயர் எனும் மூன்று கடல்களை கடக்கச்செய்யும் பெருங்கலம் ஞானம். வெளிவிரியும் புலன்களை உள்நோக்கி தொகுத்துக்கொண்டு, துயிலிலும் ஒலிக்கு அசையும் பூனைச்செவியென உளம் கூர்ந்திருப்பவன் ஞானத்தை அடைகிறான். ஞானம் அமைதியை அளிக்கிறது.

ஐயம் கொண்டவனுக்கு செயல் இல்லை. செயலில் திரள்வதே ஞானம். ஞானமில்லையேல் ஐயம் அழிவதில்லை. ஐயம்கொண்டவனுக்கு இவ்வுலகில் எதுவுமில்லை, மாற்றுலகுகளிலும் எஞ்சுவதேதுமில்லை. அனைத்தையும் ஐயப்படுபவன் தனக்குத்தானே விலங்குகளை பூட்டிக்கொள்பவன். ஐயம் அறிவின்பொருட்டே எழவேண்டும். விடையின்பொருட்டு மட்டுமே வினா எழவேண்டும். வினாவுக்குள் விடையின் வடிவும் இலக்கும் பொதிந்திருக்கின்றன. அறிவின் மீதான நம்பிக்கையையே அறிபவனின் அனைத்து ஐயங்களும் வெளிப்படுத்துகின்றன. அறிவை நம்பி ஐயங்களை எதிர்கொள்பவன் தன்னை மீட்டுக்கொள்கிறான். ஐயத்தை நம்பி அறிவை எதிர்கொள்பவன் ஐயத்தையே பெருக்கிக்கொள்கிறான்.

விடைதேடுவதென்பது கேள்விகளை மேலும் மேலும் கூர்ந்து தெளிவுபடுத்திக்கொள்வது மட்டுமே. ஐயங்களை கூர்ந்து நோக்கி உறுதிகளை சென்றடையலாம். வலையைக் கட்டும் சிலந்தி இரை சிக்கிக்கொண்டதும் கண்ணிகளை தானே அறுத்துவிடுகிறது. ஐயம்கொள்பவன் தன் ஐயம் குறித்து பெருமிதம் கொள்வதே அறிதலின் பாதையின் பெரும்புதைகுழி. ஐயப்படுதல் என்பது ஓர் அறிவுநிலை அல்ல. ஐயம் அறிவின் கருவியும் அல்ல. அறிதலின் ஏதேனும் ஒரு படியில் நின்றிருப்பதே அறிவுநிலை எனப்படும். ஐயம் அறிவில்லாநிலை மட்டுமே. அறிவின்மையை அறிவு விழைகிறது, தான் பெய்தமையும் கலம் அது என்பதனால்.

புறத்தே நோக்கி ஐயப்படுபவன் அறிவன் அல்லன். தன்னுள் ஐயம் எழ அதை ஊர்தியெனக் கொண்டு முன்செல்பவனே அறிவை நாடுபவன். பிறர் அடைந்தவற்றின் மேல் ஐயம் கொள்வதென்பது கங்கைப்பேரலைகளை எதிர்த்து நீந்துவது. சொல்லுக்கு சொல்வைப்பது சொல்லை மறுப்பது மட்டுமே. வெற்றுச்சொல்லில் மகிழ்வதே அறிவுநாடுபவனின் இருட்டறை. ஐயத்தை கருவியாகக் கொண்டவன் எதிரொலிகள் மட்டுமே நிறைந்திருக்கும் கூரைக்குவடு போன்றவன். அவன் கொள்ளும் அமைதியும் ஓசைகளாலானதே.

அறிவின் ஆணவம் மேலும் அறியவே வைக்கும். அறிவுத்தேடலல்லாத செயல்களை விலக்கும். ஆனால் அறிந்தவற்றைச் சூழ்ந்த வேலியென்றாகி அறிவை ஆளுமையெனத் திரட்டி நிறுத்தி மேலும் செல்வதை தடுக்கும் என்பதனால் செல்லும்தோறும் விலக்கவேண்டியது அது. ஐயத்தின் ஆணவமோ தொடங்கும்போதே களையப்படவேண்டியது. எல்லா அறிவும் தன்னுள் உறையும் அறியாமைக்கு எதிரான போரே. தன்னுள் ஐயம் கொண்டவன் அறிந்துகொள்ளக்கூடும். ஐயத்தை கவசமென்றும் வாளென்றும் கொண்டவன் வெல்லப்படுவதே இல்லை. தன்னைவிடப் பெரியவற்றால் வெல்லப்படுவதே கல்வி என்பது.

பாஞ்சாலரே, நூறாண்டுகள் நீங்கள் அமர்ந்தது ஐயத்தை பீடமெனக் கொண்டமையால்தான். சொல்லை தவமெனக் கொள்பவன் சொல்பெருக்குகிறான். ஐயத்தை தவமெனக் கொள்பவன் ஐயத்தையே பெருக்குகிறான். அடையவேண்டியவற்றை தவம் செய்பவனே சென்றடைகிறான். பாஞ்சாலரே, பெருநதியின் நீர்ப்படலத்தில் விளையாடும் நீர்ச்சறுக்கிப் பூச்சிகள் நீரிலிருந்து விடுபட்டவை. அவை மூழ்குவதோ அலைக்கழிவதோ ஒழுகுவதோ இல்லை. நோக்குக, அவை நதியை அறிவதுமில்லை.

“அவ்வண்ணமென்றால் நான் அறியவேண்டியது எதை?” என்று அவர் மூச்சொலியில் கேட்டார். “அதையா?”

“அதை மட்டும்” என்று இளைய யாதவர் சொன்னார். “அறிதலுக்கேற்ப வெளிப்படுவதும், வெளிப்படுமென்ற மாறாமையை தன் நெறியாகக் கொண்டதுமான ஒன்று. ஐயங்கள் கோடி, விடை ஒன்றே. அதை அறிந்தவர் மட்டுமே செயல்களை முழுமையாக அறிவென்றாக்கிக் கொள்பவர். செயல்களை ஆற்றி அதன் தொடர்விளைவுகளிலிருந்து விடுபடுபவர். துயரும் உவகையுமின்றி அலைகடலுக்குமேல் துருவமீன் என உலகச்செயலில் நின்றிருப்பவர். ஞானமென்பது நிலைகொள்ளுதலே. நிலைகொள்ளாமையே துயரம் எனப்படுகிறது. துயர்நீக்குவதே ஞானம் என்றனர் முனிவர்.”

அழிக்கப்படுவதில் எழுகிறது அழிவற்ற ஒன்று. அடக்கப்படுவதில் தோன்றுகிறது மீறிச்செல்வது. புரிந்துகொள்ளப்படாததில் விளைகிறது எளிதினும் எளிதானது. சிறுமை செய்யப்படும் ஒன்றில் எழுகிறது பெரிதினும் பெரிது.

ஒவ்வொன்றும் பிறிதொன்றின் எடைநிகர் என நிற்பன. ஒவ்வொன்றும் பிறிதொன்றின் மறுபக்கம் என நிகழ்வன. ஒன்றில் நின்று நாமறிவதற்கு அப்பால் நிகரான அறியப்படாமை உள்ளது.

பிழையற்ற கருவி தனக்கென விசையேதும் அற்றது. தன்னை ஏந்தியவனின் ஆற்றலை முழுக்க தான் ஏற்றுக்கொண்டது. இலக்குகளும் வஞ்சங்களும் வெற்றிகளும் வீழ்ச்சிகளும் தன்னுடையவை அல்ல என்று அறிந்தது. அது ஐயத்தால் விசைகுன்றுவதில்லை. களத்தில் சுழல்கையிலும் முற்றிலும் விடுதலைபெற்றிருக்கிறது.

அறிதலென்பது ஆதலே. முற்றறிதல் எச்சமின்றி ஆதல். உண்டு உமிழ்ந்து கடலை அறியமுடியாது மீனால். கடலென்றாகும் மீன் அலைகளில் இருந்து விடுதலை பெறுகிறது.

“அறிவால் ஐயங்களை அகற்றி தன் பாதையை தெளிவுசெய்க! அறிவு முழுமையாகவே செயலென்று ஆகும் நிலையே யோகம்” என்றார் இளைய யாதவர்