Search This Blog

Disclaimar

This blog is totally for learning purposes. Non-commercial. In many of the posts, many snippets have been taken from various thirukkural blogs, books available online freely only for learning purpose without any intention of plagiarism or to make money. I have given due credit, link wherever possible. If you want your content to be removed, or you want more credit to be provided, please do let me know in the comment section of any of the posts. ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம் பேரறி வாளன் திரு (குறள் 215)

சிறப்புஈனும் செல்வமும் ஈனும்

குறள் 31
சிறப்புஈனும் செல்வமும் ஈனும் அறத்தினூஉங்கு 
ஆக்கம் எவனோ உயிர்க்கு.
[அறத்துப்பால், பாயிரவியல், அறன்வலியுறுத்தல்]

பொருள்
சிறப்பு - பெருமை; திருவிழா; செல்வம்; அன்பளிப்பு; மதிப்பு; தலைமை; பகட்டு; காண்க:சிறப்பணி; இன்பம்; ஒன்றற்கேயுரியது; வரிசை; போற்றுகை; மிகுதி; வீடுபேறு.
ஈட்டல் - īṭṭal   n. ஈட்டு-. Amassing wealth,a desirable quality of character in merchants;வணிகர்குணங்களு ளொன்று. (பிங்.)  

ஈனுதல் - கருவுயிர்த்தல்; உண்டாக்குதல் குலைவிடுதல்; தருதல்

சிறப்புஈனும் - சிறப்பு + ஈனும் - சிறப்பினை இயன்று தரும்
சிறப்பு - சிறப்பு, முக்தி, பெருமை, புகழ்
ஈனும் - இயன்று தரும்

செல்வமும் - அது மட்டும் இன்றி செல்வம் தனையும்
செல்வம் - கல்வி; அழகு; செழிப்பு; நுகர்ச்சி; துறக்கம்; ஐசுவரியம்; மகளிரின்கொஞ்சற்பேச்சு.

ஈட்டல் - īṭṭal   n. ஈட்டு-. Amassing wealth,a desirable quality of character in merchants;வணிகர்குணங்களு ளொன்று. (பிங்.)  

ஈனுதல் - கருவுயிர்த்தல்; உண்டாக்குதல் குலைவிடுதல்; தருதல்

ஈனும் - இயன்று தரும்

அறத்தினூஉங்கு - அறத்தின் + ஊங்கு
அறம் - நேர்மை
- நல்ல பண்பை உணர்த்துவது, நீதி வழுவாத் தன்மையை குறிப்பிடும் சொல்.
- சுகர்ம யோகத்தின் தனித்தமிழ் சொல்.
- தருமம்; புண்ணியம் அறச்சாலை தருமதேவதை யமன் தகுதியானது; சமயம் ஞானம் நோன்பு இதம் இன்பம் தீப்பயன்உண்டாக்கும்சொல்.

ஊங்கு - சிறந்தது, மேம்பட்டது, மிகுதி, முன், உவ்விடம், விசேடம்

அறத்தினூஉங்கு - அறத்தினை விட சிறந்த

ஆக்கம் ஆக்கக்கிளவி; அமைத்துக்கொள்ளுகை; கைகூடுகை; உண்டுபண்ணுகை; படைப்பு செல்வம் பொன் பெருக்கம் இலாபம் ஈட்டம் கொடிப்படை திருமகள் மங்களகரம் வாழ்த்து

எவனோ - வேறு ஏது 

உயிர் - காற்று; உயிர்வளி; சீவன் ஆதன் ஓரறிவுயிர்முதலியஉயிரினம்; உயிரெழுத்து ஓசை ஒருநாழிகையில்4320-ல்ஒருகூறு; சன்மலக்கினம்

உயிர்க்கு - உயிர்க்கு 

முழுப்பொருள்
பொதுவாக ஒரு பாமர மனிதன் வாழ்க்கையில் தேடுவது இரண்டு. 1) புகழ் 2) பணம். சராசரி மக்கள் மனதில் உள்ள பொதுவான் எண்ணம் என்னவென்றால் நேர்மையாக இருந்தால் புகழும் கிடைக்காது, பணமும் கிடைக்காது என்று.

ஆனால் நாம் நேர்மையாக (அறத்தோடு கூடிய வாழ்க்கையில்) இருந்தால் நமக்கு புகழும் கிட்டும், செல்வமும் கிட்டும். அப்படி இரண்டும் கிட்டினால், நேர்மையாக இருப்பதை காட்டிலும் சிறந்த வேறு ஒன்று மனித வாழ்விற்கு ஏது என்று திருவள்ளுவர் கேட்கிறார்.

இதுவரை சொன்னது மேலோட்டமான கருத்து. சற்று ஆழமாக செல்வோம்.

சிறப்புஈனும்
சிறப்பு என்ற சொல்லுக்கு பெருமை, புகழ் என்று பொருள் உண்டு. அதுமட்டும் இன்றி முக்தி என்று பொருள் உண்டு. உண்மை தானே ? முக்தியை அடைந்தவர்க்கு சிறப்பு உண்டு தானே. ஆக ஒருவர் அறம் சார்ந்த வாழ்வை பின்பற்றினால் அவருக்கு பெருமை புகழ் பயக்கும். அவ்வாறு அறம் சார்ந்து வாழ்ந்தால் முக்தியை அடைவர்.

சிறப்புஈனும் என்ற வார்த்தையில் ஈனும் என்ற சொல் சிறப்புக்கு பிறகு உடனடியாக வருகிறது. ஆதலால் ஒருவர் ஒரு நல்ல செயலை செய்தால் அவருக்கு புகழ் உடனே கிடைக்கும் என்பதை குறிக்கிறது.

சிறப்பு என்பது வீடுபேறினையும் குறிக்கும்

சிறப்புஈனும் செல்வமும் ஈனும்
இப்பாடலில் ஈனும் என்ற சொல் இருமுறை ஆளப்பட்டுள்ளது. முதல் 'ஈனும்' சிறப்பு என்னும் சொல்லோடு சேர்ந்து அமைந்து உடனடி சிறப்பு (புகழ்) என்ற குறிப்பையும், செல்வமும் என்ற சொல்லுக்குப் பின்னர் தனிச் சொல்லாக அமைந்து செல்வம் நீண்ட நாளைக்குப் பிறகே சேரும் என்ற காலக் கெடுவின் நீட்டம் என்ற குறிப்பையும் புலப்படுத்தும் என்பார் செ வை சண்முகம்.
'செல்வமும்' ஈனும் என்று உம்மை சேர்த்துச் சொன்னதேன்? 'அறம் செய்வதனால் உடனே சிறப்புண்டாவது உறுதி. ஆனால் செல்வம் உடனே கிடைக்கும் என்று சொல்ல முடியாது. இருந்தாலும் நல்ல காரியத்தைச் செய்வதன் பலன் இல்லாமல் போகாது. ஆதலால் புகழைப் போல செல்வம் உடனே கிடைக்காவிட்டாலும் பின்னால் கிடைக்காமல் போகாது. அதற்காகவே செல்வம் ஈனும் என்று 'உம்' சேர்த்துச் சொல்லப்பட்டிருக்கிறது' என்கிறார் நாமக்கல் இராமலிங்கம்.

செல்வமும் ஈனும்
செல்வம் என்ற சொல் பல பொருள்களை கொண்டது. பணம் என்பது யாவரும் அறிந்த பொருள். இருப்பினும் கல்வி, கேள்வி, நல்லோர் சேர்க்கை என்றவையும் ஒருவருக்கு செல்வங்களே. பொதுவாக நேர்மையாக இருந்தால் நம்மால் பணம் ஈட்ட முடியாது என்று நினைப்பர் பலர். ஆனால் நேர்மையாக இருந்தால் செல்வமும் கிடைக்கும் என்று சொல்வதற்காக `உம்` என்று முடித்து இருக்கிறார் திருவள்ளுவர்.

ஈனும் என்ற வார்த்தை செல்வமும்  என்ற வார்த்தைக்கு பிறகு வருகிறது. அதாவது ஒரு செயலை செய்தால் செல்வம் உடனே கிட்டாமல் இருக்கலாம், தாமதமாகலாம். ஆனால் கிட்டும் என்று சொல்கிறார் திருவள்ளுவர்.

அறம் செய்வார்க்குப் பொருள் தேயும் என்பதுதானே உண்மை? பின் எப்படி அது பொருள் தர முடியும்? இது ஒருபுறம் இருக்க, 'உலகத்தில் பொருள் தேடப் புகுந்தால் அறத்தைக் கைவிட வேண்டும்' என்னும் பொதுக் கருத்து அறமும் பொருளும் முரணானவை என்ற தோற்றம் தருகிறது. இச்சிந்தனைகளுக்கு மறுப்புரையாக அறத்தால் பொருள் அழியாது என்பதுவும் அறம்செய்து கொண்டே பொருள் தேடலாம் என்பதுவும் தோன்றச் செல்வமும் ஈனும் என்கிறது இக்குறள்.

'செல்வமும் ஈனும்' என்ற தொடர்க்குப் 'பொருளையும்கூடத் தரும்' என்று கொள்ளவேண்டும்.

அறம் செய்தால் பொருட்பெருக்கமும் உண்டாகும்; எனவே அறம் செய் என்கிறார். பொருள் கிடைப்பதற்காக அறம் செய்வதை வள்ளுவர் விரும்ப மாட்டார். அறம் செய்; பொருட்செல்வம் வந்து சேரும் என்றுதான் சொல்கிறார். எனவேதான் 'செல்வமும் ஈனும்' என்று பொருளும்கூடக் கிடைக்கும் என்ற பொருள்படப் பாடினார். நல்லது செய்தால் பொருள் தானாக வரும் என்பதை வள்ளுவர் நம்புகிறார் என்று தோன்றுகிறது.

அறம், பொருள், இன்பம் வீடு என்பதை நாம் அறிவோம். இந்நான்கு வேடங்களையும் மனிதன் தரித்தாகவேண்டும். முதல் மூன்றில் ஏதாவது ஒன்றில் ஏற்ற இறக்கம் இருந்தால் சமநிலை குலைந்துவிடும். குறிப்பாக அறமும், பொருளும். ஒருவர் அறத்தை/கடமையை செய்யவில்லை என்றால் அவரால் பொருள் ஈட்ட முடியாமலோ அல்லது இன்பதை அனுபவிக்கவோ முடியாது. அதுவே பொருள் ஈட்ட முடியவில்லை என்றால் இன்பமாக இருக்கவும் முடியாது அறத்தை செய்யும் சூழ்நிலையும் மனநிலையும் வாய்க்காது. 

அறத்தினூஉங்கு ஆக்கம் எவனோ உயிர்க்கு
அற வழியைப் பேணுவதே உயிர்கட்கு ஆக்கம் என்கிறது இப்பாடல்.
அறத்தினூஉங்கு ஆக்கம் வேறில்லை என்று சொல்வதால் அறன் வலியுடைத்து என்றும் அறத்தின் மிக்க உறுதி இல்லை என்பதும் கூறப்பட்டன.

நாம் அறத்தைப் பின்பற்றினால் நமக்கு வாழ்வில் மேன்மேலும் உயர்வை தரும். 

அத்தகைய நேர்மையான அறம் சார்ந்த வாழ்வை விட சிறந்த மேலான் வாழ்வு வேறு ஏது  மனிதர்களுக்கு ? ஆதலால் அறத்தை மனதில் ஆழப் பத்தித்துவிடுங்கள்.

உட்கருத்து
பெருமையையும் செல்வத்தையும்கூடத் தரும் அறத்தினும் உயிர் வாழ்வுக்கு உயர்வு தருவது எதுவோ? என்பது இக்குறட்கருத்து.

இதனை வேறு விதமாக பொருள் சேர்ப்பதற்கு சொல்லி இருப்பார்

ஒண்பொருள் காழ்ப்ப இயற்றியார்க்கு எண்பொருள்
ஏனை இரண்டும் ஒருங்கு.
(ஒண் - ஒண்மை -> ஒழுங்கு -> நன்மை -> நேர்மை -> அறம்)

ஒப்புமை
”முன்புநின் றிசைநி றீஇ முடிவு முற்றிய
பின்புநின் றுறுதியைப் பயக்கம் பேர றம்” (கம்ப.தைலமாட்டு 29)
“அருள்த ரும்திறத் தறனன்றி வலியதுண் டாமோ” (கம்ப.கரன்வதை 88)
“உலைவிலா வகைஉழந்த தருமமென நினைத்தவெலாம்
உதவும் தச்சன்”(கம்ப.மாரீசன்.2)
"நிரக்கும் பொருட்குவை யாவையும் நீர்நினை யாதவெலாம்
சுரக்கும் சுரபிகண் டீர்பிண்டி நா தன் தன் தொல்லறமே” (திருநூற்.37)

மேலும்: அஷோக்
மேலும்: குறள் திறன்

வ.உ.சிதம்பரனார் உரை
பொருள்: சிறப்பு ஈனும் செல்வமும் ஈனும் அறத்தின் ஊங்கு ஆக்கம் ‡ வீட்டினைக் கொடுக்கும் செல்வத்தையும் கொடுக்கும் அறத்தின் மேற்பட்ட நல்வினை, உயிர்க்கு எவன் ‡ மனித உயிர்க்கு யாது? (ஒன்றும் இல்லை).

அகலம்: ‘ஓகாரம் அசை. ஆக்கம் - செல்வம். அஃது ஈண்டு ஆகுபெயர், அதனைத் தரும் நல்வினைக்கு ஆயினமையால். இன்பத்தையும் புகழையும் தரும் செல்வத்தையும் தழுவி நிற்றலால், செல்வமும் என்பதன் உம்மை இறந்தது தழீஇய எச்சவும்மை. உம்மையைச் செல்வம் என்பதனோடு மாத்திரம் சேர்ந்திருத்தலானும், ஈனும் என்னும் சொல்லைச் சிறப்பு என்பதனோடும் செல்வம் என்பதனோடும் சேர்ந்திருத்தலானும், மேற்கண்டவாறு பொருள் உரைத்தலே பொருத்தம். சிறப்பீனுஞ் செல்வமாவது, ஞானம்.

கருத்து: இன்பமும் புகழும் தரும் செல்வத்தோடு வீட்டைத் தரும் செல்வத் தையும் அறம் கொடுக்கும்.

பரிமேலழகர் உரை
சிறப்பு ஈனும்-வீடுபேற்றையும் தரும்: செல்வமும் ஈனும்-துறக்கம் முதலிய செல்வத்தையும் தரும்; உயிர்க்கு அறத்தின் ஊங்கு ஆக்கம் எவன்-ஆதலான் உயிர்கட்கு அறத்தின் மிக்க ஆக்கம் யாது? 

விளக்கம் 
(எல்லாப் பேற்றினும் சிறந்தமையின், வீடு 'சிறப்பு' எனப்பட்டது. ஆக்கம் தருவதனை 'ஆக்கம்' என்றார். ஆக்கம்: மேன் மேல் உயர்தல். ஈண்டு 'உயர்' என்றது மக்கள் உயிரை, சிறப்பும் செல்வமும் எய்துதற்கு உரியது அதுவே ஆகலின். இதனான் அறத்தின் மிக்க உறுதி இல்லை என்பது கூறப்பட்டது)

மணக்குடவர் உரை
முத்தியுந்தரும் செல்வமும் தரும் ஆதலால், அறத்தின் மேல் உயிர்கட்கு ஆக்கமாவது பிறிதில்லை. இது பொருளான் ஆக்கமுண்டென்பாரை மறுத்து, அறன் வலி யுடைத்தென்று கூறிற்று.

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
சிறப்பு ஈனும் - மறுமையில் விண்ணுலக வின்பத்தையும் வீடுபேற்றையுந் தரும்; செல்வமும் ஈனும் - இம்மையிற் செல்வத்தையுந்தரும்; உயிர்க்கு அறத்தின் ஊங்கு ஆக்கம் எவனோ - ஆதலால் மக்களுயிர்க்கு அறத்தைவிடச் சிறந்த ஆக்கம் எதுதான்?

எல்லாப் பேற்றுள்ளும் சிறந்த பேரின்ப வீடும் சிற்றின்பத்துட் சிறந்த விண்ணின்பமும் சிறப்பெனப் பெற்றன. செல்வமும் விண்ணின்பமும் இல்லறத்தார்க்கும் வீடு துறவறத்தார்க்கும் உரியனவாம். ஆகுவது ஆக்கம். ஆகுதல் மேன்மேலுயர்தல் 'அறத்தினூஉங்கு' இன்னிசை யளபெடை. ஆக்கம் என்றது அகற்கேதுவை. ஓ அசைநிலை.

மு.வ உரை
அறம் சிறப்பையும் அளிக்கும்: செல்வத்தையும் அளிக்கும்: ஆகையால் உயிர்க்கு அத்தகைய அறத்தை விட நன்மையானது வேறு யாது?.

சாலமன் பாப்பையா உரை
அறம், நான்கு பேர் முன் நமக்கு மேன்மையைத் தரும்; நல்ல செல்வத்தையும் கொடுக்கும். இத்தகைய அறத்தைக் காட்டிலும் மேன்மையானது நமக்கு உண்டா?.

யாரினும் காதலம்

குறள் 1314
யாரினும் காதலம் என்றேனா ஊடினாள்
யாரினும் யாரினும் என்று.
[காமத்துப்பால், கற்பியல், புலவி நுணுக்கம்]

பொருள்
யார் - யாவர்; காண்க:நத்தைச்சூரி.

இனும் - இன்னும், இருப்பினும்

யாரினும் - மற்றவர்கள் எல்லோரையும் விட

காதல் - அன்பு; காமவிச்சை; பத்தி; வேட்கை; ஆவல்; மகன்; சிற்றிலக்கியவகையுள்ஒன்று; கொல்லுதல்; தறித்தல்; ஆந்தைக்குரல்.

அம் - வினையின் விகுதி.
ஆதலால் காதல் + அம் -> அதிக காதல் என்று பொருள்

காதலம் - நாம் அதிக காதல் கொண்டு உள்ளோம்

என்று - எந்தநாள், எப்போது, என்றைக்கு; என்றுசொல்லி; ஓர்இடைச்சொல்; சூரியன்.

னோ - ஏன்? - எதற்கு, என்ன, என்னகாரணம், என்னை; இரக்கப்பொருளைத்தரும்இடைச்சொல்; தன்மையொருமைவிகுதி; பன்றி

என்றேனா - என்று அவளிடம் சொன்ன உடன்

ஊடினாள் - என்னுடன் ஊடினாள், ஊடல்
ஊடல் - ஊடுதல், தலைவன்தலைவியருள்உண்டாகும்பிணக்கு, பொய்ச்சினம்; பகைத்தல்; வெறுத்தல். பொய்க்கோபம் கொள்ளுதல், சிணுங்குதல், கருத்து வேறுபாட்டால் வரும் (சிறிய) பிணக்கு

யாரினும் - யார் உடன் காதல் கொண்டீர் முன்பு ?

யாரினும் - யார் உடன் காதல் கொண்டீர் முன்பு ?

என்று  - என்று என்னிடம் ஊடினாள்.

  
 


முழுப்பொருள்
மற்றவர்களை விட நம் காதலின் அளவு மிக அதிகம் என்று கணவன் மனைவியிடம் கூறினான். கணவன் மற்றவர்கள் காதல் என்று கூறியது மற்ற எல்லா கணவன் மனைவி மாறும் ஒருவர் மீது ஒருவர் கொண்ட காதலின் அளவை. ஆனால் மனைவியோ வேறு விதமாக புரிந்துக் கொண்டாள். அதாவது கணவன் இதற்கு முன்பு பல மகளிரை காதலித்ததாகவும், அவர்களிடம் கொண்ட காதலை விட தன் மேல் அதிகம் காதல் கொண்டதாக கணவன் சொல்கிறான் என்று. 

இது அவளுக்கு அதிர்ச்சியான ஒரு புதிய செய்தியாக கேட்க, யார் அவர்கள் ? யார் அவர்கள் ? யார் மீது நீங்கள் முன்னம் காதல் கொண்டீர் ? ஏன் என்னிடம் இத்தனை நாள் சொல்லவில்லை என்று அவன் மேல் கோவம் கொண்டாள். இந்த சச்சரவு ஊடலாக மாறியது. அவர்களுக்குள் பிணக்கு உண்டாயிற்று.


இந்த Post ஆசிரியரின் சொந்த பிரச்சனை :
கணவனுக்கு உண்மையில் அப்படி இல்லாத பொழுதே ஊடல போய் முடியுது. எனக்கு எங்க போய் முடியுமோ ஈஸ்வரா ? :) 

இருந்தாலும் திருவள்ளுவர் சொல்லி இருக்கார்


அந்த நம்பிக்கைல தான் நான் இருக்கேன் :) :)


பரிமேலழகர் உரை
இதுவும் அது. யாரினும் காதலம் என்றேனா - காமம் நுகர்தற்குரிய இருவராயினார் யாவரினும் யாம் மிக்க காதலையுடையேம் என்பது கருதி யாரினும் காதலம் என்றேனாக; யாரினும் யாரினும் என்று ஊடினாள் - நின் தோழி அது கருதாது, என்னாற் காதலிக்கப்பட்ட மகளிர் பலருள்ளும் நின்கண் காதலுடையேன் என்றேனாகக் கருதி, 'அம் மகளிர் யாரினும் என்கண் காதலுடையராயினீர்' என்று சொல்லிப் புலந்தாள்.

விளக்கம் (தலைமகள் கருத்திற்குத் தன்மைப் பன்பை உயர்ச்சிக்கண் வந்தது. 'யான் அன்பு மிகுதியாற் சொல்லியதனைக் கருத்து வேறுபடக் கொண்டதல்லது பிறிது காரணமில்லை,' என்பதாம்.)

மணக்குடவர் உரை
ஒருவனும் ஒருத்தியுமாகி அன்பினால் புணர்ந்தார் யாவரினும் யாம் காதலுடையே மென்று சொன்னேனாக, அதனை அவ்வாறு கொள்ளாது, நீர் அன்புபட்டார் பலருள்ளும் யாரினும் அன்புடையீ ரென்று சொல்லி ஊடினாள்.

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
(இதுவுமது)
யாரினும் காதலம் என்றேனா - காமவின்பம் நுகர்தற்குரிய இருவராகிய கணவன் மனைவியர் வேறு யாரினும் நாம் மிகுந்த காதலுடையோம் என்னும் பொருளில், யாரினுங் காதலம் என்று சொன்னேனாக, யாரினும் யாரினும் என்று ஊடினாள்- உன் தலைவி அப்பொருள் கொள்ளாது, என்னாற் காதலிக்கப்பட்ட மகளிர் பலருள்ளும் உன்பால் மிகுந்த காதலுடையேன் என்று நான் கூறியதாகக் கொண்டு, "யாரைவிட" என்று வினவிப் புலந்தாள்.

யான் அன்பு மிகுதியால் நல்ல பொருளிற் கூறியதைத் தீய பொருளில் தவறாக உணர்ந்து கொண்டதல்லது, வேறு கரணகமில்லை யென்பதாம். தலைமகள் கொண்ட பொருட்கு 'யார்' உயர்வுப்பன்மை.

மு.வ உரை
யாரையும் விட நாம் மிக்க காதல் கொண்டிருக்கிறோம் என்று சொன்னேனாக; ய‌ாரை விட...? யாரை விட..? என்று கேட்டு ஊடல் கொண்டாள்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
காதலர் எவரைக் காட்டிலும் நாம் மிகுந்த காதல் உடையவர்கள் என்றேன்; அதற்கு அவள் நான் பலரையும் காதலிப்பதாகவும், அவர்களுள் இவள்மீது அதிகக் காதல் உடையவன் என்று சொன்னதாகவும் எண்ணி, எவளைக் காட்டிலும் எவளைக் காட்டிலும் என் மீது காதல் உடையீர் என்று ஊடினாள்.

கற்றார்முன் கற்ற செலச்சொல்லி

குறள் 724
கற்றார்முன் கற்ற செலச்சொல்லித் தாம்கற்ற 
மிக்காருள் மிக்க கொளல்.

கற்றார்முன் - நூல்கள் பல கற்றவர்கள் இருக்கும் ஒரு அவை முன்; ஒருவர் பல துறைகளில் கற்றவராக இருக்கலாம்; பேசும் துறைக்கு சம்பந்தம் இல்லாமலே இருக்கலாம் ஆனால் கற்றவர் ஆவார். 

கற்ற - தாம் கற்றவை

செலச்சொல்லித் - செலுத்தல் 
செலுத்தல் - செல்¹(லு)-தல் 
-> To be effective; to have influence;பயனுறுதல். செல்வர்வாய்ச் சொற்செல்லும் (நாலடி,115). 
-> To last, endure, exist; நிலைத்திருத்தல்.செல்லாதவ் விலங்கை வேந்தர்க் கரசென (கம்பரா.இந்திரசித். 56)
எண்பொருளவாகச் செலச்சொல்லி -> Communicating your thoughts in language easy to be understood; சொல்ல வேண்டிய சிந்தனைகளை / கற்றவற்றை எளிமையாக மனதில் புரிந்துக்கொள்ளும் வகையில் சொல்லுதல்.

தாம்கற்ற - தாம் கற்றவை

மிக்காருள் - அதைவிட மிகுதியாக கற்றவரிடம்

மிக்க - மிகுதியாக கற்றவற்றை

கொளல் - அவர்க்ளின் மூலமாக கற்றுக்கொள்ள வேண்டும்.

  
 


முழுப்பொருள்
ஒருவர் ஒரு அவையில் பேசும் பொழுது அரிய வேண்டியவை சில:
1) அந்த அவையில் பலர் இருப்பர்
2) அவையில் இருப்போரில் பலர் தான் பேசும் தலைப்பில் தன்னை விட நன்கு கற்றோராக இருக்க கூடும்.
3) ஒரு வேளை தான் பேச கூடியவற்றில் அவையில் இருப்பவர்கள் நன்கு கற்றாராக இல்லாமல் இருக்கலாம். ஆனால் அவர்கள் அடிப்படையில் அவர்களது துறையில் நன்கு கற்றவர்களக இருக்க கூடும்.

ஆக அத்தகைய கற்றவர்களிடம், சான்றோர்களிடம், தான் கற்றவற்றை அவர்கள் மனதில் பதியும் படி, அவர் தான் சொல்லும் கருத்தை ஏற்கும் அளவிற்கு விளக்கி பேச வேண்டும்.

அதுமட்டும் இன்றி, தான் கற்றவற்றைவிட அதிகம் கற்றோர் அந்த அவையில் இருக்க கூடும். அப்படி அதிகம் கற்றவரிடம் தான் கல்லாதவற்றை கற்றுக்கொள்ள வேண்டும். அதாவது கற்றது கைமண் அளவு கல்லாதது உலகளவு என்பதை நினைவுகூற வேண்டும். ஒருவரால் எல்லாம் கற்க கூடாமையில் என்பதை உணந்து மற்றவரிடம் கற்க வேண்டும். (கேள்வி முயல் என்று ஒளவையாரும் கூறியுள்ளார் என்பது இங்கு நினைவு கூர்கிறேன்).

ஏனேனில் ஒரு அவையில் பேசுகையில் ஒருவர் நமக்கு தெரியாத ஒன்றை சொன்னால் நாம் அதை கேட்டு, அவதானித்து சரியாய் இருப்பின் ஏற்றுக்கொள்ளும் மனப்பான்மையை வைத்துக்கொள்ள வேண்டும். அது அவையிற்கு நல்லதும், தனி நபருக்கும் நல்லது. அவை இன்னும் செழுமையடையும்

நம்மை விட அதிகம் கற்றவர் ஒரு இடத்தில் இருந்தால் அங்கு வாதம் வர வாய்ப்பு உண்டு. அதுவும் அடுத்தவர் சொல்வதை நாம் காது கொடுத்து கேட்காவிட்டால் வாதம் வருவது நிச்சயம். அத்தகைய வீண் வாதம் இல்லையென்றால் அவை நன்றாக செல்லும். அதற்கு இருவரும் ஒருவரிடம் இருந்து மற்றொருவர் கற்க வேண்டும். அதற்கான தீர்வைத்தான் திருவள்ளுவர் இந்த குறளில் சொல்கிறார். 

உதாரணம்:
1) ஒரு மேலாண்மை வணிக நிர்வாக (MBA) படிப்பில் பல்துறைகளில் இருந்து மாணவர்கள் இருப்பர். அவர்கள் பொறியியல், மருத்துவம், வணிகம், போன்று பல்வேறு துறைகளில் இருந்து வந்து இருப்பர். அவர்கள் குழு குழுவாக சின்ன சின்ன திட்டங்கள் செய்வர்.  அப்படி செய்கையில் ஒரு பொறியியல் படித்து இருந்த மாணவர் வணிக பயின்ற மாணவரிடம் கற்றுக்கொள்ள வேண்டும்.

2) ஒரு நாட்டின் நிதியமைச்சர் ஒரு கருத்தரங்கில் பேசுகிறார். அவர் முன் பல துறைகளில் இருந்து அத்துறைகளில் இருந்து ஜாம்பவான்கள் வந்திருப்பர். ஆனால் நிதியமைச்சர் நிதி துறையில் மட்டுமே வல்லவராக இருப்பார். நிதியமைச்சர் மற்ற துறைகளின் ஜாம்பவான்கள் கூறும் ஆலோசனைகளை ஏற்க வேண்டும். அதன் படி செயல் பட வேண்டும்.

ஆத்திசூடி

ஞயம்பட உரை  பிறர் மகிழும்படி பேசு
கேள்வி முயல் கற்றவர் சொல்லும் நூற் பொருளை கேட்பதற்கு முயற்சி செய் 
எண் எழுத்து இகழேல் கணித அறிவியல், இலக்கியம் தூற்றாதே 
சான்றோர் இனத்து இரு அறிஞர்களின் குழுவிலே இரு 
சொற் சோர்வு படேல் பிறருடன் பேசும் பொழுது மறந்தும் குற்றமுண்டாகப் பேசாதே 
பிழைபடச் சொல்லேல்  குற்றம் உண்டாகும் படி எதையும் பேசாதே
பெரியாரைத் துணைக் கொள்  அறிவிலே சிறந்த பெரியோர்களை உனக்குத் துணையாகப் 
பேதைமை அகற்று அறியாமையை போக்கு 
மேன்மக்கள் சொல் கேள் நல்லொழுக்கம் உடைய பெரியோர் சொல்லைக் கேட்டு நட 
மொழிவது அற மொழி சொல்லப் படும் பொருளை சந்தேகம் நீங்கும் படி சொல் 
வாது முற்கூறேல் வலியச் சென்று யாரையும் விவாதங்களுக்குக் கூப்பிடக் கூடாது. 
வித்தை விரும்பு கலைகளை ஆசையோடு கற்றுக் கொள் / திறமை வளர்க்க தேவையான வற்றை கற்றுக் கொள்
வீடு பெற நில் முக்திக்கான வழியை அடைய முயற்சி செய்ய வேண்டும். 
ஓரம் சொல்லேல் ஒருதலைப் பட்சமாகக் பேசக் கூடாது



 



பரிமேலழகர் உரை
அவர்மனம் கொள்ளுமாற்றாற் சொல்லி; தாம் கற்ற மிக்க மிக்காருள் கொளல் - அவற்றின் மிக்க பொருள்களை அம்மிக்க கற்றாரிடத்து அறிந்து கொள்க. எல்லாம் ஒருவற்குக் கற்றல் கூடாமையின், 
விளக்கம் 
(வேறு வேறாய கல்வியுடையார் பலர் இருந்த அவைக்கண் தாம் கற்றவற்றை அவர்க்கு ஏற்பச் சொல்லுக; சொல்லவே, அவரும் அவையெல்லாம் சொல்லுவர் ஆகலான், ஏனைக் கற்க பெறாதன கேட்டறியலாம் என்பதாயிற்று. அதனால் அவனது ஒருசார் பயன் கூறப்பட்டது.) -



மணக்குடவர் உரை
தாம் கற்றதனைக் கற்றவர்முன்பு இசையச் சொல்லித் தாம் கற்றதினும் மிகக் கற்றார்மாட்டு அவர் மிகுதியாகக் கூறும் பொருளைக் கேட்டுக் கொள்ளுதல் அவையஞ்சாமையாவது. 

மு.வ உரை
கற்றவரின் முன் தான் கற்றவைகளை அவருடைய மனதில் பதியுமாறு சொல்லி, மிகுதியாகக் கற்றவரிடம் அம்மிகுதியான கல்வியைக் அறிந்து கொள்ள வேண்டும்.

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
கற்ற கற்றார்முன் செலச்சொல்லி-தாம் கற்றவற்றை அவையல்லாத வேறு நூல்களை அல்லது தம்மினுங் குறைவாகக் கற்றோரவைக்கண், அவர் மனத்திற் பதியுமாறு எடுத்துச் சொல்லி; தாம் கற்ற மிக்க மிக்காருள் கொளல்-தாம் கற்றவற்றினும் மிகுந்தவற்றைத் தம்மினும் மிகுதியாகக் கற்றவரிடத்து அறிந்து கொள்க.

'மிக்காருள் மிக்க கொளல்' என்பதனால், 'கற்றார் முன்' என்பதற்குத் தம்மினுங் குறைவாகக் கற்றோரவைக்கண் என்று பொருள் கூறப்பட்டது. 'மிக்க' என்றது, ஒரு துறைப்பட்ட உயர்ந்த பொருள்களையும் பிறதுறைப்பட்ட வேறு பொருள்களையுமாம். பல்துறைக் கல்வியுடையார் ஒரே அவையினராயும் வெவ்வேறு அவையினராயுமிருக்கலாம் வெவ்வேறு துறைக்கல்வி கற்றவர் ஒருவருக்கொருவர் இருதலைப் பரிமாற்றஞ் செய்து கொள்ளலாமென்பது, இக் குறட்கருத்து.

ஊடல் உணங்க விடுவாரோடு

குறள் 1310
ஊடல் உணங்க விடுவாரோடு என்நெஞ்சம்
கூடுவேம் என்பது அவா.
[காமத்துப்பால், கற்பியல், புலவி]

பொருள்
ஊடல் - ஊடுதல், தலைவன்தலைவியருள்உண்டாகும்பிணக்கு, பொய்ச்சினம்; பகைத்தல்; வெறுத்தல். பொய்க்கோபம் கொள்ளுதல், சிணுங்குதல், கருத்து வேறுபாட்டால் வரும் (சிறிய) பிணக்கு

உணங்க- உணங்கு-தல் - uṇaṅku-   5 v. intr. [K.oṇagu, M. uṇaṅṅu.] 1. To dry, as grain,vegetables or fish; உலர்தல் தினைவிளைத்தார் முற்றந்தினையுணங்கும் (தமிழ்நா. 154). 2. To become gaunt,as the body by fasting; to be emaciated; tobecome reduced; மெலிதல் ஊடலுணங்க விடுவாரோடு (குறள், 1310). 3. To be dejected in mind;to languish; சிந்தை வாடுதல் உணங்கிய சிந்தையீர்(கந்தபு. மோன. 21). 4. To shrink, shrivel; சுருங்குதல் உணங்கரும் புகழ் (காஞ்சிப்பு. நாட்டுப். 1). 5.To pine away, droop, become listless; செயலறுதல் உணங்கிடுங் கரணமென்னில் (சி. சி 4, 7).  

உணங்கல் - உலர்ந்தபொருள்; உலர்த்தியதவசம்; வற்றலிறைச்சி; உணவு; உலர்ந்தபூ.

உணங்கு - உலரு, வாடு, சுருங்கு, சிந்தைவாடு

விடுதல் - நீங்குதல்; நீக்குதல்; விலக்குதல்; பிரித்தல்; கைவிடுதல்; போகவிடுதல்; அனுப்புதல்; பந்தம்விடுதல்; நிறுத்துதல்; ஒழித்துவிடுதல்; முடித்தல்; வெளிவிடுதல்; செலுத்துதல்; எறிதல்; சொரிதல்; கொடுத்தல்; சொல்லுதல்; வெளிப்படக்கூறுதல்; விவரமாகக்கூறுதல்; இசைவளித்தல்; காட்டித்தருதல்; வெளிப்படுத்துதல்; பிரிதல்; புதிர்விள்ளுதல்; கட்டுஅவிழ்தல்; மலர்தல்; உண்டாக்குதல்; மிகுதல்; தங்குதல்; தவிர்தல்; பிளந்திருத்தல்; பலம்குறைதல்; அறுபடுதல்; விலகுதல்; துணைவினை; விடுதலை.

விடுவாரோடு - விடுவார் உடன்

என் - எந்தன்

நெஞ்சு - மனம்; இதயம்; மார்பு; நடு; திண்ணக்கம்; தொண்டை; துணிவு.

நெஞ்சம் - மனம்

கூடுவேம் - கூடல் கொள்ள முனைப்புடன் இருப்பது
கூடல் - மதுரை, சோலை, பொருந்துகை; புணர்தல்(புணர்ச்சி); நதியின் சங்கமுகம் (the mouth of a river), நதிகள் ஒன்றோடொன்று கூடும்இடம், ஆறுகள்கூடுமிடம்; தேடல்; தலைவனைப் பிரிந்ததலைவி அவன் வரும் நிமித்தமறியத் தரையில் சுழிக்கும் சுழிக்குறி:அடர்த்தியான தோப்பு.

என்பது - என்று என்பது

அவா - ஆசை, பேராசை, ஆசைப்பெருக்கம், எனக்கு இது வேண்டும் என்னும் எண்ணம்; பெருவிருப்பம்; இறங்குகை.

முழுப்பொருள்
என்னுடன் உனக்கு கருத்து வேறுபாடு இருந்த பொழுது அல்லது பொய்யாக என்னுடன் கோபம் கொண்டு என்னுடன் நீர் பிணக்கு கொண்டாய், சண்டைப் போட்டாய், பேசாமல் இருந்தாய், திட்டினாய், முகத்தை தூக்கி வைத்துக் கொண்டாய். அப்படி இருக்கையில் என் மனமும், நானும் வாடிப் போனோம். நீர் அப்போது என்னை வந்து சமாதானம் செய்யவில்லை.

ஆனால் என்னை அப்படி துயரில் ஆழ்த்தி வாட விட்டவரை என் (வெக்கம் கெட்ட மனசு) மனம் (வெறுக்க வேண்டும் அல்லவா ? ஆனால்) உன்னுடன் கூட வேண்டும், புணர்ச்சிக் கொள்ள வேண்டும், இன்புற வேண்டும் என்று நினைக்கிறது விரும்புகிறது. இதற்கு காரணம் உன்மேல் என் நெஞ்சம் கொண்ட ஆசை, விருப்பம், காதல் வேறேதும் இல்லை.

(முன்பு இந்த அதிகாரத்தில்

ஊடி யவரை உணராமை வாடிய 
வள்ளி முதலரிந் தற்று.

தன்னுடன் ஊடல் கொண்ட மனைவிக்கு அவள் ஊடலைத் தெளிவுபடுத்தி, அவளுடன் கூடாமல் போவது, முன்பே நீர் இல்லாமல் வாடிய கொடியை அடியோடு அறுத்தது போலாம்)

பரிமேலழகர் உரை
இதுவும் அது. ஊடல் உணங்க - தான் ஊடற்கண்ணே மெலியாநிற்கவும், விடுவாரொடு கூடுவேம் என்பது என் நெஞ்சம் அவா - விட்டிருக்க வல்லாரோடு கூடக்கடவேம் என்று என் நெஞ்சம் முயறற்கு ஏது தன் அவாவே; பிறிது இல்லை.
விளக்கம் 
(அன்பும் அருளும் இல்லாதவரை உடையர் என்றும் அவரோடு யாம் கூடுவம் என்றும் கருதி அதற்கு முயறல் அவாவுற்றார் செயலாகலின், 'கூடுவேம் என்பது அவா' என்றான். காரியம் காரணமாக உபசரிக்கப்பட்டது. 'இக் கூட்டம் முடியாது' என்பதாம்.)

மணக்குடவர் உரை
என் புலவியைச் சாகவிட்டிருக்க வல்லாரோடு என்னெஞ்சு, கூடுவேமென்று நினைக்கின்றது தன்னாசைப்பாட்டால். இத புலவி நீங்கவேண்டுமென்ற தோழிக்குத் தலைமகள் புலவி தீர்வாளாய்ச் சொல்லியது.

மு.வரதராசனார் உரை
ஊடல் கொண்ட‌போது உணர்த்தி மகிழ்விக்காமல் வாட விடுகின்றவரோடு என் நெஞ்சம் கூடியிருப்போம் என்று முயல்வதற்குக் காரணம் அதன் ஆசையே.

சாலமன் பாப்பையா உரை
ஊடி, என் நெஞ்சை வாட விட்டிருப்பவனோடும் கூடுவோம் என்று என் நெஞ்சம் முயல்வதற்குக் காரணம் ஆசையே.

உதாரணம்: ஊடல் கொண்டபோது உணர்த்தி மகிழ்விக்காமல் வாடவிடுகின்றவரோடு என் நெஞ்சம் கூடியிருப்போம் என்று முயல்வதற்குக் காரணம் அதன் ஆசையே.

ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
(புலவி நீங்கவேண்டுமென்ற தோழிக்குத் தலைமகள் புலவி தீர்வாளாய்ச் சொல்லியது.)

ஊடல் உணங்க விடுவாரோடு - ஊடல்கொண்ட போது உணர்த்தி மகிழ்விக்காமல் வாடவிடுகின்றவரோடு; என் நெஞ்சம் கூடுவேம் என்பது - என் உள்ளம் கூடியின்புறுவேம் என்று, கருதுகிறதற்குக் கரணியம்; அவா - அதன் ஆசையேயன்றி வேறன்று.

இதற்குப் பரிமேலழகருரை வருமாறு -

(உணர்ப்புவயின் வாராவூடற்கட்டலைமகன் தலைமகளோடு புலந்து சொல்லியது.)

ஊடல் உணங்க - தானூடற்கண்ணே மெலியா நிற்கவும்; விடுவாரோடு கூடுவேம் என்பது என்னெஞ்சம் அவா - விட்டிருக்க வல்லாரோடு கூடக்கடவேமென்று என்னெஞ்சம் முயறற்கேது தன்னவாவே பிறிதில்லை.

என்பதற்கேது என இருக்கவேண்டியது. 'என்பது' எனக் கருமகம் (காரியம்) கரணமாக (காரணமாக) ச்சார்த்திக் கூறப்பட்டது.

உதாரணம்: கவிமனம் (சுட்டியை சொடுக்கவும்)

திரைப்பாடல்கள்

1) பொன் மானே கோபம் ஏனோ (ஒரு கைதியின் டைரி)
2) என் கண்மணியே கண்மணியே (சின்ன வாத்தியார்)

3) அத்திக்காய் காய்  (பலே பாண்டியா) (பாடலின் அசைகள் பிரித்துப் பொருள்: தமிழ்ப்பாட்டு வலையத்தில் (சுட்டியை சொடுக்கவும்))

அத்திக்காய் காய் காய் ஆலங்காய் வெண்ணிலவே
இத்திக்காய் காயாதே என்னைப்போல் பெண்ணல்லவோ
நீ என்னைப்போல் பெண்ணல்லவோ

அத்திக்காய் காய் காய் ஆலங்காய் வெண்ணிலவே
இத்திக்காய் காயாதே என்னுயிரும் நீயல்லவோ
என்னுயிரும் நீயல்லவோ
(அத்திக்காய்..)

கன்னிக்காய் ஆசைக்காய் காதல்கொண்ட பாவைக்காய்
அங்கே காய் அவரைக்காய் மங்கை எந்தன் கோவைக் காய்
(கன்னிக்காய்..)
மாதுளங்காய் ஆனாலும் என்னுள்ளங்காய் ஆகுமோ
என்னை நீ காயாதே என்னுயிரும் நீயல்லவோ
இத்திக்காய் காயாதே என்னைப்போல் பெண்ணல்லவோ

இரவுக்காய் உறவுக்காய் எங்கும் இந்த ஏலக்காய்
நீயும் காய் நிதமும் காய் நேரில் நிற்கும் இவளைக்காய்
(இரவுக்காய்..)
உருவம் காய் ஆனாலும் பருவம் காய் ஆகுமோ
என்னை நீ காயாதே என்னுயிரும் நீயல்லவோ
(அத்திக்காய்..)

ஏலக்காய் வாசனைப்போல் எங்கள் உள்ளம் வாழக்காய்
ஜாதிக்காய் பெட்டகம் போல் தனிமை இன்பம் கனியக்காய்
(ஏழக்காய்..)
சொன்னதெல்லாம் விளங்காயோ தூதுவிளங்காய் வெண்ணிலா
என்னை நீ காயாதே என்னுயிரும் நீயல்லவோ
(அத்திக்காய்..)

உள்ளமெல்லாம் மிளகாயோ ஒவ்வொரு பேர்குரைக்காயோ
வெள்ளரிக்காய் பிளந்ததுப்போல் வெண்ணிலவே சிரித்தாயோ
(உள்ளதெல்லாம்..)
கோதை என்னை காயாதே கொற்றவரைக் காய் வெண்ணிலா
இருவரையும் காயாதே தனிமையிலேங்காய் வெண்ணிலா

படம்: பலே பாண்டியா
இசை: விஸ்வநாதன் - ராமமூர்த்தி
பாடியவர்கள்: ஜமுனாராணி, TM சௌந்தர்ராஜன், PB ஸ்ரீநிவாஸ், P சுசீலா
வரிகள்: கண்ணதாசன்

உடுப்பதூஉம் உண்பதூஉம் காணின்

குறள் 1079
உடுப்பதூஉம் உண்பதூஉம் காணின் பிறர்மேல் 
வடுக்காண வற்றாகும் கீழ்.
[பொருட்பால், குடியியல், கயமை]

பொருள்
உடுத்தல் - uṭu-   11 v. tr. [K. M. uḍu.] 1.To put on, as clothes; ஆடைமுதலியன தரித்தல் பட்டுந்துகிலு முடுத்து (நாலடி, 264). 2. To surround,encircle; சூழ்தல் அருங்குறும்புடுத்த கானப்பேரெயில்(புறநா. 21).  

உடுப்பதூஉம் - நல்ல உடைகள் அணிவது; செல்வத்தால் பட்டும் துகிலும் உடுத்தலையும் 

உண்ணுதல் - உணவுஉட்கொள்ளுதல்; பொருந்துதல் நுகருதல்; அனுபவித்தல் இசைவாதல்

உண்பதூஉம் - நன்றாக உண்ணுவது; பாலோடு அடிசில் உண்டலையும்

காணுதல் - அறிதல்; காண்டல்; சந்தித்தல்; செய்தல்; வணங்குதல்.
காணின் - அடுத்தவர் மேல் பார்த்தால்

பிறர் - அயலார்
பிறர்மேல் - அடுத்தவர் மேல்

வடுக்காண - வடு + காண
வடு - தழும்பு, மாம்பிஞ்சு; இளங்காய்; உடல்மச்சம்; உளியாற்செதுக்கினஉரு; புண்வாய்; குற்றம்; பழி; கேடு; கருமணல்; செம்பு; வாள்; வண்டு; பிரமசாரி; இளைஞன்; வைரவன்; புத்திசாலிப்பையன்; மலைப்பிளப்பு (மலையில்உள்ளவிடர் - Cleft in hills), கது, கமர் (a fissure), சிதைவு,

காணுதல் - அறிதல்; காண்டல்; சந்தித்தல்; செய்தல்; வணங்குதல்.
காண - கண்டுப் பிடிக்க

வற்றாகும் - வற்று + ஆகும் 
வற்று - வாடுதல், மெலிதல், பயனற்றுப்போதல், ஒருசாரியை, உலர்

கீழ் - கீழ்மையான குணம்

முழுப்பொருள்
ஒருவர் நன்றாக உடுத்தி இருந்தாலோ, அல்லது அவர் நன்றாக மகிழ்ச்சியாக சாப்பிட்டாலோ அதை கண்டு அவர் மீது பொறாமை கொள்வார் பிறர் சிலர். ஒருவர் செய்யும் தொழிலாலும் உழைப்பாலும் உயர்ந்து நிற்பர், மேலானவர்கள். ஆனால் பொறாமையால், அவர்கள் அருகில் உள்ள, பிறர் காழ்ப்புணர்ச்சியுடன் அவர்கள் மீது குற்றம் கண்டுப்பிடிக்க முற்பட்டு அடுத்தவரின் உழைப்பை மெலிதாக்குவர். அத்தகையோரின் செயல் அவர் கீழ்மையானவர், கயவர் என்று உணர்த்தும் என்று சொல்கிறார் திருவள்ளுவர்.

இங்கே நான் காண்பது ஒன்று. ஏன் உண்பது, உடுப்பது பற்றி திருவள்ளுவர் சொல்கிறார் ? சிரிப்பது என்று கூட சொல்லலாம் அல்லவா ? எளிமையானவர் கூட இன்புற்று சிரிப்பார். ஆனால் ஒரு நல்ல உடை உடுத்தினாலோ அல்லது நன்றாக உண்டாலோ அவர் செல்வந்தராக இருப்பர்.

பிறர் செல்வத்தின் மீது பொறாமைபடும் கீழ்மையானவர் கயவர் இருந்து விலகி இருப்பதே சிறந்தது. (அவசொற்கள் பற்றி நேராகவோ மறைமுகமாகவோ கேட்க நேரிட்டால், பின்பு அவர்களிடம் இருந்து விலகி இருப்பதே சிறந்தது). அது மட்டும் இன்றி அத்தகைய கயவர்கள் (பொதுவாக யார்) கூறும் அவசொற்களை ஆராயாமல் எடுத்துக்கொள்ள கூடாது.

இதனை வயத்து எரிச்சல் என்றும் சொல்வார்கள்

ஆத்திசூடி
கீழ்மை அகற்று.
சித்திரம் பேசேல்.
பிழைபடச் சொல்லேல்.
பழிப்பன பகரேல்.
ஓரம் சொல்லேல்.

பரிமேலழகர் உரை
உடுப்பதூஉம் உண்பதூஉம் கீழ் காணின் - பிறர் செல்வத்தால் பட்டும் துகிலும் உடுத்தலையும் பாலோடு அடிசில் உண்டலையும் கீழாயினான் காணுமாயின்; பிறர்மேல்வடுக்காணவற்றாகும் - அவற்றைப் பொறாது அவர்மாட்டு வடுவில்லையாகவும் உண்டாக்கவல்லனாம். 

விளக்கம் 
(உடுப்பது உண்பது என்பன ஈண்டு அவ்வத்தொழில் மேல் நின்றன; அவற்றால், பூண்டல் ஊர்தல் முதலிய பிற தொழில்களும் கொள்ளப்படும். அவற்றைக் கண்ட துணையானே பொறாமை யெய்தலின் 'காணின்' என்றும், கேட்டார் இது கூடும் என்று இயையப்படைத்தல் அரிது ஆகலின் 'வற்றாகும்' என்றும் கூறினார். இதனால், பிறர் செல்வம் பொறாமை கூறப்பட்டது.) 

மணக்குடவர் உரை
பிறர் உடுப்பதனையும் உண்பதனையும் காண்பாராயின், அவர்மாட்டு உள்ள குற்றங்களை ஆராயவல்லாராவர் கயவர். இஃது அழுக்காறுடையா ரென்றது. 

மு.வரதராசனார் உரை
கீழ் மகன் பிறர் உடுப்பதையும், உண்பதையும் கண்டால் அவர் மேல் பொறாமை கொண்டு, வேண்டும் என்றே குற்றம் காண வல்லவனாவான்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
பிறர் நன்கு உடுத்த, உண்ணக் கண்டால், அவர்மீத குற்றம் காணும் ஆற்றலை உடையவர் கயவர்.

இலக்கணக் குறிப்பு (நன்றி: தமிழ்ப் பேப்பர்)
இந்தப் பாடலில் ‘உடுப்பதூஉம்’ என்ற சொல்லுக்குப் பதிலாக ‘உடுப்பதும்’ என்றுமட்டும் எழுதியிருந்தாலோ, ‘உண்பதூஉம்’ என்பதற்குப் பதிலாக ‘உண்பதும்’ என்று எழுதியிருந்தாலோ வெண்பா இலக்கணம் கெட்டுப்போகாது. அப்போதும் அது வெண்பாதான்.

ஆனால், வள்ளுவர் அதனை மேலும் இனிமையாக ஒலிக்கச் செய்வதற்காக, அளபெடையைப் பயன்படுத்துகிறார். நீங்களே சொல்லிப் பார்த்தால் தெரியும் ‘உடுப்பதும் உண்பதும்’ என்பதைவிட, ‘உடுப்பதூஉம் உண்பதூஉம்’ என்பது காதுக்கு அதிகக் குளிர்ச்சியாக ஒலிக்கிறது. பாயசத்துக்கு முந்திரிப்பருப்புபோல!

இப்படி இலக்கணத்துக்காக அன்றி, மரபுக் கவிதையின் இசைக் கட்டுப்பாடுகளுக்காக அன்றி, இன்னிசைக்காக அளபெடுப்பதால் இதன் பெயர் ‘இன்னிசை அளபெடை’

வசையிலா வண்பயன் குன்றும்

குறள் 239
வசையிலா வண்பயன் குன்றும் இசையிலா 
யாக்கை பொறுத்த நிலம்
[அறத்துப்பால், இல்லறவியல், புகழ்]

பொருள்
வசை - நிந்தை; பழிப்பு; இகழ்ச்சி; வசைகூறும்பாடல்; குற்றம்; அகப்பை; மலட்டுப்பசு; பசு; பெண்யானை; கணவனுடன்பிறந்தாள்; பெண்; மகள்; நிணம்; மனைவி.

இலா - இல்லாமல்

வண் - வண்மை - வளப்பம்; ஈகை; குணம்; வாய்மை; வலிமை; அழகு; புகழ்; வாகைமரம்.

பயன் - பலன்; வினைப்பயன்; சொற்பொருள்; செல்வம்; பழம்; அகலம்; சாறு; 
பால்; வாவி; அமுதம்; நீர்.

குன்றும் - குன்றுதல் - kuṉṟu-   5 v. intr. cf. kṣud.[K. kundu.] 1. To decrease, diminish, becomereduced; குறைதல் 2. To be ruined; அழிவடைதல். குன்றாமுதுகுன்றுடையான் (சிவப். பிரபந். பிக்ஷாட.2). 3. To fall from high position; நிலைகெடுதல் குன்றினனையாருங் குன்றுவர் (குறள், 965). 4. (Gram.)To be omitted, as a letter; எழுத்துக்கெடுதல்.(தொல். எழுத். 109.) 5. [T. kundu.] To droop,languish; to be dispirited; வாடுதல் அவன் துயரத்தால் மனங்குன்றினான். 6. To become stunted; tobe arrested in growth; வளர்ச்சியறுதல். சிறுகன்றுகளின் முதுகிற் கையைவைத்தாற் குன்றிவிடும்.  

இசை - இசைவு; பொன் ஊதியம் ஓசை சொல் புகழ் இசைப்பாட்டு நரம்பிற்பிறக்கும்ஓசை; இனிமை ஏந்திசை தூங்கிசை, ஒழுகிசை சீர் சுரம் வண்மை திசை

இலா  - இல்லாமல்

யாக்கை - கட்டுகை; உடம்பு.

பொறுத்த - பொறுத்தல் - தாங்குதல்; சகித்தல்; சுமத்தல்; அணிதல்; இளக்காரம்கொடுத்தல்; மன்னித்தல்; உத்தரவாதமாதல்; தாமதித்தல்; உவமையாகப்பெறுதல்; சாந்தமாயிருத்தல்.

நிலம் - தரை; மண்; பூமி; இடம்; வயல்; பதவி; நிலத்திலுள்ளார்; எழுத்துஅசைசீர்களாகியஇசைப்பாட்டின்தானம்; விடயம்; மேன்மாடம்; கள்ளிவகை.

முழுப்பொருள்
எந்த குறையும் இல்லாமல் வளமான, அதிக விளைச்சலை கொடுக்கும் நிலம் கூட, எப் புகழும் இல்லாமல் (அல்லது புகழுக்கு உரிய செயல்களை செய்யாமல்) வாழும் மனிதர்களின் உடலை தாங்கும் பொழுது வழமை குன்றி போகும்.

புகழை விரும்பாத மனம் தான் உண்டோ ? பெரும் செல்வந்தர்கள், பெரும் நிறுவனத்தின் முதலாளிகள் கூட, ஒரு நிலைக்கு அப்பால், பணத்தை விட புகழை நாடுவதை நாம் காணக் கூடும். அப் புகழானது  பணத்தின் மூலமோ அல்லது அவர்களின் வெற்றிகளின் மூலமாக மட்டும்  இல்லாமல், அந்நிலை அடைய அவர்கள் செய்த/செய்யும்  செயல்களின்  மூலமாக வந்தடையும் .

எப் புகழும் அடையாமல், அடைவதற்கு எந்த  எடுக்காமல் வாழும் மனிதர்களால், பூமிக்கு பாரமும், அழகாக எடுத்து உரைக்கிறது இக்குறள் .

வ.உ.சிதம்பரனார் உரை
பொருள்: இசை இ(ல்)லா(த) யாக்கை பொறுத்த நிலம் - புகழ் இல்லாத உடம்பைத் தாங்கிய நிலத்தின்கண், வசை இ(ல்)லா(த) வண் பயன் குன்றும் - வசையில்லாத வளப்பமான விளைவு குறையும்.

அகலம்: இல்லாத என்பது இரண்டிடத்தும் லகர வொற்றும் ஈறும் கெட்டு நின்றன. நச்சர் பாடம் ‘வண்பயம்’.

கருத்து: புகழ் செய்யாதான் நாட்டில் விளைவு குன்றும்.

பரிமேலழகர் உரை
இசைஇலா யாக்கை பொறுத்த நிலம் - புகழ் இல்லாத உடம்பைச் சுமந்த நிலம் , வசை இலா வண்பயன் குன்றும் - பழிப்பு இல்லாத வளப்பத்தை உடைய விளையுள் குன்றும். ( உயிர் உண்டாயினும் அதனால் பயன் கொள்ளாமையின் யாக்கை எனவும் அது நிலத்திற்குப் பொறையாகலின் 'பொறுத்த' எனவும் கூறினார். விளையுள் குன்றுதற்கேது, பாவ யாக்கையைப் பொறுக்கின்ற வெறுப்பு. 'குன்றும்' என இடத்து நிகழ்பொருளின் தொழில் இடத்தின்மேல் நின்றது. இவை நான்கு பாட்டானும் புகழ் இல்லாதாரது தாழ்வு கூறப்பட்டது.).

மணக்குடவர் உரை
புகழில்லாத வுடம்பைப் பொறுத்த நிலம் பழியற்ற நல்விளைவு குறையும். இது புகழில்லாதா னிருந்தவிடம் விளைவு குன்றுமென்றது.

மு.வரதராசனார் உரை
புகழ் பெறாமல் வாழ்வைக் கழித்தவருடைய உடம்பைச் சுமந்த நிலம், வசையற்ற வளமான பயனாகிய விளைவு இல்லாமல் குன்றிவிடும்

சாலமன் பாப்பையா உரை
புகழ் இல்லாத உடம்பைச் சுமந்த பூமி, தன் வளம் மிக்க விளைச்சலில் குறைவு படும்.

விண்இன்று பொய்ப்பின்

குறள் 13
விண்இன்று பொய்ப்பின் விரிநீர் வியனுலகத்து
உள்நின்று உடற்றும் பசி.
[அறத்துப்பால், பாயிரவியல், வான்சிறப்பு]

பொருள்
விண் - வானம்; மேலுலகம்; மேகம்; காற்றாடிப்பட்டத்தின்ஒருகருவி.

இன்று - இல்லை; இந்தநாள்; ஓரசைச்சொல்

பொய்த்தல் - பொய்யாதல்; தவறுதல்; பின்வாங்குதல்; கெடுதல்; பொய்யாய்ப்பேசுதல்; வஞ்சித்தல்

பொய்ப்பின் - ஏமாற்றினால் (மழை பெய்யவில்லை)

விரி - விரிந்தஅளவு; விரித்தல்; பொதியெருதின்மேலிடுஞ்சேணம்; திரை; விரியன்பாம்பு; காட்டுப்புன்னை; விரிக்கும்கம்பளம்முதலியன.

நீர் - தண்ணீர்; கடல்; இரசம்; பனிநீர்; உடல்இரத்தம்; பித்தநீர்முதலியநீர்மப்பொருள்; பூராடநாள்; பூரட்டாதிநாள்; ஈரம்; மணியின்ஒளி; குணம்; நிலை.

விரிநீர் - பரந்த நீர் பரப்பு -> கடல் நீர்; [உதாரணம் -> வங்காள விரிகுடா]

வியனுலகத்து - வியன் + உலகத்து
வியன் வானம்; பெருமை; சிறப்பு; வியப்பு; அகலம்; எண்ணின்ஒற்றை.

உலகம் உலகு, உலகப்பொது, பூமி நிலப்பகுதி; உலகுயிர்கள்; திக்கு மக்கள்தொகுதி; உலகிலுள்ளஉயர்ந்தோர்ஒழுக்கம்; உயர்ந்தோர் உயர்குணம்; வானம்

வியனுலகம் - தேவலோகம், விரிந்து பரந்த பெரிய உலகம், பரந்தஉலகம்

உள் - உள்ளிடம்; உள்ளம்; மனம்; இடம்; மறை; மனவெழுச்சி; ஒருகுறிப்புவினைப்பகுதி; தொழிற்பெயர்விகுதி; ஏழாமவேற்றுமைஉருபு; உள்ளான்என்னும்பறவை.

நின்று - நில், எப்பொழுதும்; ஐந்தாம் வேற்றுமைப் பொருள்படவரும் ஒர்இடைச்சொல்.

உள்நின்று - உள்ளே நின்று

உடற்றுதல் - வருத்துதல்; சினமூட்டுதல்; போரிடுதல்; கெடுத்தல் செலுத்துதல்
உடற்றும் - வருத்தும்

உடற்று - வருத்துதல் உண்ணின்றுடற்றும் பசி (குறள், 13), 
        - சினமூட்டுதல். நின்னுடற்றியோர் நாடே (புறநா. 4). 
        - மூண்டுநடத்துதல். அமருடற்றினான் (பாரத.இராச. 50 ( To push on vigorously, as a campaignin war; )
        - போரிடுதல்
        - கெடுத்தல். ஒல்லுங் கரும முடற்றுபவர் (குறள், 818).

பசி - உணவுவேட்கை; வறுமை; தீ (பசியாறிப் போயிற்று - ஆறி என்ற வார்த்தை தீயினை ஆற்றுவதற்கோ ?))

 


 

  



முழுப்பொருள்
விண்இன்று பொய்ப்பின்
மழைத்தான் உணவு விளைவதற்கு மிக முக்கியமான தேவை. அம்மழையே உணவாகிறது என்று சொன்னால் மிகையல்ல.  மழைத் தான் மற்ற உயிரினங்களுக்கு ஆதரமாகவும் விளங்குகிறது. காடுகள் மழையை நம்பியே உள்ளன. காடுகள் மழையை செகரித்து, மலைகள் ஊறி மண் வளம் பெருகும். பின்பு சுனை, ஆறு என்ன மக்களுக்கு தண்ணீராய் வரும். 

அத்தகைய மழை நேரத்திற்கு வரவில்லை என்றால், ஏமாற்றினால் உயிரினங்கள் உணவில்லாமல் வருந்தும். 

விரிநீர் வியனுலகத்து உள்நின்று” என்று உலகத்தின் பரப்பளவை பெரிதாக பேசினாலும், அதைவிட மிக பெரிய நீர்ப் பரப்பான கடலின் நடுவில் இருந்தும் அந்த தண்ணீரை உணவு உற்பத்திச் செய்யப் பயன்படுத்திக் கொள்ள முடியுமா ? ஒருவேளை முடிந்தாலும் எப்படி காடுகளுக்கு அந்த தண்ணீரை கொண்டு செல்வது ? அத்தனை காடுகளுக்கும் அவ்வளவு தண்ணீர் காடு முழுக்க பாய்ச்ச முடியுமா ? சில தாவரங்கள் மண்ணில் வளராமல் மரங்களில் வளரும். அந்த உயிரினங்களுக்கு எப்படி தண்ணீர் கொண்டு செல்ல முடியும் ? ஆனால் அது மழையால் மட்டுமே முடியும். 

ஆனால் இயற்கையில் மேகம் கடலில் இருக்கும் தண்ணீரை முகந்து, பின்பு, மழையாக பொழிகிறது. அத்தகைய கடலை நாம் மாசு செய்யக் கூடாது

உடற்றும் பசி
பசி என்ற சொல்லின் பொருள் உணவுவேட்கை, வறுமை, தீ. உடற்று என்ற சொல்லின் பொருள் வருத்துதல், போரிடுதல். 

ஆக பசியினால் (மழையில்லாமல் உருவாக்கப் பட்ட உணவு பஞ்சத்தால்) மக்கள் வாடுவர் என்று எளிமையாக கூறலாம்.

ஆனால் பசி என்றென்பதற்கு தீ என்றும் பொருள். ஆகையால் அத்தகைய தீ எல்லா உயிரினங்களையும் அழித்து விடும். 

மற்றுமொரு கோணத்தில் பார்த்தால், தண்ணீர் இல்லாமல் உணவு இல்லை. உணவு இல்லை என்றால் பசி உருவாகும். ஆக தண்ணீருக்காக எல்லொரும் சண்டைக்கு முற்படுவர். ஆக தண்ணீருக்காக போர் நடக்கும். இதுவே அடுத்த மூன்றாம் உலகப் போரின் (நான் வைரமுத்துவின் மூ.உ.போ’வை இன்னும் படிக்க வில்லை) ஆதார நோக்காக இருக்கும் என்று புவியியல் வல்லுனர்களால் சொல்லப் படுகிறது. இதனை அய்யன் திருவள்ளுவர் அன்றே சொல்லி இருக்கிறார். 

இதனால் தான் மற்றுமொரு குறளில் நீர், மண், மலை, காடு, ஒரு நாட்டிற்கு எவ்வளவு பெரிய அரண் என்று திருவள்ளுவர் பாடியுள்ளார்.

காடும் உடைய தரண் (குறள் 742 அரண்)

மேலும்: அஷோக்

ஒப்புமை
“..............வானம்
துளிமாறு பொழுதினில் உலகம் போலும்” (கலி.25:27-8)
“வறந்தெற மாற்றிய வானமும் போலும்’ (கலி 146:14)
“மன்னுயிர் மடிந்த மழைமா றாமையம்” (அகநா 31:4)
“மாரிவளம் பொய்ப்பின் ஊர்க்கின்னா” 
“புயல்மறந்து மீன்சனிபுக் கூன்சலிக்கும் காலம்” (சம்பந்தர்.கழுமலம் 3)

மேலும்: குறள் திறன்



மழையும் சங்க தமிழும்
வழக்கமாக மன்னர்களைப் புகழும் போது மாரிபோல் வாரி வழங்குவான் என்பார்கள்.. ஆனால் இங்கே ஒருவர் தம் மன்னனைப் போல (சோழன்) மழை கருணையுடன் வாரி வழங்குகிறது என்கிறார்.(சிலப்பதிகாரம்)

மாமழை போற்றுதும் மாமழை போற்றுதும் 
நாமநீர் வேலி உலகிற்கு அவன்அளிபோல் 
மேல்நின்று தான்சுரத்த லான் 
                                 (சிலப்பதிகாரம்:1: 1-9 இளங்கோவடிவகள்)

முன்னிக் கடலைச் சுருக்கி யெழுந்துடையாள்
என்னத் திகழ்ந்தெம்மை ஆளுடையாள் இட்டிடையின்
மின்னிப் பொலிந்தெம் பிராட்டி திருவடிமேற்
பொன்னஞ் சிலம்பிற் சிலம்பித் திருப்புருவம்
என்னச் சிலைகுலவி நந்தம்மை ஆளுடையாள்
தன்னிற் பிரிவிலா எங்கோமான் அன்பர்க்கு
முன்னி அவணமக்கு முன்சுரக்கும் இன்னருளே
என்னப் பொழியாய் மழையேலோ ரெம்பாவாய்.  ——– [ 16 /20 ]
                                (திருவெம்பாவை பாடல் -16 [மாணிக்கவாசகர்])

பரிமேலழகர் உரை 
விண் இன்று பொய்ப்பின் மழை வேண்டுங்காலத்துப் பெய்யாது பொய்க்கும் ஆயின்; விரி நீர் வியன் உலகத்துள் கடலால் சூழப்பட்ட அகன்ற உலகத்தின்கண்; நின்று உடற்றும் பசி-நிலை பெற்று உயிர்களை வருத்தும் பசி. 
விளக்கம் 
(கடலுடைத்தாயினும் அதனால் பயன் இல்லை யென்பார், 'விரி நீர் வியன் உலகத்து' என்றார். உணவு இன்மையின், பசியான் உயிர்கள் இறக்கும் என்பதாம்.)

மணக்குடவர் உரை
வானமானது நிலைநிற்கப் பொய்க்குமாயின், விரிந்த நீரினையுடைய அகன்ற வுலகத்திடத்தே பசியானது நின்று வருத்தாநிற்கும், எல்லாவுயிர்களையும். பொய்த்தல்- தன்றொழில் மறுத்தல். இது பசி என்று பொதுப்படக் கூறியவதனான் மக்களும் விலங்கும் பொருளுங் காமமுந் துய்க்கலாற்றாது துன்ப முறுமென்று கூறிற்று.

மு.வ உரை
மழை பெய்யாமல் பொய்படுமானால், கடல் சூழ்ந்த அகன்ற உலகமாக இருந்தும் பசி உள்ளே நிலைத்து நின்று உயிர்களை வருத்தும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
உரிய காலத்தே மழை பெய்யாது பொய்க்குமானால், கடல் சூழ்ந்த இப்பேருலகத்தில் வாழும் உயிர்களைப் பசி வருத்தும்.

நன்றி: ராமநாதன் [Star Vijay: தமிழ்ப் பேச்சு எங்கள் மூச்சு]
உணவெல்லாம் விளைவித்து உணவாகும் மழையே உனைத்தடுக்க வழி செய்தால் மனித இனம் இல்லையே.

கார் இன்றே நீர் இல்லை
நீர் இன்றே ஊர் இல்லை
ஊர் இன்றே ஏர் இல்லை
ஏர் இன்றே சோறு இல்லை தமிழா

வாரி மணலை அள்ளிடுவோம்
வனப்புடை மரங்களை வெட்டிடுவோம்
கார்பனை வானில் நிறைத்திடுவோம்
கடலினில் அழுக்குகள் சேர்த்திடுவோம்
மாரியை பின்னர் வைதிடுவோம்
மழையின் கடவுளை சபித்திடுவோம்
சீரிய வேள்விகள் செய்திடுவோம்
சிந்திப்பதையும் மறந்து விட்டோம்!

 

 

தேவையான நேரத்திலெ நல்ல மழை பெஞ்சா… தென்மேற்குப் பருவக்காற்று தேனிப்பக்கம்….என்று ஜாலியா பாடலாம். அப்படி மழை தவறினா..இன்னா பண்றது??? சுத்தி கடல் பாத்து..எங்கே நிம்மதி? எங்கே நிம்மதி பாட வேண்டியது தான்.

நனவினால் கண்டதூஉம்

குறள் 1215
நனவினால் கண்டதூஉம் ஆங்கே கனவுந்தான் 
கண்ட பொழுதே இனிது.
[காமத்துப்பால், கற்பியல், கனவுநிலையுரைத்தல்]

பொருள்
நனவினால் - நனவு -> மெய்ம்மை; விழிப்பு; நினைவு; களன்; களம், போர்க்களம்; தேற்றம்; அகலம்.

காணுதல் - அறிதல்; காண்டல்; சந்தித்தல்; செய்தல்; வணங்குதல்

கண்டதூஉம்  - கண்டது  ; காண்பது

ஆங்கே  - அதைப் போன்றே; அங்கே

கனவு - கனா; உறக்கம்; மயக்கம்.

தான் - படர்க்கைஒருமைப்பெயர்; தேற்றச்சொல்; அசைச்சொல்; முழுப்புடைவை; குழம்பில்போடப்படும்காய்கறித்துண்டம்; 'அதுவின்றிஇஃதுஒன்று'என்றுபொருள்படுவதோர்இடைச்சொல்.

கனவுந்தான் - கனவிலும்; கனா; சொப்பனம்; உறக்கம்; மயக்கம்.

காணுதல் - அறிதல்; காண்டல்; சந்தித்தல்; செய்தல்; வணங்குதல்

பொழுது - காலம்; தக்கசமயம்; வாழ்நாள்; கணம்; சிறுபொழுதுபெரும்பொழுதுகள்; சூரியன்.

கண்ட பொழுதே - கண்ட தருணம் (மட்டும்)

இனிது - இன்பந்தருவது; நன்மையானது; நன்றாக

(அதிகாரம்: கனவுநிலையுரைத்தல், v. noun. The relation of dreams)

முழுப்பொருள்
விழிப்புடன் இருக்கும் பொழுது நனவில் காதலரை / காதலியை கண்ட பொழுது கொண்ட இன்பத்தைப் போன்றே அவரை / அவளை கனவில் காணும் பொழுதும் கொண்டேன். 

ஆக அவர் / அவள் நனவில் வந்தாளும் இன்பம் பயக்கிறான் / பயக்கிறாள், கனவில் வந்தாளும் இன்பம் பயக்கிறான் / பயக்கிறாள். 

இங்கு முதலில் நனவு சொல்ல படுகிறது. ஆதலால் முன்பு நனவில் கண்டால் இன்பம் பயக்கியதாவும், ஆனால் இன்றைய நாட்களில் கனவில் கண்டாலும் அதே அளவு இன்பம் பயக்கிறது என்று.

இதனை இன்னொரு கோணத்திலும் பார்க்கலாம். அவரை நனவிலும் கனவிலும் காணும் பொழுது மட்டும் நான் இன்பமாக இருக்கிறேன் மற்ற நேரங்களில் இன்பமாக இல்லை என்று. 

உதாரணம்
நான் ஒரு பெண்ணில் காதல் கொண்டிருக்கையில் அவளை சந்திக்கும் பொழுது, அவளுடன் பேசும் பொழுது அவ்வளவு மகிழ்ச்சியாக இருப்பேன். ஆனால் அவளை சந்திக்காத நாட்களில் சில நாள் கனவில் அவள் வந்தாள் அந்த கனவில் அவ்வளவு மகிழ்ச்சியாக இருந்திருக்கிறேன். அப்படி சில நாட்கள் கனவில் இருந்து கலைந்து நனவிற்கு வந்து அக்கனவினை மீட்டெடுத்து இன்புற்று இருக்கிறேன். :)

பரிமேலழகர் உரை
இதுவும் அது. நனவினான் கண்டதூஉம் இனிது ஆங்கே- முன் நனவின்கண் அவரைக் கண்டு நுகர்ந்த இன்பந்தானும் இனிதாயிற்று; அப்பொழுதே, கனவும் தான் கண்டபொழுது இனிது - இன்று கனவின்கண் கண்டு நுகர்ந்த இன்பமும் அக் கண்டபொழுதே இனிதாயிற்று. அதனான் எனக்கு இரண்டும் ஒத்தன. 

விளக்கம் ('இனிது' என்பது முன்னும் கூட்டப்பட்டது. கனவு - ஆகுபெயர். 'முன்னும் யான் பெற்றது இவ்வளவே; இன்னும் அது கொண்டு ஆற்றுவல்' என்பதாம்.) 

மணக்குடவர் உரை
நனவின்கண் கண்டு நுகர்ந்த இன்பமும் அப்பொழுதைக்கு இன்பமாம்; அதுபோலக் கனவின்கண் கண்டு நுகர்ந்த இன்பமும் கண்ட அப்பொழுதைக்கு இன்பமாம். இது கனவிற் புணர்ச்சி இன்பம் தருமோவென்ற தோழிக்குத் தலைமகள் கூறியது.

மு.வ உரை
முன்பு நனவில் கண்ட இன்பமும் அப்பொழுது மட்டும் இனிதாயிற்று; இப்‌பொழுது காணும் கனவும் கண்ட பொழுது மட்டுமே இன்பமாக உள்ளது.

சாலமன் பாப்பையா உரை
முன்பு அவரை நேரில் கண்டு அனுபவித்ததும் சரி, இப்போது கனவில் அவரைக் கண்டு அனுபவிப்பதும் இரண்டுமே எனக்கு இன்பந்தான்.

நன்றி: ஆத்தீகம்
எதுத்தாப்புல அவன் வர்றப்ப, அவனைப் பாக்கறப்ப, அவனோட பளகறப்ப, கிடைக்கற சந்தோசம் அந்த நேரத்துக்கு மட்டுமே இருக்கு. அவன் போனப்பறந்தான் அவன் சொன்னதுல்லாம் மனசுல வந்து கஸ்டத்தைக் குடுக்குதே!

அதேபோல, கனவுல அவன் வர்றதும், பளகறதும் அந்தக் கனவு இருக்கற வரைக்குந்தான் இன்பமா இருக்கு. முளிச்சவொடனே, நெசம் புரியறதால, மறுபடியும் தொல்லைதான்! துக்கந்தான்! 

இதைத்தான் சொல்றாரு ஐயன் தெளிவா இதுல. ரெண்டு பேருக்கும் ஒத்துப் போவலைன்னா, அல்லாமே கொஞ்ச நேரத்துக்குத்தான் இன்பமா இருக்கும். அது பூடுச்சுன்னா, அப்பால ரோதனைதான்! 

வருகிற வரை புரிவதில்லை
காதலென்று!
கலைகிற வரை தெரிவதில்லை
அதுவும் கனவென்று!

நன்றி: ரிஷ்வன்
காதலரை
நேரில் கண்ட பொழுது
பேரின்பம் பெற்றதைப் போலவே
காணும் கனவிலும் இன்பத்தை
வாரி வழங்கி மகிழ்விக்கிறார்.

இன்மை இடும்பை இரந்துதீர்

குறள் 1063
இன்மை இடும்பை இரந்துதீர் வாமென்னும் 
வன்மையின் வன்பாட்ட தில்
[பொருட்பால், குடியியல், இரவச்சம்]

பொருள்
இன்மை - இல்லாமை; வறுமை உடைமைக்குமறுதலை; அறுவகைவழக்கினுள்ஒன்று.

இடும்பை - துன்பம்; தீமை நோய் வறுமை அச்சம்

இடும்பை - துன்பம், தீமை, 
- ஏமஞ்சாலா விடும்பை (தொல். பொ. 50). 
- நோய். [கரப்பிடும்பை யில்லாரைக் காணின் (குறள், 1056).]
- தரித்திரம். [இடும்பையா லடர்ப்புண்டு (திவ். பெரியதி. 1, 6, 5)]
- அச்சம்

இரத்தல் - குறையிரத்தல்; பிச்சைகேட்டல்; வேண்டுதல்
இரந்து - கடன் பெற்று, பிச்சை எடுத்து, யாசகம் செய்து
இரப்பு - யாசிப்பு
இரவலர், இரவோர், இரப்போன், பரந்தவர் (இரந்து திரிவோர்)

தீர் - tīr   VI. v. t. finish, complete, முடி; 2. accomplish, perfect, பூர்த்தியாக்கு; 3. settle, decide, தீர்மானி; 4. expiate (as sin), cure (as sickness), allay (as thirst) நீக்கு.

தீர்வாம்  + என்னும் - தீர்ப்பது. வறுமையை ஒழிப்பது என்கிற எண்ணம்

என்னும் - என்கிற

வன்மை - வலிமை, கடினம், வன்சொல் / கடுஞ்சொல், ஆற்றல், வன்முறை; வலாற்காரம், சொல்லழுத்தம், கோபம், கருத்து, வல்லெழுத்து

வன்பாடு - முருட்டுத்தன்மை, வலிய தன்மை, மரியாதையின்மை, காட்டுத்தனம்

முழுப்பொருள்
வருமையினால், ஏழ்மையினால் வரும் துன்பத்தை இரவல் பெற்று அதாவது பிறரிடம் கடன் பெற்று யாசகம் செய்து தீர்த்து விடலாம் என்கிற ஒரு மிக மோசமான் எண்ணத்தை, செயலை, மனப்பான்மையை மிகவும் முரட்டுத்தனமான நெறியில்லாத ஒழுக்கமற்ற செயலாக திருவள்ளுவர் கூறுகிறார். 

ஒருவரின் ஏழ்மையை, வறுமை ஒருவர் போக்க வேண்டுமானால், தீர்க்க வேண்டுமானால் அவர்கள் தங்களின் சொந்த முயற்சியில் செய்ய வேண்டும். சொந்த முயற்சி செய்யாது பிறரிடம் யாசகம் செய்து இரவல் பெறுவது கொடுமை என்கிறார்.

வறுமைத் தீர்தற்கு நெறி இரவன்று என்பது கூறப்பட்டது.

அதுமட்டுமின்றி, 1) ஒருவர் உழைக்காமல் முயற்சி செய்யாமல் ஒன்றை அடைவார் என்றால் அவர்கள் எந்நாளும் அவர்கள் கண்ட வறுமையின் துயரத்தை உணர மாட்டார்கள். வறுமையில் இருந்து பாடம் கற்க மாட்டார்கள்.  2) மேலும், அவர்களின் செலவுகளையும் குறைக்க மாட்டார்கள், மேன்மேலும் கடன் தான் வாங்குவார்கள். தவறை உணரமாட்டார். முதலில் ஒருவரிடன் பின்பு மற்றொருவரிடம் என்று மாறி மாறி கடன் வாங்குவார். இன்னும் அதிகமாக கடனாளியாகதான் ஆவார். 

”.................இலன் என்னும்
வன்மையின் வன்பாட்ட தில்” (நான்மணி.30)

ஆத்திச்சுடி
ஏற்பது இகழ்ச்சி 

உதாரணம்
எனது வாழ்நாளில் எனக்கு மிக அருகில் (உறவு / பக்கத்து வீடு / நண்பர் / குடும்ப நண்பர் / அலுவலக நண்பர்) ஒருவர் இதற்கு மிக சிறந்த எடுத்துக்காட்டாக எனக்குப் படுகிறது. அதனை நேராக நெத்தியில் அடித்தாற்ப் போல சொல்லி உள்ளார் திருவள்ளுவர். அவர்களின் செயல் ஒரு பாடம் என்றே நினைக்கிறேன் மற்றபடி ஏளனம் அல்ல. 

கணவன் மனைவி இருவரும் மிக நல்ல ஒரு வேலையில் உள்ளவர்கள். பணி இயல்பாகவே மிக நல்ல சம்பளம். இருவரும் சம்பாத்திக்கையில் அவர்களின் வருமானம் ஒரு குடும்பம் நடத்துவதற்கு மிக அதிகம்.  ஆனால் அவர்கள் மிகவும் உல்லாசமான ஒரு வாழ்வை பின்பற்றினார்கள். கேளிக்கைக்கு அளவே இல்லை. சினிமா, வாடகை கார் (மகிழூந்து) எடுத்து ஊர் ஊராக அலைவது, பார்ப்பதை எல்லாம் வெட்டி ஜம்பத்திற்க்காக வாங்குவது என்று. ஒரு கட்டத்தில் அவர்களுக்கு செமிப்பு என்று எதுவுமே இல்லை. ஒரு நாளும் செமிக்கவில்லை என்று தான் சொல்ல வேண்டும். ஆனால் அவர்களின் கேளிக்கைகளை குறைக்கவே இல்லை. ஆதலால் கடன் உயர்ந்துக்கொண்டே இருந்தது. மூச்சுமுட்டும் அளவிற்கு. 

ஒருநாள் உட்கார்ந்து யோசித்து கடன் அடைக்க திட்டமிட்டு இருந்தால் அது ஐந்தே வருடங்களில் அடைந்து இருக்கும். ஆனால் அப்பொழுதும் பாடம் கற்கவில்லை. பார்ப்போரிடம் எல்லாம் கடன் கேட்டார்கள். அதுவும் எத்தனை வட்டியாக இருந்தாலும் பறவாயில்லை. ஒருவர் கடன் தற மறுத்தால் என்றால் அவரை ஏசுவது. நான் உனக்கு அது செய்தேன் இது செய்தேன் நீ எனக்கு உதவி செய்ய மறுக்கிறாய் என்று. ஒருவர் எப்படி அவர் கேட்டும் பெரிய தொகையை தருவார் அவரிடம் அவ்வளவு இல்லாத பொழுது. இவ்வளவு கடன் இருந்தும் சென்னைக்கு செல்ல வேண்டும் என்றால் இவர்கள் பேருந்தில் செல்ல மாட்டர்கள் காரில் தான் செல்வார்கள். மொத்தமாகவே பேருந்தில் 200-300 ரூபாயில் முடிப்பதை விட்டுவிட்டு காரில் 3000-4000 ரூபாய் செலவு செய்வார்கள். அதுவும் உடம்பு நன்றாக இருக்கும் பொழுதே. இப்படி செலவு செய்தால் கடன் எங்கே குறையும் ?

யாரிடமாவது கடன் வாங்கி வட்டி கட்டிவிடலாம் இந்த மாதம் என்றவாரு ஊர்சுற்றி கடன். ஒரு கட்டத்தில் ஊரை விட்டே வெளியே செல்ல வேண்டிய நிலைமைக்கு தள்ளபட்டார்கள். சென்றார்கள். ஆயினும் கடன் குறைவில்லை. பிரச்சனைகள் குறையவில்லை. இருப்பினும் கார்ப் போன்ற கேளிக்கைகள் குறைவில்லை. இதனை எடுத்து உரைத்தவர்கள் எல்லோருக்கும் பாட்டு கிடைத்தது தான் மிச்சம். நீயா கொடுக்க போகிறாய் ? நீயா அடைக்க போகிறாய் என்ற ஏளனம் வேறு. அதுமட்டுமின்றி அவர்களின் சமகால மக்கள் நேர்மையாக ஒழுக்கமான ஒரு வாழ்வில் முன்னேறி இன்று வீடு வசதியுடன் இருப்பதை கண்டால் அவர்களின் மீது காழ்ப்புணர்ச்சி வேறு. மனதில் அப்படி ஒரு எரிச்சல். 

ஆகவே தான் திருவள்ளுவர் சொல்லி இருக்கிறார் வன்மையின் வன்பாட்ட தில் என்று. 

ஆனால் எனக்கு மற்றுமொரு உதாரணமும் தெரியும். ஒரு நாணயமான பக்கத்து வீட்டுகாரர். இரண்டு சீட்டுகள் ஏலம் நடத்துபவர். அதில் வரும் சிறிய வருமானம் அவருக்கு சிறியதாக உதவியது. துர்திஷ்டவசமாக ஒருவரிடம் பன்னிரண்டு சீட்டிற்கு ஏமாந்து போனார். அதுவும் சீட்டின் துவக்கத்திலேயே. மாதம் கிட்டதட்ட 24000 ரூபாய் கட்ட வேண்டிய நிலைமை. அதுவும் 2 வருடத்திற்கு. அவருக்கு என்று வேறு நிதியோ சொத்தோ இல்லை. ஆனால் யாரிடமும் அவர் கடன் கேட்கவில்லை. அவருடைய எல்லா பொருள்களையும் விற்று சரி செய்தார். அந்த இரண்டு சீட்டுகள் முடிந்தவுடன் வேறு சீட்டுகள் துவங்கவில்லை. அவரின் சொந்த முயற்சியால் யாரிடமும் யாசம் கேட்காமல் சமாளித்தார். இன்றும் தான் அந்த துன்ப நாட்களின் துயரத்தை உணர்வார். ஆனால் அதில் இருந்து நேர்மையாக மீண்டு வந்ததில் கர்வமும் கொள்வார். தவறில்லையே

பரிமேலழகர் உரை
இன்மை இடும்பை இரந்து தீர்வாம் என்னும் வன்மையின் - வறுமையான் வருந்துன்பத்தை முயன்று நீக்கக்கடவேம் என்று கருதாது இரந்து நீக்கக் கடவேம் என்று கருதும் வன்மை போல; வன்பாட்டது இல் - வலிமைப்பாடுடையது பிறிது இல்லை. 


விளக்கம் 
(நெறியாய முயற்சி நிற்க, நெறியல்லாத இரவான் தீர்க்கக் கருதுதலின், வன்மையாயிற்று. வன்பாடு - முருட்டுத் தன்மை அஃதாவது, ஓராது செய்து நிற்றல். இதனான் 'வறுமைத் தீர்தற்கு நெறி இரவன்று' என்பது கூறப்பட்டது.)

மு.வரதராசனார் உரை
வறுமைத் துன்பத்தை இரப்பதன் வாயிலாகத் தீர்ப்போம், என்று கருதி முயற்சியைக் கைவிட்ட வன்மையைப் போல் வன்மையானது வேறு இல்லை.

மணக்குடவர் உரை
வறுமையாலுற்ற துன்பத்தைப் பிறர்மாட்டு இரந்து பெற்ற பொருளினாலே தீர்ப்பேமென்று கருதுகின்ற வன்மைபோல, வன்பாயிருப்பது பிறிது இல்லை. இஃது இரந்தாலும் நல்குரவு தீரா தென்றது. 

சாலமன் பாப்பையா உரை
இல்லாமையால் வரும் துன்பத்தை (உழைத்துப் போக்காது) பிச்சை எடுத்துப் போக்கிக் கொள்ளலாம் என்று எண்ணும் கொடுமையிலும் கொடுமை வேறு இல்லை.

எனைத் தொனறு இனிதே காமம்

குறள் 1202
எனைத்தொன றினிதேகாண் காமந்தாம் வீழ்வார்
நினைப்ப வருவதொன் றில்.
[காமத்துப்பால், கற்பியல், நினைந்தவர்புலம்பல்]

பொருள்
எனைத்து - எத்தன்மைத்து; எத்தனை; எவ்வளவு, எந்த நிலையானாலும்

ஒன்று - ஒன்றும் - சிறிதும்

ஒன்று - ஒன்றுஎன்னும்எண்; மதிப்பிற்குரியபொருள்; வீடுபேறு; ஒற்றுமை; வாய்மை; அறம்; அஃறிணையொருமை.

இனிதே - இனிது - இன்பந்தருவது; நன்மையானது; நன்றாக

காண் - காணுதல் - அறிதல்; காண்டல்; சந்தித்தல்; செய்தல்; வணங்குதல்.

காமம் - ஆசை, அன்பு, விருப்பம்; இன்பம்; புணர்ச்சியின்பம்; காமநீர்; ஊர்; குடி; இறை, காதல் (புணர்ச்சி).

தாம் - அவர்கள்; மரியாதைகுறிக்கும்முன்னிலைச்சொல்; ஓரசைச்சொல்; ஒருசாரியை; தாகம்; விலை.

வீழ்தல் - ஆசை; ஆசைப்பெருக்கம்; மேவல்; வீழுதல்; காண்க:விழுதல்; நீங்குதல்.

வீழ் - வீழு (விழு), ஆசி,
வீழ்வார்க்கு - ஆசைப்படுபவருக்கு (காதலிக்கு)
வீழ்வார்  - ஆசைப்படுபவர் (காதலர்)

நினைப்ப - நினைத்தல் - கருதுதல்; ஞாபகத்திற்கொணர்தல்; ஆராய்தல்; தியானித்தல்; அறிதல்; நோக்கமாகக்கொள்ளுதல்; பாவித்தல்; மனனம்.

வருவது - வருதல் 

ஒன்று - ஒன்றுஎன்னும்எண்; மதிப்பிற்குரியபொருள்; வீடுபேறு; ஒற்றுமை; வாய்மை; அறம்; அஃறிணையொருமை.ஒன்றுஎன்னும்எண்; மதிப்பிற்குரியபொருள்; வீடுபேறு; ஒற்றுமை; வாய்மை; அறம்; அஃறிணையொருமை.

இல் - இடம்; வீடு இல்லறம் மனைவி மருதமுல்லைநிலங்களின்தலைவியர்; குடி இராசி தேற்றாங்கொட்டை இன்மை சாவு எதிர்மறைஇடைநிலை; ஐந்தாம்வேற்றுமைஉருபு; ஏழாம்வேற்றுமைஉருபு.


முழுப்பொருள்
காதலரை பிரிந்து இருக்கும் பொழுது அவர்களின் நினைவு துன்பம் தராதாம். அது இன்பம் பயக்குமாம். ஏனெனில் இந்த பிரிவில் தான் அவர்கள் இருவரும் கொண்ட காதலை பற்றி, அவர்களின் ஊடல்கள் பற்றி, அவர்கள் கூடி இருந்த நாட்களை பற்றி அதிகம் நினைக்க நேரிடுமாம். அது காதலின் இனிமை சொல்லும். ஆக பிரிவில் அவர்கள் நினைவு இன்பம் தரும் என்கிறார் திருவள்ளுவர்.

திருவள்ளுவரும் பிரிவும் வைரமுத்துவும் 
எனக்கு சில பாடல்கள் ஞாபகத்துக்கு வருகின்றன.

(1) அழகே சுகமா (பாடலாசிரியர்: வைரமுத்து; திரைப்படம்: பார்த்தாலே பரவசம்)

உறவின் பெருமை பிரிவில் கண்டு உயிரில் பாதி குறைந்தேன்

காதலின் சிறப்பை, இனிமை பிரிவில் காண்பதாக சொல்ல படுகிறது.

(2) காதல் ரோஜாவே (பாடலாசிரியர்: வைரமுத்து; திரைப்படம்: ரோஜா)

தென்றல் என்னை தீண்டினால் சேலை தீண்டும் ஞாபகம்
சின்ன பூக்கள் பார்க்கையில் தேகம் பார்த்த ஞாபகம்
வெள்ளி ஓடை பேசினால் சொன்ன வார்த்தை ஞாபகம்
மேகம் ரெண்டு சேர்கையில் மோகம் கொண்ட ஞாபகம்

ஐம்புலன்களின் சுகங்களை உணரும் பொழுது அவனுக்கு காதிலி தான் நினைவிற்கு வருகிறாள் - இது பிரிவில் காதலின் இனிமையை எடுத்து சொல்கிறது

வீசுகின்ற தென்றலே வேலையில்லை நின்று போ
பேசுகின்ற வெண்ணிலா பெண்மையில்லை ஓய்ந்து போ
பூ வளர்த்த தோட்டமே கூந்தலில்லை தீர்ந்து போ
பூமி பார்க்கும் வானமே புள்ளியாக தேய்ந்து போ
பாவயில்லை பாவை தேவையென்ன தேவை
ஜீவன் போன பின்னே சேவை என்ன சேவை

ஐம்புலன்களே அவளுக்கு ஆகதான் என்று காதலன் சொல்கிறான். அவள் காதலி ஆகும் முன் அவன் அப்படி சொன்னது இல்லை. காதலியுடன் இருக்கும் பொழுதும் அப்படி சொன்னது இல்லை. காதலியிடம் பிரிந்து இருக்கும் பொழுதே அவளின் காதலின் இனிமை அவனுக்கு தெரிகிறது. 

பரிமேலழகர் உரை
இதுவும் அது. தாம் வீழ்வார் நினைப்ப வருவது ஒன்று இல்தம்மால் விரும்பப் படுவாரைப் பிரிவின்கண் நினைத்தால் அந் நினைவார்க்கு அப்பிரிவின் வருவதோர் துன்பம் இல்லையாம்; காமம் எனைத்து இனிது ஒன்றே காண் - அதனால் காமம் எத்துணையேனும் இனிதொன்றே காண்.


விளக்கம் (புணர்ந்துழியும் பிரிந்துழியும் ஒப்ப இனிது என்பான், 'எனைத்தும் இனிது' என்றான். சிறப்பு உம்மை, விகாரத்தால் தொக்கது. தான் ஆற்றிய வகை கூறியவாறு.)

மணக்குடவர் உரை
காமம் யாதொன்றினானும் இனியதே காண்; தாம் விரும்பப்படுவாரை நினைக்க வருவதொரு துன்பம் இல்லையாயின். இது நீ இவ்வாறு ஆற்றாயாகின்றது துன்பம் பயக்குமென்ற தோழிக்குத் தலைமகள் மறுத்துக் கூறியது.

மு.வ உரை
தாம் விரும்புகின்ற காதலர் தம்மை நினைத்தலும் பிரிவால் வரக்கூடிய துன்பம் இல்லாமல் போகின்றது. அதனால் காமம் எவ்வளவாயினும் இன்பம் தருவதே ஆகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை
நாம் விரும்புபவரைப் பிரிவிலும் நினைத்தால் பிரிவுத் துன்பம் வராது. அதனால் என்ன ஆனாலும் சரி, காதல் இனியதுதான்.

விரும்பி இணைந்த காதலரை நினைத்தலால், பிரிவின் போது வரக்கூடிய துன்பம் வருவதில்லை எனவே எந்த வகையிலும் காதல் இனிதேயாகும்.

நன்றி ரிஷவன்
விரும்பி காதலருடன்
புணர்ந்த பொழுதை
நினைத்த கணமே
இன்பம் தருவதால்
பிரிவின்பால் வரும்
துன்பமும் இன்பமாகிறது
ஆக.. காமளவு சிறிதாயினும்
காதல் என்றும் இனியது.